Cisgender-Το άτομο του οποίου η συμπεριφορά,ο ρόλος και η αίσθηση της ταυτότητας του φύλου,συμφωνούν με τα γεννητικά του χαρακτηριστικά.
Εφευρέθηκε για να λειτουργήσει αντιθετικά στον όρο transgender.Δέχεται δριμεία κριτική,καθώς πολλές φορές χρησιμοποιείται υποτιμητικά από κάποιους έναντι της transgendered κοινότητας.Με τρόπο όμοιο με αυτόν που κάποιος κάνει σημαία του τον όρο straight έναντι του gay.Σαν ένα σημάδι κανονικότητας δηλαδή.
Hellonora,υπάρχει και μία πολιτική/κοινωνιολογική θεώρηση στην κοινότητα των transgendered ατόμων.Το εξής δίλημμα έχει διαφανεί:"φτιάχνω τα χαρακτηριστικά του σώματός μου για να χωρέσω στις κοινωνικές απαιτήσεις".Είναι κάπως αιχμηρό το θέμα.Πολλά transgendered άτομα,δεν επιθυμούν να αλλάξουν τα γεννητικά τους όργανα,καθώς θεωρούν πως αυτό τους το επιβάλλει μία φοβική κοινωνία,να ενταχθούν δηλαδή στην κανονικότητα της πρόσληψης της ιδεατής εικόνας του φύλου.
Με έχει προβληματίσει και αυτή η οπτική.Βρίσκω να είναι πιο συνειδητοποιημένη.Ένα είδος αναρχίας στην ταυτότητα του φύλου.Δε θα γίνω αυτό που θες για να νιώσω πιο βολικά.Δε θα γίνω αυτό που η πλειοψηφία επιθυμεί για να έχω όσα η πλειοψηφία απολαμβάνει ως δεδομένα.Αλλά αυτό πάλι μπορεί κάποιος να το στηλιτεύσει,όταν δεν έχει λάβει υπόψιν του τη λεγόμενη"gender dysphoria",την αγωνία που προκύπτει όταν τα χαρακτηριστικά,τα σεξουαλικά όργανα,δεν ταυτίζονται εμφανισιακά με αυτό που το μυαλό και το συναίσθημα λένε.Σε όσα άτομα δεν έχουν βιώσει την αποδοχή(και πόσα είναι αυτά!!!)από το περιβάλλον τους,αισθάνονται ένα ψυχικό σχίσμα κάποιες φορές από τη διαφορά ανάμεσα σε όργανα και αίσθηση ταυτότητας.
Είμαι σίγουρη πως αν οι κοινωνίες γίνουν πιο ανοιχτόμυαλες,αν μπορέσουν κάποτε να αποδέχονται αντί να περιθωριοποιούν,όλο και λιγότερα trans άτομα θα αισθάνονται την ανάγκη να περάσουν τόσο φοβερές διαδικασίες.Δεν είναι εύκολη η αλλαγή φύλου.Χρειάζεται υποστήριξη ψυχολογική,το οικονομικό κόστος είναι μεγάλο,η ορμονοθεραπεία επίπονη και μακροχρόνια,οι αντενδείξεις ποικίλλουν σε φάσμα,το άτομο πρέπει να έχει δοκιμάσει το πέρασμα της επιθυμίας του στην πραγματική ζωή(σε σχέσεις σεξουαλικές,εργασιακές,κοινωνικές,φιλικές πχ).Είναι άπειρα τα θέματα.Και μην ξεχνάμε πως μιλάμε για άτομα που έχουν ζήσει στο πετσί τους το ρατσισμό,τον πόνο της αυτοαμφισβήτησης,την προδοσία πολλές φορές από την οικογένεια,την διαπόμπευση,την ανάλγητη κριτική.Πώς να αποκτήσουν την αίσθηση της αυταξίας;Tα καταφέρνουν ή δεν τα καταφέρνουν,εξαρτάται από πολλούς παράγοντες,τόσο αυτογνωσίας,όσο και στήριξης από το περιβάλλον.
Αλλά είναι τόσο εύκολο να προτιμούν κάποιες ομάδες την κατακραυγή,παρά την κατανόηση.Ζούμε σε φοβική κοινωνία.
