http://surfingonseveralthoughts.blogspot.com/2008/07/blog-post.html Για οσους δεν θελουν να δουν το 2ο βιντεο:
1) Σε έναν χώρο ξεχωρίζουν τα αρσενικά από τα θηλυκά. Παίρνουν μόνο τα αρσενικά, μιας και τα θηλυκά έχουν πολύ ιστώδες συκώτι. Τα τελευταία, πετιούνται σε κάδους σκουπιδιών για να πεθάνουν. Στη συνέχεια τους κόβουν με ένα ψαλίδι το ράμφος (επειδή έχει την τάση να ξαναμεγαλώνει, δεν το κόβουν μόνο στην άκρη, αλλά βαθύτερα). Ταυτόχρονα γίνεται μια δεύτερη διαλογή και πολλά ακόμη μωρά-πάπιες πετιούνται (1000 περίπου κάθε εβδομάδα). Καθώς αυτά μεγαλώνουν, οι εργαζόμενοι εκεί διαλέγουν κάθε μέρα τα μικρότερα και τα σκοτώνουν επιτόπου με κλωτσιές ή αρπάζοντάς τα από τα πόδια και κοπανώντας τα στο πάτωμα. Ο θάνατος σπάνια είναι ακαριαίος αλλά πάντοτε επίπονος και βασανιστικός.
2) Στη δεύτερη φάση, 14 εβδομάδες αργότερα, οδηγούνται στο δωμάτιο εξαναγκαστικής πάχυνσης. Ακόμα και αυτός ο δρόμος είναι επίπονος, αφού οι εργαζόμενοι τα κλωτσούν τόσο δυνατά, ώστε αυτά πετάγονται αρκετά μέτρα μακριά.
Σε αυτό το δωμάτιο υπάρχουν κλουβιά για 1000 περίπου πάπιες. Το κλουβί είναι τόσο στενό, που το μόνο που προεξέχει είναι το κεφάλι. Τους τοποθετούν ένα σωλήνα μεταλλικό, 30 περίπου εκατοστών στον οισοφάγο και έτσι τους ταΐζουν μια πολύ λιπαρή και ανθυγιεινή τροφή με σκοπό να τους προκαλέσουν μια αρρώστια που προκαλεί πρήξιμο του συκωτιού. Πολλά ζώα μετά το τάϊσμα προσπαθούν να το φτύσουν, μάταια όμως. Ένα άλλο αποτέλεσμα του υπερτροφισμού τους είναι ότι σύντομα αποκτούν αναπνευστικό πρόβλημα, αφού με το πρήξιμο των εσωτερικών τους οργάνων πιέζονται οι πνεύμονες.
3) Τρίτη φάση: Έπειτα από 12-18 μέρες ακινητοποιημένα στην αναγκαστική πάχυνση, έρχεται η ώρα του σφαγείου. Κρεμασμένα ανάποδα σχηματίζουν αλυσίδα παραγωγής, στο τέλος της οποίας τους περιμένει το μαχαίρι του σφαγέα. Τούς κόβει το κεφάλι, ενώ αυτές χτυπιούνται από τον πόνο. Η αναισθησία είναι μόνο για τα χαρτιά ...
Από το συκώτι αυτού του άρρωστου και βασανισμένου ζώου δημιουργείται η λιχουδιά του φουά γκρα