Να προσθέσω κάτι,δεν πιστεύω σε "προσωπικό" θεό ή διάβολο(μην ξεχνάμε ότι κάποιοι απορρίπτουν το θεό,αντικαθιστώντας τον από το διάβολο,που το θεωρώ το ίδιο),σημαίνει πως αντιπαθώ εξ ορισμού την παραίτησή μου από τη μοίρα μου,την παράδοση της ηθικής μου υπόστασης στα χέρια οποιωνδήποτε οργανωμένων σχημάτων εξουσίας,όπως οι εκκλησίες,απορρίπτω την αλαζονική(και υποκριτική για μένα)αναμονή της άλλης ζωής,που πιστεύω πως εφευρέθηκε για να κρατάει δεμένες τις τύχες των λαών στη μοιρολατρεία,αλλά...αυτό δεν σημαίνει πως δε βλέπω μέσα στη μαγεία του σύμπαντος,στη σοφία και την ομορφιά του αυτό ακριβώς που παρατηρούσε ο Einstein:
"About God,I cannot accept any concept based on the authority of the Church.As long as I can remember,I have resented mass indocrination.I do not believe in the fear of life,in the fear of death,in
the blind faith.I cannot prove to you that there is no personal god,but if I were to speak of him,I would be a liar.I do not believe in the god of theology,who rewards good and punishes evil.My god created laws that can take care of that.His universe is not ruled by wishful thinking,but by immutable laws."
Και αυτό:
"I believe in Spinoza's god,who reveals himself in the orderly harmony of what exists,not in a god
who concerns himself with fates and actions of human beings."
Bρίσκω αγνότητα στα λόγια αυτού του μεγάλου επιστήμονα,πιστεύω πως μόνο κάτω από τέτοιο πρίσμα,δλδ της παρουσίας της ηθικής που θα έπρεπε να είναι ατομική και όχι μαζική,να υπόκειται στις αρχές της θέλησής μου και της πρωτοβουλίας μου,θα μπορούσα να δεχτώ την παρουσία μιας ανώτερης δύναμης.Αυτό ναι,θα συμβάδιζε κάπως με την προσωπικότητα και την ιδεολογία μου.
