Όσο θα συνεχίζεται αυτό, όλο και πιο απελπισμένοι άνθρωποι θα υπάρχουν που θα κάνουν οτιδήποτε, για όσες ώρες θέλουν οι εργοδότες και με όσα και να ζητήσουν. 1 μιση χρόνο άνεργος είμαι και ακόμα δεν έχω βρεί κάτι, και είμαι βέβαιος πως αν ποτέ βρεθεί κάτι, θα μου πούν: "Θα δουλεύεις 8ωρο + υπερωρίες, πιθανόν και Σ/Κ. Εννοείται υπερωρίες και Σ/Κ δεν πληρώνονται εξτρα, και ο μισθός σου θα είναι 380€ καθαρά. Αν θες, αν δε θές θα πάρω άλλον..."
Πριν απο 1μιση χρόνο είχε ειπωθεί το ίδιο απο το αφεντικό γνωστής εταιρίας πληροφορικής στην οποία εργαζόμουν. Μας έκαναν μείωση μισθού απο 10-24% σε πολλές περιπτώσεις, και μάλιστα προτού καν περαστεί το νομοσχέδιο για τις συμβάσεις εργασίας με μειωμένο μισθό. Όταν το 70% των ανθρώπων που δουλεύαμε εκει μέσα αρνηθήκαμε τη μείωση ως παράνομη, η απάντηση του ήταν αυτή "Δε με ενδιαφέρει, θα πάρω άλλους...". Οι άλλοι βέβαια που προσελήφθησαν, καθώς και τα ζώα που παρέμειναν, παραμένουν ώς και σήμερα απλήρωτοι (γιατί το να πάρεις μέσα σε 1μιση χρόνο 2-3 "έναντι" μισθού, δε θεωρείται πληρωμή κατ' εμέ, και πολλοί έχουν ήδη μετανοιωσει που ακόμα εργάζονται εκεί...
Τι έπρεπε να γίνει; Αυτό που λέει ο Glifikus. 100% άρνηση! Χωρίς μαλακίες του τύπου, έχω παιδιά, έχω δάνεια έχω, έχω, έχω... Και όταν λέω άρνηση, όχι απλή άρνηση. Το 100% του ανθρώπινου δυναμικού της εταιρίας έπρεπε να πάμε για επίσχεση εργασίας. Εκεί δε μπορεί να πεί απλά παίρνω άλλους, γιατί τους άλλους κάποιος πρέπει να τους εκπαιδεύσει, κάτι που θα αποφέρει τεράστια ζημία στην εταιρία, αφού μέχρι να ανακτήσει τη ροή εργασίας θα είχε χάσει εκατομμύρια €... Κι εκεί του λες: Πουστράκο, αν γουστάρεις να το κλείσεις το μπουρδελάκι σου, κλείστο τώρα. Αν θες να συνεχίσεις να λειτουργείς, συνεχίζουμε με τους κανονικούς μισθούς και πληρωμένους στην ώρα τους!
Και φυσικά δεν ετίθετο θέμα το αν μπορούσε να πληρώσει. Σαφώς και μπορούσε, απλά δεν ήθελε. Κάτι που δυστυχώς συμβαίνει στο 90% των μεγάλων επιχειρήσεων...