Η Μ. ήταν μια πολύ σέξυ γειτόνισσα με τον γιό της οποίας ήμασταν φίλοι απο πολύ μικρή ηλικία . Δεν θυμάμαι ακριβώς την ηλικία που την πρόσεξα ώς γυναίκα αλλά απο πολύ νωρίς είχα προσέξει τις πλούσιες καμπύλες της , τα υπέροχα γυμνασμένα πόδια της , τις υπέροχες πατούσες της που κατέληγαν σε βαμμένα πάντα λαχταριστά δακτυλάκια που ήθελα να πιπιλίσω . Διέθετε επίσης μια υπέροχη κωλάρα και ένα φανταστικό πρόσωπο , έντονα εκφραστικά μάτια , καστανοκόκκινα μαλλιά και μια υπέροχη βραχνή αισθησιακή φωνή .
Είχα ερωτευτεί την μητέρα του φίλου μου . Δεν έφτανε όμως μόνο μέχρι εκεί . Η Μ. ήταν ζωντοχήρα και μεγάλωνε τον φίλο μου μόνη της . Ποτέ στην πολυκατοικία δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα με την ερωτικής της ζωή ,
Με τον φίλο μου ήταν πολύ αυστηρή . Τον τιμωρούσε , κάποιες φορές και εγώ ζήλευα . Ήθελα και εγώ την ίδια προσοχή . Τον έβλεπα κάποιες φορές να τον κοιτά με έντονο ύφος όταν είχε κάνει κάτι κακό και ζήλευα . Τον φώναζε μέσα στη κουζίνα συνήθως όπου εκεί άκουγα να του δίνει ξυλιές . Ακόμα τον θυμάμαι μετά την τιμωρία να της ζητά συγνώμη και εκείνη να τον αγκαλιάζει τρυφερά .
Όταν πάλι παίρναμε ελέγχους και είχαμε πάει καλά μας αγκάλιαζε και μας φιλούσε τρυφερά . Ακόμα στα ρουθούνια μου αισθάνομαι αυτό το υπέροχο άρωμα που είχε πάντα και έμοιαζε με γλυκό βανίλια . Ήθελα να δείχνω τόσο εγώ όσο και ο φίλος μου τον καλύτερό μας εαυτό .
Τα χρόνια περνούσαν και οι ορμόνες της εφηβείας είχαν αρχίσει να κυλάνε μέσα μου . Τα μάτια μου πάντα όταν πήγαινα στο σπίτι του φίλου μου κόλλαγαν στο σκίσιμο της ρόμπας της στα υπέροχα πόδια της και τα πεδιλάκια που πάντα φόραγε . Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά . Μια μέρα θυμάμαι είχαμε αργήσει με τον φίλο μου και όταν επιστρέψαμε κοιτώντας μας με μάτια που πετούσαν φλόγες έστειλε τον φίλο μου στην κουζίνα . Το μυαλό μου ταξίδεψε και τον φαντάστηκα με τα παντελόνια κατεβασμένα να περιμένει την "τιμωρία" του ενώ εκείνη με την ζώνη της στεκόταν αγέρωχη πίσω του φορώντας την γνωστή ρόμπα με το σκίσιμο και τα πουτανίστικα γοβάκια της . Ζήλεψα , ήθελα και εγώ και χωρίς να το θέλω αυθαδίασα όταν μου τα έψαλλε που αργήσαμε .
Μου άστραψε ένα δυνατό χαστούκι . Ακόμα αισθάνομαι τον πόνο , την ένταση , ακόμα και το άρωμα βανίλιας που είχαν τα χέρια της ορκίζομαι ότι πέρασε στο μάγουλό μου .
Εκείνο το βράδυ όλα άλλαξαν μέσα μου . Είχα καταλάβει πια ότι ήθελα να με υποτάξει , να με κάνει δούλο της . Είχα απογοητευτεί που την στεναχώρησα . Πρέπει να ήμουν γύρω στα 15 όταν συνειδητοποίησα ότι είχα υποτακτική φύση και χρειαζόμουν μια δυναμική γυναίκα .
Την επόμενη μέρα και κρυφά απο τον φίλο μου πήγα και της ζήτησα με δάκρυα στα μάτια συγνώμη . Είχα πανικοβληθεί . Δεν ήθελα να σκέφτεται τόσο άσχημα για μένα δεν το άντεχα .
Εκείνη με αγκάλιασε και με φίλησε , πνίγνοντάς με στο άρωμά της .
Αυτό ήταν . Απο εκείνη την μέρα είχα αρχίσει να "ξεφεύγω" . Σε μια εποχή που δεν είχε αναπτυχθεί τόσο το ίντερνετ με τόσα ερεθίσματα και κινητά με κάμερα να ξεκλέψω κάποια εικόνα , θυμάμαι τον εαυτό μου με την καρδιά μου τρεμάμενη , να ανοίγω το καλάθι με τα άπλυτα και να μυρίζω τα χρησιμοποιημένα της κυλοτάκια και καλσονάκια ενώ δεν άφησα την ευκαιρία να μυρίσω και τα κάθε λογής γοβάκια που έβρισκα .
Το πάθος μου συνεχώς μεγάλωνε . Κάθε εικόνα της με σέξυ φορέματα και ψηλοτάκουνα γοβάκια , με ρόμπα και πέδιλα αποτυπωνόταν στο μυαλό μου και δεν έφευγε . Ήθελα να της μιλήσω αλλά ποτέ δεν το έκανα .
Με λίγα λόγια η Μ. ήταν το μεγάλο μου απωθημένο . Αυτή έθεσε τις βάσεις της ιδανικής γυναίκας στο μυαλό μου . Δυναμική , έξυπνη σεξουαλική γεμάτη απο τρυφερότητα αλλά και αυστηρότητα σε ένα τέλειο δείγμα ισορροπίας .
Απο τότε δοκίμασα τα πάντα . Έκανα 2 σχέσεις με μεγαλύτερές μου , επισκέφτηκα οίκους ανοχής , γνώρισα την απογοήτευση απο τις λεγόμενες "επαγγελματίες αφέντρες" στην Ελλάδα . Ποτέ δεν βρηκα αυτό που ήθελα . Κάθε φορά ήταν σαν να είχα ένα κομμάτι απο το πάζλ αλλά όχι όλη την εικόνα συμπληρωμένη .
Απο τότε όλα άλλαξαν στην Ελληνική κοινωνία . Τα οπτικά ερεθίσματα απο τηλεόραση , διαφημίσεις κτλ έγιναν πάρα πολλά . Ανοίξαν οίκοι ανοχής που προσφέρουν πια αυταρχικά ενώ την εποχή του τριχίλιαρου οι πουτάνες που τους ζητούσες ποδολαγνεία σε κοιτάζαν όπως η γελάδα το τρένο . Επιπλέον ο Κωστόπουλος και τα περιοδικά του έθεσαν πρότυπα ώς προς το πως πρέπει να είναι οι σχέσεις .
Ευτυχώς . Για μένα υπάρχει πρότυπο χαραγμένο στο μυαλό μου και όχι σε κάποια ψηφιακή εικόνα . Ερωτεύεσαι με μια γυναίκα και λατρεύεις κάθε πτυχή του κορμιού και του χαρακτήρα της από το δακτυλάκια των ποδιών της έως τα μεταξένια της μαλλιά . Ερωτικά παιχνίδια , γλυκές τιμωρίες , παιχνίδια ρόλων και ότι άλλο υπάρχει θα ακολουθήσει μόνο αν πρώτα υποταχθεί το μυαλό .
Ευχαριστώ για το χρόνο σας .
