http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=284 
Τα δάκτυλα των ποδιών της .
Κάθεται απέναντι μου σταυροπόδι. Προσπαθώ να φανταστώ τα δάκτυλα των ποδιών της. Τι το ‘θελα να τη συναντήσω την πρώτη μέρα που άρχισε να βρέχει; Άτιμα γοβάκια, τι άραγε μου κρύβετε;
Μια αρμονική γραμμή δακτύλων ή μια βαριά σύνθεση στα άκρα; Οι αρμονικές γραμμές με συνεπαίρνουν, οι βαριές συνθέσεις με κάνουν επιφυλακτικό. Τα ακατέργαστα πόδια είναι εργαλείο για τη γυναίκα. Δίνουν ώθηση στην περιπέτεια της ζωής της. Τα λεπτεπίλεπτα πόδια είναι όπλο. Το απόλυτο γυναικείο όπλο.
Τι θα αντίκριζα λοιπόν, αν αντί για τα ηλίθια παπούτσια φορούσε σανδάλια; Δάκτυλα κοντά, σα να μην κατάφεραν ποτέ να γίνουν γυναικεία; Πάρε την για γυναίκα, ποτέ για ερωμένη. Η ερωτική της φύση υπόκειται στους νόμους της εσώτερης ισορροπίας της, δεν διαθέτει τη δέουσα αυτονομία για τον δεύτερο ρόλο.
Μήπως δάκτυλα λεπτά και ίσια σαν μακαρονάκια; Αυτή κλωτσάει, να το ξέρεις. Δεν έχει δάκτυλα, σουβλιά έχει. Κι επειδή πάντα, η ιδέα που έχει για τον ερωτικό της εαυτό είναι μεγαλύτερη από το πραγματικό του εκτόπισμα, στο τέλος απομένει μόνο η υστερία της.
Μήπως θα δω ένα χοντρό μεγάλο δάκτυλο; Μα τότε, αυτή έχει λεφτά. Κι αν δεν έχει, θέλει λεφτά. Εσύ έχεις λεφτά; Χαίρομαι που απαντάς καταφατικά, απλώς να ξέρεις πως όσα κι αν έχεις, δε φτάνουν.
Μήπως αντικρίσω ένα μακρύτατο μεγάλο δάκτυλο; Τότε η κυρία κρύβει μια ψυχρή γάτα. Οι Αιγυπτιακοί ναοί είναι γεμάτοι από δαύτες. Σκαλιστές πέτρινες γυναίκες με τέτοια δάκτυλα. Θα κάνει έρωτα μαζί σου κοιτώντας το ταβάνι κι όταν βρει άλλον, πριν φύγει θα σου κατεβάσει τα μάγουλα.
Μήπως το δεύτερο δάκτυλο της είναι μεγαλύτερο από το πρώτο; Μεγάλο και με κυρτές φάλαγγες; Χα! Ο ελληνικός τύπος λοιπόν. Όλες οι μαρμάρινες κόρες και οι πάλλευκοι νέοι του μουσείου της Ακρόπολης, τέτοια άκρα διαθέτουν. Οικεία μορφή γυναίκας, αρκεί να μείνεις αλώβητος από την υφέρπουσα μεσογειακή της σχιζοφρένεια.
Μήπως το δεύτερο δάκτυλο της είναι μικρότερο απ’ το πρώτο; Μικρότερο κι απ’ το τρίτο; Σπάει τη γραμμή των δακτύλων; Εδώ σε θέλω… Γυναίκα έκφυλη, ερωτικά ανερμάτιστη. Ο Νταλί, στον «Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου», τέτοια δάκτυλα έδωσε στις γυμνές οπτασίες που εφορμούσαν εναντίον του αποστεωμένου αγίου μέσα στην έρημο του.
Κι αν τα πέλματα της φαρδαίνουν στην άκρη, φτιάχνοντας δάκτυλα που ανοίγουν προς τα έξω σα να θέλουν να φύγουν απ’ το πόδι; Ενδιαφέρον. Η προσωποποίηση της ύπουλης ερωτικής συστολής. Μόλις βρει τα νερά της, θα ξεσπάσει αφήνοντας σε άναυδο. Θα περάσεις καλά.
Μήπως τα νύχια της βουλιάζουν και σχεδόν χάνονται μέσα στα σαρκώδη δάκτυλα της; Πρόσεχε. Ειδικότητα της τα συρματοπλέγματα γύρω σου. Όπλα της ο ισότιμα κατανεμημένος χρόνος ανάμεσα στην προσχεδιασμένη οργή και τα υποκριτικά κλάματα. Το σεξ γι αυτήν είναι το λουκέτο που κρατά κλειστό το συρματόπλεγμα σου.
Πότε επιτέλους θα τελειώσει αυτός ο γεμάτος υποκειμενισμούς κατάλογος; Μήπως τα δάκτυλα της είναι ίσα; Μήπως είναι πλακουτσωτά, σαν να χύνονται στο πάτωμα του παπουτσιού; Μήπως αποπνέουν μια αυτοκρατορική αλαζονεία; Μήπως είναι βουκολικά, θυμίζοντας αόριστα σπαρμένα χωράφια; Μήπως έχουν κάτι από αστική ταλαιπωρία, κάτι που παραπέμπει σε εργοστάσιο ή οικοδομή; Μήπως παρά τα χρόνια διατηρούν μια άσπιλη παιδικότητα; Μήπως έχει τετράγωνα, μυτερά ή στρόγγυλα νύχια; Μήπως, μήπως…;
Έλα, φτάνει πια γελοίε τύπε. Τι τα θες τα δάκτυλα της; Αφού ξέρεις καλά σε ποιο σημείο έπρεπε να κοιτάξεις απ’ την αρχή. Για κοίτα τον τένοντα της. Αυτόν δε μπορεί να τον κρύψει το παπούτσι. Πίσω από τον λεπτό τένοντα, πίσω απ’ αυτή τη γεμάτη ένταση γραμμή του ποδός της, κρύβεται το βασικό μυστικό που κάνει όλα τα δάκτυλα του κόσμου δευτερεύουσα υπόθεση.
Δε βλέπεις ολοκάθαρα, εκεί πίσω, τα δυο βαθιά λακκάκια της; Σα να μην υπάρχει κρέας παρά μόνο το δέρμα της; Αφού τα βλέπεις, πλήρωσε τους καφέδες και φύγε όσο είναι καιρός. Γιατί οι γυναίκες με λακκάκια στους τένοντες, κλείνουν σπίτια. Πρώτα των άλλων και μετά τα δικά τους. Κι αυτές, στον πόλεμο που ονομάζεται έρωτας, αξίζουν κραταιούς αντιπάλους, όχι εσένα. Βλάκα
