Οι αφέντρες στο καψιμί περνούσαν την ώρα τους ρίχνοντας μου κλωτσομπουνίδια και σφαλιάρες.Η καινούρια ss μπήκε μέσα στο δωμάτιο.''Μα τι κάνετε κρίμα είναι σταματήστε!Δεν υπάρχει λόγος για αυτό''

Τότε η αφέντρα μου της απάντησε:

''Δεν αισθάνεται όπως εμείς.Δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως άνθρωπο.Είναι ένα πράμα με ανθρώπινη μορφή και κάποια ζωικά χαρακτηριστικά.Δεν έχει καν συναισθήματα.Ένας οποιοσδήποτε οργανισμός, ακόμα και ένα ζώο δεν θα ανεχόταν αυτή την συμπεριφορά.Ένα σκυλί αν το κλωτσήσεις θα γυρίσει να σε δαγκώσει.Αλλά αυτό εδώ αν το κλωτσήσεις θα γυρίσει με λατρεία να σου γλύψει τις μπότες σου.Στο φυσικό του περιβάλλον πριν την αιχμαλωσία, πίνει φραπέδες , χασομεράει όσο μπορεί, δεν έχει καμία συνείδηση, διαβάζει αθλητικές εφημερίδες που κυρίως περιγράφουν ένα παράξενο άθλημα όπου 11 του είδους του κυνηγάνε 11 του είδους του.Δεν έχει ευαισθησίες, τρόπους η συναισθήματα.Αισθάνεται περηφάνεια να είναι υποταγμένο και κυριαρχούμενο.ΑΥτό είναι και το μοναδικό αίσθημα χαράς και ολοκλήρωσης που μπορεί να έχει.Η ηλιθιότητα το χαρακτήριζε στην ελεύθερη ζωή του η ηλιθιότητα το χαρακτηρίζει και τώρα.Αν και μιλάμε για αυτό με τέτοιο τρόπο μπροστά του, δεν μπορεί να αισθανθεί μίσος ή οργή για τις αφέντρες του.Έχει μια στοιχειώδη νοημοσύνη αλλά δεν μπορεί να επεξεργαστεί κανένα στοιχείο γιατί είναι ένα ηλίθιο ον.Εμείς η ανώτερη άρεια φυλή ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο για να πατάμε πάνω σε τέτοια πλάσματα και αυτά τα πλάσματα ήρθανε σε αυτόν τον κόσμο για να κάνουν την ζωή μας ευκολότερη.Δεν πρέπει να αισθάνεσθε τύψεις όσο άσχημα και αν τους φέρεστε.Θα αισθανόσασταν τύψεις επειδή πατάτε πάνω σε μία πέτρα;Έτσι ακριβώς δεν πρέπει να νιώθετε άσχημα όταν ποδοπατάτε τους έλληνες σαν σκουλήκια.Είμαστε Γεμανίδες και μας αξίζει να έχουμε ότι και αν θελήσουμε!Οι βρωμοέλληνες είναι οι σκλάβοι μας!''

Και ακούγοντας όλα αυτά τα αδιάσειστα επιχειρήματα η νεότερη ss μου έριξε μια σφαλιάρα στο πρόσωπο.

Συνεχίζεται...

Πως όμως μετά από όλα αυτά βρέθηκα σε μια παραλία της βραζιλίας να κρατάω την πινακολάτα μια καυτής γερμανίδας με πλατινέ μαλλί και πανέμορφο σώμα, ενώ της έκανα αέρα με ένα μεγάλο φύλλο;Ίσως κάποιοι απο σας να μην το πιστέψετε αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό.Τα σκεφτόμουνα όλα ενώ καθάριζα την χρυσή άμμο από τις πατούσες της με την γλώσσα μου και γέλαγα.Έλεγα μα τι απίστευτη ιστορία.Όταν λοιπόν ο καταραμένος κόκκινος στρατός του Στάλιν εισέβαλε σαν κατακτητής για να καταστρέψει το όραμα της αφέντρας μου και των υπολοίπων ναζί, η γη έτρεμε κάτω από τα πόδια μου.Η αφέντρα μου, που μου είχε σώσει την ζωή ήρθε τη νύχτα πριν την εισβολή και με βρήκε.Μου εξήγησε την κατάσταση με λεπτομέρειες.''Υπήρξες πιστός και υπάκουος και σε συμπάθησα σκουλήκι, για αυτό δεν θα σε πειράξω.Παρόλα αυτά θα με ακολουθήσεις μέχρι να βγω από την χώρα ως η ανθρώπινη ασπίδα μου.Αυτή θα είναι η τελευταία σου υπηρεσία στην αφέντρα σου και στο τρίτο ραιχ''.Ενώ ήμασταν έτοιμοι να περάσουμε και το τελευταίο μπλόκο του κόκκινου στρατού, ένας κουρελής πρώην κρατούμενος του οποίου του έκανε συστηματικά την ζωή πατίνι σε καθημερινή βάση και τον είχε καταστρέψει και εξευτελίσει με κάθε πιθανό τρόπο την αναγνώρισε και την κάρφωσε.''Αυτή είναι!'' φώναξε στα κόκκινα σκυλιά.''Αυτή είναι πιάστε την!Αυτή είναι υπεύθυνη για τόσο πόνο και δυστυχία.Αυτή μου κατέστρεψε την ζωή!'' Είπε και έτρεμε από τα νεύρα του αλλά και από τον ενθουσιασμό του που επιτέλους η δήμιός του θα τιμωρούταν.''Κύριε είστε σίγουρος;''Τον ρώτησε ο ρώσος.''Έχουν γίνει πολλά λάθη.Σίγουρα δεν είναι κάποια άσχχετη;'' ''Αυτή είναι σας λέω.Πιάστε την''   Και ύστερα η ματιά του έπεσε σε μένα.''Α μα να!'' είπε με ενθουσιασμό.''Ήταν και αυτός κρατούμενος μαζύ μου'' ''Αυτουνού του είχε κάνει τον βίο αβίωτο θα σας πει'' είπε γεμάτος χαρά, σιγουριά και ανακούφιση.Όλα πλέον εξαρτώνταν από μένα και όλοι κρέμονταν από τα χείλη μου.''Κύριε ισχύουν όσα μας λέει;ή του έχει σαλέψει από το πολύ ξύλο;''Μια κουβέντα μου θα την κατέστρεφε για πάντα και θα της προκαλούσε πόνο ανείπωτο σαν αυτόν που είχε προκαλέσει σε τόσους και τόσους άλλους και σε μένα.Συγκεντρώθηκα και είπα έφτασε η ώρα λοιπόν. ''Ναι κύριε ήμουν κρατούμενος το επιβαιβεώνω.''Μια λάθος κουβέντα μου και η ζωή της λατρεμένης μου αφέντρας θα τσακιζόταν ανεπανόρθωτα.Έφτασε η ώρα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό.''Αλλά η κυρία είναι εντελώς αθώα.Ο κύριος ήταν κρατούμενος αλλά ηταν μυθομανής συνεργάτης των ναζί.Κατά την γνώμη μου αν κάποιος έπρεπε να κρατηθεί και να δικαστεί, θα έπρεπε να ήταν αυτός και όχι η Γερμανίδα κυρία αυτή που πέρασε την ζωή της στα στρατόπεδα συγκέντρωσης επειδή ήταν γερμανόφωνη αντιστασιακιά.Την μισεί αυτός επειδή είχε προσπαθήσει να έρθει σε ερωτική επαφή μαζύ της και δεν τα κατάφερε.'' αι να την σώσω δείχνοντάς της την πίστη και την αφοσίωσή μου στο πρόσωπό της.''Α έτσι πουλάκι μου ε;;'' του είπαν σε σπαστά ελληνικά οι ρώσοι.''Για πάμε συνεργάτη των γερμανών και καταπιεστή γυναικών.Θα σε πάμε κάππου που θα σου αρέσει πολύ''. ''Εσείς μπορείτε να πηγαίνετε και μας συγχωρείτε για την ταλαιπωρία.Θα περιποιηθούμε αυτό το σκουλήκι καταλλήλως κυρία.και πάλι συγγνώμη''Είπε ο στρατιώτης και φιλησε το χέρι της κυρίας μου.Ο πρώην κρατούμενος του στρατοπέδου κοίταζε στο μέρος μας εμβρόντητος.Φώναζε ακατάληπτα και η αφέντρα μου γελούσε χαιρέκακα και διακριτικά καθώς τον οδηγούσαν στο ρωσικό τανκ.Ήταν απόλυτα ήρεμη και χαρούμενη σε αντίθεση με αυτόν που έτρεμε αό τα νεύρα του και ένιωθε την αδικία να τον χτυά με κάθε πιθανό τρόπο στην μίζερη ζωή του.Θα ένιωσε πολύ γλυκά που του κατέστρεφε την ζωή  άλλη μια φορά χωρίς επί της ουσίας να της έχει κάνει κάτι ποτέ, ενώ εκείνη θα συνέχιζε την λαμπερή ζωή της σε κάποια πολύβοη πόλη του εξωτερικού.Θα την  θυμόταν για όλη ου τη ζωή ενώ αυτή από την επάυριο κιόλας θα ξέχναγε την ύπαρξή του και την μιζέρια του.Δεν μπορώ να ξέρω αν έτσι ένιωσε αλλά αυτό πίστευα καθώς σκεφτόμουν όλα όσα είχαν συμβεί ενώ ταυτόχρονα με την άκρη της γλώσσας μου καθάριζα και τους τελευταίους κόκκους ξανθής άμμου από την αριστερή πατούσα της ξανιθάς αφέντρας μου, καθώς εκείνη ήταν ξαπλωμμένη στην ξαπλώστρα και απολάμβανε το ποτό της με τα μάτια της κλειστά.Εγώ πάντως σκεφτόμουν μόνο το πόσο τυχερός ήμουν που με ευλόγησε το σύμπαν να υπηρετώ μια τέτοια γυναίκα.

Συνεχίζεται...

Μετά από αυτό τε περιστατικό αρρώστησα.Ένιωθα να πονάω μέσα μου. Πήγα στο ιατρείο.''Χοντρό θέμα με τα νεφρά σου.Λες και κατάπιες ένα τόνο λάσπη είσαι. Ωχρός.'' ''Δεν  έχουμε κανένα φάρμακο εδώ πέρα, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι'' Σκέφτηκα όμως αμέσως πως η κυρία μου στα ss με αγαπούσε για την δουλικότητά μου και σίγουρα θα με βοήθαγε αυτή την κρίσιμη στιγμή. Όταν την συνάντησα μέσα στο καψιμί καθόταν με τις συναδέλφισσες της και συζητούσαν για το πως πέρασαν την μέρα τους και όλα τα σαδιστικά πράγματα που έκαναν.
''Ξέρετε κυρία της είπα, αρρώστησα, επειδή τόσο καιρό γλείφω τις βρώμικες αρβύλες σας'' , ''ξέρω ότι θα λυπηθείτε που αρρώστησα και δεν ήθελα να σας στεναχωρήσω αλλά ελπίζω στην βοήθεια σας και να με βάλετε στο ιατρείο των στρατιωτικών μήπως και...'' η απάντησή της ήταν ξεκάθαρη και ενθαρυντική κατ αρχάς.Με δυνατή φωνή είπε ''ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ''  ''ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ''  ''Κυρία μου χαίρομαι που δεν σας στεναχόρησα με τα λεγόμενα μου'' ''ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ'' μου ανταπάντησε.''Μη φβάσαι'' μου είπε.''Δεν θα χρειαστεί τίποτα από αυτά'' ''Θα σε γιατρέψω με ένα Γερμανικό γιατροσόφι''.Και σήκωσε το ένα της πόδι προτείνοντάς μου την σόλα της μπότας της.''Εμπρός!Γλείψε τις σόλες μου!Είναι λασπωμένες!''Άρχισα να γλύφω όπως με πρόσταξε.''Σας ευχαριστώ κυρία που μοιράζεστε μαζύ μου την αρχαία γερμανική γνώση και έτσι δεν θα χρειαστεί να ταλαιπωρηθώ με γιατρούς και τέτοια. Πάντα προτιμούσα τα γιατροσόφια.''Δεν μπορούσα να πιστέψω πως η Γερμανίδα αφέντρα μου αγαπούσε εμένα τον ανάξιο τόσο πολύ!Και κάποιοι αδαής λέγαν πως θα υποφέρουμε και πως οι Γερμανίδες θέλαν το κακό μας.Εγώ πάντα τους έλεγα πως οι Γερμανίδες είναι φίλες μας. Και να που τώρα δικαιωνόμουν πανηγυρικά!Είχα ήδη αρχίσει να αισθάνομαι καλύτερα.''Και για να μην νομίζεις πως είμαστε τίποτα τέρατα, σήμερα μπορείς να πας για ύπνο πιο νωρίς.Αφού φυσικά καθαρίσεις πρώτα με την γλώσσα σου τις μπότες των υπόλοιπων αξιωματικίνων που θα μπουν μέσα.Δεν μπορούμε να λερώσουμε τον χώρο.Εμείς η ανώτερη γερμανική φυλή δεν ανεχόμαστε την ακαταστασία.Θα σου έλεγα να το κάνεις με ένα πανί, αλλά το δέρμα της μπότας ζει περισσότερο και είναι πιο αστραφτερό όταν γυαλίζεται από ανθρώπινη γλώσσα και ξέρω πως και να σου λεγα δεν θα το δεχόσουν''.  'Μάλιστα αφέντρα!Η συνείδησή μου δεν θα άντεχε κάτι τέτοιο' Μου έδωσε μια σφαλιάρα που γύρισε το σαγόνι μου και τσακίστηκα στην είσοδο της πόρτας και γονάτισα περιμένοντας...


Συνεχίζεται...

Για να την σκαπουλάρω, εκτός από προσωπικό της βοηθό με είχε βάλει και παραδουλεύτρα στο καψιμι των γυναικών αξιωματικίνων.Καθώς λοιπόν ήμουνα στο καψιμί για να με πειράξουν οι σιχαμένες νεοναζίστριες, με βάζαν κάθε φορα που έμπαιναν μέσα να τους καθαρίσω τις μπότες.Με την γλώσσα φυσικά, στο τζι εφ είσαστε, τι περιμένατε να διαβάσετε;Με το που έμπαιναν λοιπόν μέσα τους καθάριζα τις λασπωμένες μπότες με την γλώσσα μου.ήταν η καθημερινή μου ρουίνα και απορώ πως δεν είχα πιάσει κάναν κοροναιο που εκείνες τις μέρες θέριζε.Θυμάμαι μάλιστα ένα βράδυ που έβρεχε μπήκε μια αξιωματικίνα μέσα (από τις πιο καλόψυχες) και οι μπότες της ήταν πραγματικά χάλια.Τις έγλυψα από πάνω, και τότε εκείνη σε μια έκρηξη μεγαλοψυχίας μου είπε να καθαρίσω τις σόλες με ένα κομμάτι πανί.Εγώ όμως για να την της δείξω πόσο δουλοπρεπής ήμουνα της ζήτησα να μου επιτρέψει να τις γλύψω.Σήκώσε το πόδι της για να φτάσω τις σόλες.Η λάσπη γέμισε το στόμα μου.Έβηξα και εκείνη γέλασε .''Εσύ επέμενες'' μου είπε κοροϊδευτικά.

''Αφέντρα συγχωρέστε με!Είναι η απόλυτη τιμή για εμένα να σας υπηρετώ με αυτό τον τρόπο.Εσας και το τρίτο Ραιχ.''

''Εντάξει σιχαμερέ γυμνοσάλιαγκα.Σιγουρέψου μόνο πως όλα αυτά θα καταλήξουν στο στομάχι σου.Γιατί να ξέρεις είναι μεγάλη προσβολή και ένδειξη μίσους προς τις κατάξανθες γυναίκες του τρίτου Ραιχ το να φτύσεις μπροστά μου ότι έγλυψες από τις μπότες μου.Είναι σαν να σιχαίνεσαι εμένα ή τις μπότες μου''

''Μα και βέβαια λατρεμένη ναζίστρια αφέντρα.Η εντολή σας ήταν περιττή.Ο σεβασμός μου για εσάς απεριόριστος''

Συνέχισα το ίδιο και με τις υπόλοιπες πανύψηλες γερμανίδες ss που μπήκαν μέσα, ενώ οι κεραυνοί και η βροχή συνέχιζαν να πέφτουν.

Συνεχίζεται...

Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνον τον χειμώνα του 44 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν.Μόλις μας είχαν κουβαλήσει με τρένα και μας είχαν αμολύσει θεονήστικους στον προαύλιο χώρο του στρατοπέδου.Μια δίμετρη ξανθιά ναζί αξιωματικός πλησίασε προς το μέρος μου και μου είπε ''Ζβάϊν''.''Τι λέει τώρα αυτή'' μονολόγησα στα ελληνικά.''Έλληνας είσαι;'' με ρώτησε.''Μάλιστα'' της απάντησα.Α μου λέει ετοιμαζόμουν να σε στείλω στα κρεματόρια, αλλά έχω περάσει πολλά καλοκαίρια στην Μύκονο στο κάβο παραντίσο και έχω σπουδάσει ελληνική φιλολογία και σας αγαπώ εσάς τους γκιαούρηδες.Δεν είστε και πολλοί εδώ.Μείνε κοντά μου θα τη βγάλεις καθαρή.''Σας ευχαριστώ'' είπα και αμέσως έπεσα στα γόνατα και άρχισα να φιλάω τις αρβύλες της. ''Θα τα πάμε πολύ καλά οι δυο μας'' "Συμπαθώ τα ελληνικά σιχαμερά σκουλήκια''.Τράβηξε την μπότα της που την είχα αγκαλιάσει με τα χέρια μου και την φίλαγα, και κλώτσησε έναν άλλο κρατούμενο που βρισκόταν δίπλα μου.

Συνεχίζεται...

Εντάξει λοιπόν νίκησες.Πανυγήρισε λοιπόν τον θρίαμβό σου.Αλλά να ξέρεις πως αυτό σημαίνει πόλεμος.Θα παραμονεύω κάθε σου ποστ, και δεν θα βρω έναν τόνο λάθος;

Δηλαδή ότι θα ήταν ωραίο να γράφεις και την άποψή σου και μετά να τρως και το ξύλο σου.Αν είσαι μαζοχιστής.

Θα έλεγα πως το πρόβλημα είναι το εντελώς αντίθετο