Η ΘΕΙΑ ΑΠ' ΤΟ ΣΙΚΑΓΟ
Από τον VSL
Αφιερωμένη σε όλα τα παιδιά του φόρουμ και ιδιέτερα στην PAIN...
Πάνε 3 χρόνια που η ζωή μου έχει αλλάξει εντελώς.
Ζω ένα όνειρο και φοβάμαι μην ξυπνήσω μια μέρα και το χάσω...
Τι μας τσαμπουνάς , θα μου πείτε.
Λοιπόν έχετε υπομονή, για να καταλάβετε, πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Η Κυρά-Θάλια ήταν μια ζωντοχείρα που στα 59 της πλέον είχε αρχίσει να ανασαίνει.
Είχε αναθρέψει και μεγαλώσει πλέον τις τρεις της κόρες την 30χρονη Βάσω, την 27χρονή Γωγώ, και το στερνοπούλι της την 25χρονή Αννιώ.
Και οι τρεις ζούσαν μαζί με τη μαμά, και κυνδύνευαν να μείνουν στο ράφι.
Όχι πως ήταν άσχημες... Και οι τρεις είχαν καλή φατσούλα και κορμάρες(είχαν πάρει ευτυχώς απ τη μάνα τους)
Όμως τόσο η φτώχια και οι άσχημες καταστάσεις που είχαν ζήσει με υπάιτιο τον πατέρα τους όσο και οι αυστηρές συντηρητικές αρχές με τις οποίες τις είχε μεγαλώσει η μάνα τους, τις είχαν κάνει καχύποπτες και κλειστές απέναντι στα αγόρια.Και ταχρόνια είχαν αρχίσει να περνούν τα χρόνια πολύ γρήγορα για όλες τους...
Ο πρώην άντρας της Κυρα-Θάλιας ακόμα και από τον πιο σοβινιστή θα μπορούσε πολύ άνετα να χαρακτηριστεί ένα όρθιο γουρούνι.
Έκανε τέσσερα μόνο πράγματα: της έκανε παιδιά, χαρτόπαιζε, μεθούσε, και τη χτυπούσε.
Τα τελευταία 10 χρόνια ερχόταν σπίτι του 5-6 φορές το χρόνο και μόνο για να φάει και να βουτήξει τίποτα οικονομίες της αν έβρισκε.
Η Κυρά-Θάλια έκανε τα πάντα για να μεγαλώσει ολομόναχη τις κόρες της.
Μόνο πουτάνα δεν έγινε ποτέ.
Ζούσε με τις κόρες της σε ένα ημιόροφο 45 τμ στο Μεταξουργείο.
Η Κυρά-Θάλια, ήταν όμορφη.
Kαι στα νιάτα της, ακόμα ομορφότερη.Ήταν επίσεις αυτό που λέμε θεωρητική και πληθωρική γυναίκα.
1,77 ύψος, δεμένη , με πελώριο και στητό ακόμα και τώρα στήθος και με μεγάλα-πολύ μεγάλα χέρια και πόδια(42 Νο παπούτσι!!! και παλάμη που γράπωνε με άνεση μπάλα μπάσκετ! ).
Και το κυριότερο, δεν έτρεφε καμία εκτίμηση στο αντρικό φύλλο εδώ και πολύ καιρό.
Στο πρόσωπο όλων των αντρών έβλεπε τον παλιάνθρωπο τον άντρα της.
Άν μπορούσε θα αφάνιζε όλη τη γη από τους άντρες.
Ο μπακάλης απέναντι τη χαλβάδιαζε εδώ και 2 χρόνια την Κυρα Θάλια και της έκανε μικροδωράκια(καμιά κονσέρβα,τίποτα αντζούγες κτλ)
Εκείνη, στο ύψος της και πάντα Κυρία.Του χαμογέλαγε ευγενικά και αρνιόταν τα πεσκέσια του.
Του ζήταγε μόνο καμια φορά μικρές πιστώσεις. Πάντα όμως τον ξοφλούσε.
Τον τελευταίο μήνα αυτός, της σταμάτησε και το βερεσέ αφού είδε και απόηδε πως δε πρόκειται να πηδήξει...
Αυτή της τη στάση την είχε περάσει όσο μπορούσε και στις κόρες της.
"Όλοι οι άντρες θέλουν να σας εκμεταλευτούν όποτε και όπως μπορούν" τους έλεγε.
Σήμερα στο σπίτάκι τους είχαν ετοιμασίες.
Θα ερχόταν από το Σικάγο η μικρότερή της αδελφη η Τζέϊν (Γιαννούλα την φώναζε κάποτε που ήταν και οι 2 τους κοριτσάκια) και θα έμενε μαζί τους για 2 εβδομάδες.
Η θεία Τζέϊν στα 45 της είχε ήδη στο ενεργητικό της 3 γάμους με τα αντίστοιχα διαζύγια, και 3 πολύ πλούσιες Αμερικάνικες διατροφές.
Με λίγα λόγια τους τάχε μασήσει και τώρα έκανε τη ζωή της με ταξιδάκια και περιπέτειες σε όλο τον κόσμο.
Έμοιαζε με την Θάλια αλλά ήταν πολύ πιο κοντή (γύρω στο 1,62) και με αδύνατο νευρικό σώμα.
Η Θάλια είχε βγάλει μια καρέκλα στο μπαλκονάκι του ημιορώφου (μετα βίας η βάση του μπαλκονιού ήταν 1,5 μέτρο πάνω από το πεζοδρόμιο) και χάζευε τους περαστικούς που πέρναγαν μπρος της περιμένοντας "τη Θεία απ το Σικάγο".
"Κορίτσια ελάτε! Η θεία ήρθε!" φώναξε ξαφνικά η κυρα θάλια στις κόρες της.
Ένα ταξί είχε σταματήσει μπροστά στο μπαλκόνι, ο ταξιτζής είχε βγει έξω και είχε ανοίξει την πίσω πόρτα.
Χαμηλά είχε ξεπροβάλει μία 10ποντη μαύρη prada γόβα που έκριβε μόνο τις άκρες των δακτύλων και την πτέρνα της ιδιοκτήτριας.
Στη συνέχεια ξεπρόβαλε ένα λεπτο και καλύγραμμο πόδι ντυμένο στο μαύρο νάϋλον που είχε αποκαλυφθεί μέχρι πάνω λόγω του χαμηλού καθίσματος του ταξί.
Ο ταξιτζής πρότεινε το χέρι του για να βοηθήσει την επιβάτη να βγει απ το ταξί.
Ήταν όντως η Θεία Τζέιν.
Έριξε ένα ελαφρί επιτιμητικό μπατσάκι στον ταξιτζή, του είπε "thanks boy" και φώναξε στη μαμά και στις κόρες "helow girls!At last I am here!"
Aπό δω Θεία! φώναξε η μεγάλη κόρη η Βάσω και τους έδειξε την είσοδο της πολυκατοικίας.
Εκεί τους περίμενε η μικρότερη, η Αννιώ.
Εκείνη προχώρησε στην είδοδο και από πίσω της σελωμένος με τις 3 τεράστιες βαλίτσες της ακολούθησε ο ταξιτζής.
Πέσανε οι πρώτες αγκαλιές με την ανηψιά και ο ταξιτζής ακούμπησε το φορτίο του στο πεζοδρόμιο περιμένωντάς τις στοϊκά να τελειώσουν.
"Υοu fucken idiot!Pick them up!" του φώναξε εκείνη και μονολόγησε "can't beleive it, what an ashole!..."
Aν η Κυρα Θάλια ήξερε Αγγλικά σίγουρα θάχε εντυπωσιαστεί με τη συμπεριφορά της αδελφής της.
Σε λίγο ο ταξιτζής είχε αφήσει τις αποσκευές της Θείας Τζέιν στην είσοδο του διαμερίσματος και εκείνη του πέταξε στο πάτωμα μπρος στις μυτερές της γόβες 40 ευρώ και του είπε "keep the change you looser!"
Μπήκαν μέσα στο διαμέρισμα και η πόρτα βρόντηξε μπροστά του.
Τι μαλάκες ταξιτζήδες έχετε στην Ελλάδα!... είπε γελώντας στην Θάλια.
Ακολούθησαν αγκαλιές, φιλιά και όλα τα σχετικά της Θείας που έχει να δει την αδελφή της και τις ανηψιές της τόσα πολλά χρόνια...
Μέχρι το απόγευμα τα είχαν πει όλα!
Η θεία Τζέιν είχε μάθει τα πάντα για όλες τους.
Τώρα έφευγαν για τα μαγαζιά.
Το δώρο της ήταν να τις ντύσει όλες στην τελευταία λέξη της μόδας.
Κατά τις 21:00 είχαν γυρίσει όλες πίσω, πραγματικά φιγουρίνια!
Τώρα πραγματικά καταλάβαινε κανείς πόσο ομορφόσογο ήταν όλες τους.
Τις επόμενες μέρες τις περνούσαν κυρίως στο σπίτι χαλαρά ασχολούμενες με τον εαυτό τους.
Τι χαλάουες,τι κρέμες, τι βερνίκια νυχιών, τι λίμες για πτέρνες και νύχια,...
Και κουβεντούλα.
Ένα σημαδιακό μεσημέρι που έπιναν ντυμένες με τις λεπτές νυκτικές τους τον καφέ τους στο χαμηλό μπαλκονάκι μιλούσαν για εκείνη.
Στο δρομάκι τους δεν κυκλοφορούσε ψυχή, η ζέστη ήταν αφόρητη και αυτές απολάμβαναν το ελαφρύ δροσερό αεράκι με τον ιδρώτα να χαϊδεύει τις κορμάρες τους καθώς εξατμιζόταν.
Η Τζέιν είχε απλώσει τις ποδάρες της πάνω στο μπαλκονάκι και καθόταν αναπαυτικά.
Τους είπε τα πάντα για την πολυτάραχη ζωή της.
Πως όλες της οι σχέσεις και όλοι της οι γάμοι, τερματίστηκαν από εκείνη.
Πως όλοι οι άντρες της ζωής της, την υπάκουαν σαν πιστά σκυλάκια σε κάθε της καπρίτσιο με κάθε λεπτομέρια.
Τόσο η Θάλεια όσο και οι ανηψιές της την άκουγαν με ανάμικτο εντυπωσιασμό και δισπιστία...
"Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα ρε Γιαννούλα!" την διέκοψε ξαφνικά η Θάλια.
"Δεν υπάρχουν τέτοιοι άντρες εδώ! Αυτά ίσως να γίνονται στην Αμερική, εδώ όμως δεν υπάρχουν!"
Έκείνο λοιπόν το "κομβικό" μεσημέρι, είχα βγει για κυνήγι με τον φίλο μου το Γιώργο στα άπειρα μπουρδέλα της περιοχής προς εξέυρεση γυναικείων πελμάτων...
Και ο δρόμος μας, -τι σου κάνει η τύχη άμα γουστάρει...- πέρασε από το ερημικό στενάκι τους...
"Οι άντρες Θάλια, είναι οι ίδιοι παντού σε όλο τον κόσμο! Αρκεί να βρεις τους κατάληλους! " απάντησε θυμωμένη η τζέιν στην αδελφή της.
Με το που μας είδαν να πλησιάζουμε σταμάτησαν να μιλάνε και μας κοίταζαν.
"Μμμμ... Not bud... not bud at all..." μονολόγησε η Τζέιν κατεβάζοντας τα πόδια της από το κάγγελο του μπαλκονιού.
Εμείς καθώς πλησιάζαμε . είχαμε κολήσει με το θέαμα των τεσσάρων αυτών ελαφριά ντυμένων γυναικών.
Πλησιάζαμε με ανοικτό το στώμα μην μπορώντας να πιστέψουμε αυτό που βλέπαμε.Τι μουνάρες μαζεμένες... Τι ποδάρες...
"Νομίζω θάλια πως σε λίγο θα σου αποδείξω πόσο δίκιο έχω..." ψυθίρισε η Τζέιν, κάθησε σταυροπόδι, έβγαλε λίγο έξω από τα κάγκελα το δεξί της πόδι, και άρχισε να κάνει dangling με τη mule χνουδωτή παντόφλα της...
Τις είχαμε σχεδόν φτάσει, όταν το mule της Τζέιν γλύστρισε και έπεσε στο πεζοδρόμιο...
Η ποδάρα της αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο... Υπέροχη καμάρα, μεγάλα μακριά συμετρικά δάκτυλα να πεταρίζουν ελεύθερα για να ξεϊδρώσουν, και πέντε κατακόκκινα νύχια σαν διαμάντια να τα διακοσμούν.
"Χέι μικρέ! μπορείς να το μαζέψεις;" μας φώναξε εκείνη ρουφώντας το μακρί λεπτό τσιγάρο της.
Καθόμασταν και τις κοιτάζαμε σα μαλάκες.
"Ναι εσύ, την παντόφλα..." συνέχισε δείχνοντας τον Γιώργο.
Εκείνος, έσκυψε και με τρεμάμενα χέρια την μάζεψε.
Καθώς σηκονώταν το πόδι της ήταν στο ύψος της μύτης του.
Έπιασα ασυναίσθητα τον πούτσο μου που κόντευε να εκραφεί με αυτά που έβλεπα.
"Δεν πιστεύω να μυρίζει το πόδι μου νεαρέ;" τον ρώτησε με σοβαρό ύφος η Τζέιν.
Ο Γιώργος δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη.
"Έλα εδώ 'συ" είπε τότε η Τζέιν απευθυνόμενη σε εμένα.
Πλησίασα.
"Πιο κοντά..." πρόσθεσε.
Πλησίασα δίπλα στον φίλο μου.
"Μυρίζει;" είπε σοβαρά και μου κόλησε τις πέντε δακτυλάρες της στα ρουθούνια μου.
Έχασα τη γη με τον ιδρώτα της να μουσκεύει τη μύτη μου και άρχισα να εισπνέω σαν τρελλός το απίστευτο άρωμά τους.
Το σόβρακό μου υγράνθηκε.
Μετά από εναμισι λεπτό τράβηξε το πόδι της από τη μύτη μου.
"Λοιπόν;" μου είπε.
"...Όο- όχι" απάντησα υπνοτισμένος και θέλοντας να είμαι ευγενικός.
Άρχισαν όλες τους να γελούν σαν τρελλές.
"Λοιπόν, τι θα γίνει;" είπε η Τζέιν στρέφοντας την ποδάρα της στον Γιώργο.
Εκείνος της φόρεσε ευλαβικά την παντόφλα στο γυμνό της πόδι...
"Ευχαριστώ αγόρια... πως σας λένε;" ρώτησε με γλυκό ύφος.
Γιώργος - Νίκος είπαμε ταυτόχρονα.
Είχαμε χαζέψει και το διασκέδαζαν όλες τους.
"Λοιπόν, μιας και γνωριστήκαμε, κάντε μου μια ακόμα μικρή χάρη... πάρτε μου ένα πακέτο τσιγάρα από αυτά..." είπε και μου έδωσε το άδειο της πακέτο.
"Κορίτσια, θέλει καμιά σας τίποτα άλλο;"
Ναι ένα πακέτο σερβιέτες! φώναξε η Γωγώ.
Και εγώ ένα πακέτο ταμπόν! η Αννιώ.
Όλες ξανάσκασαν στα γέλια.
"Άντε παιδιά, τι περιμένετε;" μας είπε με νάζι η Θεία Τζέιν.
Απομακρυνθήκαμε τρελλαμένοι.
Στη γωνία είπα στο Γιώργο: "τι λες φεύγουμε;"
Κοιταχτήκαμε για λίγο.
"Μαλάκας είσαι;;;" φωνάξαμε ο ένας στον άλλο και κατευθυνθήκαμε προς το μπακάλικο...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
