ΜΕΡΟΣ 12ο "Ξεκαθάρισμα, στα ... μπουζούκια"
Ήταν 20:30 όταν χτυπούσα το κουδούνι τους.
Η εξόπορτα άνοιξε και προχόρησα μέσα στην είσοδο.
Χτύπησα την πόρτα τους.
Μου άνοιξε η Αννιώ.
Κοιταχτήκαμε για λίγο στα μάτια.
Kαλώς τον Κοκό... μου είπε με πρόστυχο ύφος.
Αννιώ φώναξε τη μαμά σου... της είπα αυστηρά.
Εκείνη δεν απάντησε μου γύρισε την πλάτη και προχώρησε μέσα αφήνοντας με στην εξόπορτα του διαμερίσματος με την πόρτα ορθάνοικτη.
Μπήκα μέσα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.
"Αννιώ τελείωνε, εσένα περιμένουμε!" ακούστηκε η φωνή της μεγάλης κόρης της Βάσως, μέσα από το υπνοδομάτιο.
Η εικόνα που αντίκρισα με άφησε με ανοικτό το στόμα.
Η Γωγώ ντυμένη με μαύρα πρόστυχα εσώρουχα, να τεντώνει και να στρώνει τις δυκτιωτές κάλτσες της, παλέβοντας να της στηρίξει στις ασορτί ζαρτιέρες της μπροστά στον γωνιακό καθρέπτη του μικρού σαλονιού.
Και δίπλα της η άλλη κόρη, η Γωγώ, φορώντας ένα κόκκινο στριγκάκι με ασορτί σουτιέν που άφηνε τις ρόγες της εκτεθιμένες και απλώς κάλυπτε τη βάση του απίστευτου στήθους της,κρατόντας ένα κατακόκκινο κραγιόν, να σπρώχνει την αδελφή της διεκδικώντας τον καθρέπτη.
Και στην πολυθρόνα, η Κυρία Θάλια, όπως δεν την είχα ξαναδεί!
Ντυμένη με μια στυλάτη μάυρη τουαλέτα που αγκάλιαζε σφικτά τη μέση της, και τόνιζε τόσο το απίστευτο στήθος της όσο και τη γραμμή των απίστευτων ποδιών της έτσι όπως καθόταν σταυροπόδι.
Και κάτω, χαμηλά, μετά τις υπέροχες ντυμένες με μαύρο νάυλον γάμπες της ένα ζευγάρι κατακόκκινες γόβες στιλέτο που μεταβίας έκρυβαν ακροδάκλυλα και πτέρνες, η μια να είναι στο ένα της πόδι, και η άλλη να παλεύει να κρατηθεί από τα δάκτυλα του άλλου ποδιού της για να μην πέσει στο πάτωμα.
"Κορίτσια τελειώνετε, σε 5 λεπτά φεύγουμε..." ανακοίνωσε η Κυρα-Θάλια στις κόρες της.
Άντε πάλι τα ίδια! Είχα κατακαυλώσει με αυτή την αισθησιακή εικόνα γυναικείου αποδητηρίου που αντίκριζα...
Η Κυρα Θάλια γύρισε και με κοίταξε.
"Κοκέ,έισαι απαράδεκτος, είμαι πολύ απογοητευμένη μαζί σου... εμείς οι δυό θα τα πούμε ένα χεράκι αλλά όχι τώρα,..." μου είπε και πρόσθεσε:
"Βγές έξω και φέρε το αμάξι σου στην είσοδο μεχρι να ετοιμαστούν οι κόρες μου..."
"Π... που πάμε;..." ρώτησα προσπαθόντας ασυναίσθητα να τακτοποιήσω των καυλωμένο μου πούτσο μέσα από το παντελόνι.
"ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΡΩΤΑΣ!! ΤΣΑΚΙΣΟΥ!" μου φώναξε η Θάλια έξω φρενών δείχνοντάς μου την εξόπορτα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ