Εγώ πάλι πιστεύω ότι αγαπάς κάτι χωρίς αντάλλαγμα. Απλά το νιώθεις. Δεν τελειώνει σχεδόν ποτέ. Και τη μάνα μου ,δεν θα την ξαναδώ,αλλά δεν έχω πάψει να την αγαπώ επειδή '''εφυγε''. Το μόνο που κάνω τώρα,είναι να προσπαθώ να σώσω την αξιοπρέπεια μου.Έχω φτάσει στο σημείο να σκεφτώ να δώσω ΤΕΛΟΣ...... αλλά ίσως δεν βρήκα την δύναμη να το κάνω. Το μυαλό πολλές φορές παίζει επικίνδυνα παιχνίδια, και σε οδηγεί σε λάθος μονοπάτια. Ίσως επειδή τα τελευταία 3-4 χρόνια μου συνέβηκαν πολλά άσχημα απανωτά,νιώθω ότι έχω λυγίσει. Άδειασα σε ψυχική δύναμη. Ακόμα και σήμερα που βγήκα για καφεδάκι, χαλαρά, μέσα μου πόναγα.Και ωραίες κοπέλες είδα,και σέξυ και πολύ πιό όμορφες απο εκείνη. Δεν μου κάνανε όμως αίσθηση. Θα τις αντάλλασσα όλες ευχαρίστως ,αν μπορούσα μόνο και μόνο για ήταν αλλιώς τα πράγματα,και να ήμουνα μαζί της.Ξέρω ότι ακούγεται αρρωστημένο,και ίσως να είναι, αλλά ότι και να έχω δοκιμάσει να κάνω, πάλι η σκέψη μου σε εκείνη γυρνά.