Μοnica μουσικά είναι το ίδιο.
Η διαφορά είναι στο στύλ/flow που χύνει δάκρι και είναι μέσα στη κατάθλιψη με ακαταλαβίστικους στίχους απο την κουλτούρα του έντεχνου που τους καταλαβαίνει μόνο αυτός που τους έγραψε (που πολλές φορές δεν είναι καν γραμμένοι, είναι κλεμμένοι απο κάποια άγνωστα cult ποιήματα, και βάζει και ο στιχουργός κάποιες πινελιές)
Εγώ όσο μου άρεσε το hip-hop δεν το κρύβω οτι ποτέ δεν μου άρεσε το στύλ του BD Foxmour που το έκανε κίνημα και το υιοθετούσε αυτόματα όποιος έπαιρνε τη στάμπα του Label.
Νομίζω οτι ελάχιστοι ακούνε και τα 2
