Μετά από τη φρίκη που τρώει το επάγγελμά μου, όπως και τα περισσότερα αυτή τη στιγμή, αλλά το πολιτικομηχανηλίκι ειδικά είχε αρχίσει να πεθαίνει από το 2004-2005 και μετά, όχι μόνο σκέφτομαι να φύγω, αλλά είμαι ήδη προσκεκλιμένος, ημιφευγάτος, πεινασμένος, υπόχρεος σε ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς και με ένα σύστημα πάνω από το κεφάλι μου που προσπαθεί να με πείσει ότι είμαι αυτός που φταίει για όλα, αυτός που θα του πίνουν το αίμα για πολλά χρόνια, αυτός που θα ζήσει μέσα στην ανέχεια επειδή αυτός το ζήτησε με τη συμπεριφορά του, αυτός που θα πληρώνει για να έχει σύνταξη όταν δεν θα μπορεί ούτε να κατουρήσει, αλλά δεν θα έχει, αυτός που πρέπει να υφίσταται το νόμιμο κλέψιμο του κράτους χωρίς προστασία παρά μόνο από τους τοίχους της φυλακής, τις αναδρομικές παπαριές του κράτους με σκοπό το καλύτερο στύψιμο του πολίτη και επί πλέον αυτών να είσαι πάντα β' κατηγορίας και υπόχρεος...
Μην προσπαθήσετε να το πείτε όλο αυτό με μία ανάσα γιατί δεν σας βλέπω καλά.
Τέλος του μήνα ή μέσες του άλλου έχω ήδη φύγει, είναι θέμα visa και κατοχύρωσης υπογραφής στο εξωτερικό.
Ζητάω προκαταβολικά συγνώμη από όλους τους άγνωστους φίλους και φίλες που επισκέφτηκα εδώ μέσα αλλά δεν θα μπορέσω να βοηθήσω την κατάσταση της χώρας μας (?!) άλλο, για τί θα πεθάνω στην πείνα και εγώ και η οικογένειά μου.
Αν στο μέλλον δείτε greeklish τότε θα έχεχουν συμβεί δύο πράγματα :
1. Μένω πιά στο εξωτερικό, 2. Χάλασε ο υπολογιστής που είχα με τα ελληνικά και ο καινούργιος δεν έχει ελληνικά.
Ψηφοφορία
