Είναι σημαντικό και ευχής έργον να έχεις τη δυνατότητα -από την foot fetish φύση σου- να μπορείς να εκτιμήσεις τα γυναικεία πόδια σε όσες το δυνατόν περισσότερες φάσεις τους. Προσωπικά, μάλιστα, αυτό το θεωρώ κάτι σαν ευλογία. Ναι, ερεθίζομαι με ένα απόλυτα περιποιημένο ζευγάρι ποδιών, πεντακάθαρο, κυριλέ, λαμπερό (π.χ., για να καταλάβετε πως το εννοώ, σκεφτείτε τα πόδια μιας Βανδή, μιας Κοκκίνου, μιας Jessica Simpson στα καλύτερά τους, την στιγμή που πατάνε στο κόκκινο χαλί μιας εκδήλωσης). Θα τα λάτρευα αυτά τα πόδια. Θα τα υμνούσα. Όμως, το ίδιο -αν και σε διαφορετικό επίπεδο- με συγκινούν δύο πέλματα αθλήτριας, που έπειτα από 3 ώρες προπόνηση στον ήλιο, τα απελευθερώνει από τις κάλτσες και τα sneakers και εξαπλώνεται γύρω τους η θεία μυρωδιά της ιδρωτίλας. Η δε γεύση, σ' αυτή τη περίπτωση, είναι ονειρικά αλμυρή. Όπως, επίσης, μου αρέσουν οι εντελώς dirty soles κ.α.
