Ο καθείς μας έχει (ή δεν έχει) ένα ηθικό κώδικα με τον οποίο πορεύεται στη ζωή! Αυτός έχει να κάνει με τα βιώματά μας, τις καταβολές μας και τις πεποιθήσεις μας. Δεν αναφέρομαι στις έξωθεν επιβεβλημένες αρχές, αλλά στην εσωτερική των πραγμάτων ιεράρχηση που κάνουμε!
Άνθρωπος που χρησιμοποιεί τον όρο "παιδικός φίλος", αυτονόητα, δεν μπορεί να αφήνει το μυαλό του να τρέχει σε σκέψεις για τις ιερές αγελάδες... Ιερές αγελάδες ονομάζω μέσα μου (ξέρω ότι οι κυρίες ίσως παρεξηγηθούν, αλλά η αναφορά μου έχει να κάνει με τη σχέση των Ινδουιστών με τα συγκεκριμένα ζώα και κανείς άλλος υπαινιγμός δεν υπάρχει!) τις κοπέλες, συζύγους νυν και πρώην των ανθρώπων που αγαπώ!
Φίλε μου, αν δεν κάνεις αυτό που (ορθά μάλλον...) υποψιάζεται η "Μη αναστρέψιμη", είναι απαράδεκτο και μόνο να αφήνεις τον εαυτό σου να μπει στη διαδικασία να σκέφτεται κάτι τέτοιο! Διάλεξε και πάρε τι από τα δύο ισχύει... "Παιδικός φίλος" ή "Πατουσάρες"!
