To παρακατω αρθρο το βρηκα στο site που αναφερω στον τιτλο. Ελπιζω να ειναι η σωστη κατηγορια, γιατι μπορουσε να μπει και στο ''γενικα για το sex'', απλα απο το ιδιο site ειδα ενα αλλο Post του FFCRAZY και ετσι θεωρησα σωστο να το βαλω εδω.
Το θεμα οπως θα καταλαβετε ειναι γραμμενο απο γυναικα
Το να γλύφεις ένα δυο δαχτυλάκια του ποδιού του/της παρτενέρ σου κατά τη διάρκεια του σεξ, δεν σε κάνει ποδολάγνο. Το να προσπερνάς όλο το υπόλοιπο σώμα και να χαζεύεις τις πατούσες του/της και να σκέφτεσαι ή, ακόμα καλύτερα, να αναφωνείς, «Πόσο σας λατρεύω!», σε κάνει.
Το καλοκαίρι, λίγο πριν κλείσω τα 18, τα έμπλεξα με ένα ποδολάγνο αγόρι. Μέχρι τότε είχα ακούσει κομπλιμέντα για τις γάμπες μου, τους γοφούς μου, τους γλουτούς μου, άνθρωπο να εκθειάζει τις πατούσες μου, δεν είχα βρει. Στην αρχή είχε πλάκα το να περνάμε ώρες με τη δεξιά μου πατούσα (την «τσαχπίνα», όπως την αποκαλούσε) στο στόμα του, σιγά σιγά, όμως, το πράγμα άρχισε να με κουράζει.
Και να με τρομάζει.
Δεν ήμουν έτοιμη να «επιβάλλω» σε έναν άνθρωπο να καθαρίσει με την γλώσσα του τις πατούσες μου από τη βρώμα των δρόμων. Μια φορά τον άφησα να το κάνει - με είχε πρήξει- και στη συνέχεια έψαχνα γιατρό να τον εξετάσει, φοβούμενη μήπως βγάλει κανένα μανιτάρι στη γλώσσα. Το πιο σπαστικό βέβαια, ήταν ότι δεν ήθελε να κάνουμε σεξ. Αυτός άναβε και τέλειωνε μόνο με τις πατούσες μου. Τι σέξι εσώρουχα φόρεσα, τι λάγνα τον κοίταζα τίποτα. Μετά από δίλεπτες διεισδύσεις, του έφευγε η όρεξη και η στύση και επανέρχονταν μόνο αν έπεφτε στο πάτωμα και μου έγλυφε τα πόδια. Ε και μετά έμενε εκεί για ώρες και εγώ έχανα κάθε ελπίδα για πήδημα.
Δεν σας είπα το καλύτερο.
Ήθελε να εκπληρώσει μαζί μου τη μεγαλύτερη φαντασίωσή του. Εγώ θα ήμουν, υποτίθεται, η αρχηγός μιας φυλής barefoot γυναικών, οι οποίες απαγάγουν ανυποψίαστους άντρες και τους υποβάλουν σε βασανιστήρια και λατρεία των πατούσων τους. Τα βασανιστήρια περιλάμβαναν κλείσιμο της μύτης με το μεγάλο και το δεύτερο δάχτυλο της πατούσας, πάτημα του κεφαλιού στο έδαφος με τις πατούσες και άλλα τέτοια όμορφα.
Κάποια στιγμή με ρώτησε, «Μωρό μου, το χειμώνα φοράς πέδιλα;» και εγώ τον κοίταξα αποσβολωμένη. Αυτό μας έλειπε, να αρχίσω να σουλατσάρω χειμωνιάτικα με παλτό και πέδιλο. Στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα του να παίρνει αυτός τις μπότες μου και να τις καίει. Λιποθυμία μου ήρθε! Και κάπως έτσι, με το τέλος του καλοκαιριού, τελείωσε και η σχέση μας.
Διάβασα κάποτε μια θεωρία που έλεγε ότι όταν μια μάνα δεν παίρνει αγκαλιά το παιδί της και το αφήνει να σουλατσάρει στο πάτωμα, αυτό θα «δεθεί» με τις πατούσες της και κατά πάσα πιθανότητα, μεγαλώνοντας, θα αποζητάει στοργή σε πατούσες άλλων. Νομίζω ότι στέκει. Είχα γνωρίσει τη μάνα του και μου φάνηκε μεγάλη σκρόφα.
Περιμενω να ακουσω τα σχολια σας σχετικα με αυτο το θεμα, γιατι η αληθεια ειναι οτι προβληματιστηκα λιγακι. Ενταξει ο τυπος το παρακανε, αλλα τελικα τοσο περιεργο φαινεται στις γυναικες η ποδολαγνεια?
Οριστε και το link χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
