...υπάρχει η αντίστοιχη υποκατάσταση δύναμης και με την κυριαρχία να την έχει ο άντρας;Φαντάζομαι ναι,είναι λογικό οι αντίστοιχες ανάγκες να υπάρχουν κι εκεί..
Φυσικά ισχύει και το αντίστροφο, αλλά πολλές φορές δεν εκλαμβάνεται από τα ζευγάρια αυτά ως κάτι το ασυνήθιστο αφού τα πρότυπα θέλουν τον άντρα κυρίαρχο έτσι κι αλλιώς.
... Κι ετσι τελειως χαλαροι αφηνονται ψυχη και σωμα στα χερια μιας γυναικας η οποια με την σειρα της ερχεται να τους προσφερει απλωχερα την ηδονη μεσα απο την τρυφερη της κυριαρχια.
Συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει έτσι κι αλλιώς στη γενικότερη έννοια της κυριαρχίας από τη γυναίκα - είτε σκληρή είτε τρυφερή.
otinane, εγώ τον ανδρισμό τον αντιλαμβάνομαι ως την ικανότητα ενός άνδρα να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να φέρεται ώριμα στις επιλογές του (που κλίνει στο δεύτερο για την παιδιάστικη συμπεριφορά που λες), αλλά και στην γοητεία του, στη σιγουριά που μπορεί να προσφέρει συναισθηματικά και υλικά σε μια γυναίκα κλπ (αυτό ως προς τα στερεότυπα που ούτε εγώ έχω καταφέρει να διώξω εντελώς
)
Κάπου στο ενδιάμεσο δηλαδή.
Βέβαια έτσι όπως τα έχω τώρα στο μυαλό μου, ο κίνδυνος να σε δει η γυναίκα ως παιδί υπάρχει και στις 2 περιπτώσεις. Αν θες αυτό που είπες εξήγησέ το άλλη μία γιατί με μπέρδεψε λίγο
Και για να πω και γω πως και γιατί μου αρέσει αυτού του είδους η κυριαρχία (με άλλα λόγια δηλαδή γιατί ο oldman τα είπε ωραία και με κάλυψε),
μάλλον επειδή αντί για την υποτίμηση, την απέχθεια, την παγωμάρα και τη σκληράδα απέναντι στον άντρα που βγάζει η συμπεριφορά της "σκληρής" αφέντρας, η γλυκιά κυριαρχία -επειδή συνήθως εκτυλίσσεται και στα πλαίσια μιας σχέσης όλο αυτό- δείχνει μια βαθύτερη αγάπη, μια πιο εγκεφαλική επικοινωνία, αφήνει κάποιες πρωτοβουλίες και στον άντρα και γενικότερα στο σεξουαλικό παιχνίδι δημιουργείται μια ατμόσφαιρα πιο ζεστή και τρυφερή.
Σε όλο αυτό το σκηνικό η σφαλιάρα και το μαστίγωμα κάπου με χαλάνε.. μου κόβουν την κάβλα και με αποσυντονίζουν από αυτό που απολαμβάνω για να το πω διαφορετικά.. Ντάξει δε λέω για καμια απαλή σφαλιάρα έτσι για το εφφέ, αλλά το πολύ χτύπημα πονάει
Οι γραμμές είναι πάντα λεπτές βέβαια και η γλυκιά κυριαρχία μπορεί να επικαλύπτεται κιόλας με τις λίγο πιο σκληρές συμπεριφορές...
Αυτό έχω νιώσει εγώ τουλάχιστον ως τώρα. Κατά περιόδους νιώθω και την ανάγκη μιας σκληρής αφέντρας πάντως, αλλά κατά κύριο λόγο δεν το προτιμώ.
Μάλλον κούρασα με όλο αυτό τώρα που το είδα πόσο μεγάλο βγήκε