Εγώ θυμάμαι με νοσταλγία τους "Αυθαίρετους". Πρώτη σαιζόν της ιδιωτικής τηλεόρασης, μια σειρά με χιούμορ και καλούς ηθοποιούς για το στυλ αυτό. Την πρώτη χρονιά, μόνο. Μετά το ξεφτίλισαν προκειμένου να αντέξουν και δεύτερη. Είχε και 2-3 σκηνές με κοντινά πλάνα σε πόδια
Και μια σειρά αριστούργημα (που δυστυχώς δεν ξαναπαίχτηκε ποτέ) είναι "Τα βαμμένα κόκκινα μαλλιά". Αλλά σε πολύ διαφορετικό στυλ, βέβαια.
Το "Λόγω Τιμής" και το "Είμαστε στον αέρα" μου άρεσαν πάρα πολύ επίσης, αλλά ήταν λίγο μεταγενέστερα. Στο Μέγκα είχε βγει και μια αστυνομική σειρά (μέσα '90ς) με Πάνο Μιχαλόπουλο (Επιθεωρητής Καραμπέτσος), Σόλωνα Πέππα, Ναταλία Δραγούμη, Γιώργο Σαρμπάνη, Δημήτρη Λιγνάδη κλπ. Πολύ καλή. "Οι παντρεμένοι έχουν ψυχή" ήταν και αυτή στα τέλη της δεκαετίας.
Από τις υπόλοιπες των early '90s δε θυμάμαι να με συγκίνησε κάποια άλλη. Οι σειρές του Δαλιανίδη ανακύκλωναν τα ίδια θέατα αλλά και τους ίδιους ηθοποιούς, οι "3 Χάριτες" με κούραζαν, οι "Απαράδεκτοι" μου έσπαγαν τα νεύρα λόγω της Παπαδοπούλου !
Οι ξένες ("Χαβάη 5-0", "Ρέιβεν", "Μπέβερλι Χιλς" κλπ.) δεν ήταν κάτι το φοβερό.