Καποιες αναφορες νομιζω πως εχουν δικη τους οπτικη,
αν θελετε να σχολιασουμε οχι με τη λογικη ..του να πιστεψει σωνει και καλα, κανεις αυτα που καποιος αλλος τα εχει ως δικα του πιστευω..
Αλλα απλα για την ανταλλαγη αποψεων.
Γιατι στο κατω-κατω ολοι εχουμε μεσα μας την αγωνια, του τι ειναι πιο δυνατο απο εμας,
πανω-κατω εχουμε 1 γεγονος γυρω μας που μας πονεσε,που χιλιοπαρακαλεσαμε καποιο θεο...που θα θελαμε να εχουμε ιση μεταχειριση απο εκεινον..οπως σε αλλους συνανθρωπους μας.
Οι περισσοτεροι ειμαστε ανησυχοι ανθρωποι,υπαρχει η αγωνια τι υπαρχει μετα το θανατο, στο που πρεπει ν'ακουμπησω τελικα, οσο υπαρχω και υπαρχει κανεις στη ζωη,τι πρεπει κι αν πρεπει να πιστεψω.
Υπηρχαν στιγμες που τελευταια τα σκεφτομουνα ολα αυτα..και η αγωνια για δικο μου κοσμο, ανεκαθεν υπηρχε και θα υπαρχει οπου εχει φυγει απο τη ζωη νωρις..κι αν τελικα υπαρχει ελπιδα, εστω αν πραγματι σε σας εχουν γινει θαυματα,
τα οποια και δε τα πιστευω ειδικα σε ανιατες ασθενειες. Παρα μονο στη διαγνωση πιστεψαμε οι οικειοι, στην αιτια και το αποτελεσμα..ετσι τουλαχιστον ηρθαν στο δικο μου περιγυρο.
Αν ας πουμε σου πουν εχεις καρκινο ,που απο την αρχη σου κανουν τη διαγνωση οτι δε θεραπευεται,και οποια ανιατη ασθενεια, μακρια απο ολο το κοσμο να ειναι, δυστυχως δεν υπαρχει σημειο επιστροφης μετα απο καποιο διαστημα.
Σου δημιουργει αυτοματως συναισθηματα και μονο η σκεψη,του τι θα επακολουθησει,
συναισθηματα και καταστασεις εντελως που σε συγκλονιζουν, αν ειπαν οι γιατροι κατι τετοιο ξερεις..πια...αλλαζει ολο σου το συμπαν,και οι γυρω σου επισης. Η επιστημη εχει σηκωσει τα χερια,σε τετοια ασθενεια, και σε αλλες παρεμφερεις ανιατες... που τα σπιτια οπως πολλες φορες αναφερουμε ''εκλεισαν''..γιατι προφανως κατι δε πηγε καλα με τη πιστη..η οτι αλλο.
Οπως επισης γνωριζουμε οτι η ψυχολογια του ατομου που εχει τετοιο προβλημα αλλαζει οπως θυμαμαι σε δικους μου συγγενεις, δεν ειναι το ιδιο που ηταν, και δεν ειναι δυνατον αλλωστε, και πολλες φορες οι κοντινοι συγγενεις αγανακτουν με το τι θα επακολουθησει..καταφευγοντας για βοηθεια σε ο,τι τους δοθει ευκαιρο εκεινη τη στιγμη. Πολλες φορες και καθημερινα στο Θεο.
Σε βοτανα,σε αγιασματα, που με πολυ ασχημο τροπο εμεταλλευονται οι περι αυτου του λογου τυποι, σου λενε '' αυτο η το αλλο θα σε κανει καλα'', και πολλες φορες το αποτελεσμα απογοητευει. Δυστυχως σε δικο μου περιβαλλον ετσι συνεβη. Με αποτελεσμα ο ανθρωπος και οι συγγενεις μας να θλιβονται ακομη περισσοτερο.
Θυμαμαι επισης προσφατα εφυγε ενας φιλος, με την ανιατη ασθενεια του καρκινου, με μεταστασεις σε σημεια που οι γιατροι εδωσαν κατα προσεγγιση οτι τοτε περιπου θα φυγει,και δυστυχως ετσι κι εγινε, ας το αναφερω λοιπον,η ψυχολογια του ηταν 1 ανθρωπος καταβεβλημενος,που δε μπορουσε να χαρει τιποτα πια.Ουτε πριν,ουτε κατα τη διαρκεια της σοβαρης ασθενειας.Και οπου ειχε εναποθεσει ελπιδες, χαθηκαν.
Θα παρακαλουσα,
μονο προς συζητηση, θα το αναρτησω το παρακατω, σκεψεις ενος σκεπτομενου ανθρωπου, και σε καμια περιπτωση δε θα ηθελα να ξεκινησουμε υβρεις στο προσωπο του οποιουδηποτε, απλα απο προσωπικες μου αγωνιες και προσδοκιες οτι ισως εχει καποιος, να μου πει κατι διαφορετικο.
Και στο αν γινονται τελικα θαυματα κατ'εξαιρεση, ισως σ'αυτους που πιστευουν βαθεια, σε σχεση με αλλους που πιστευουν λιγοτερο.... κι αν τελικα αυτοι που πιστευουν πραγματικα στο θρησκευμα τους και τελουν ολα τα μυστηρια,νηστευουν,ειναι συνεπεις,δεν εχουν πονεσει απο διαφορα σοβαρα γεγονοτα οπου και ενιωσαν αβοηθητοι. Οπως ο περισσοτερος κοσμος νιωθει αβοηθητος μπροστα σε οτιδηποτε ανιατο. Η στο να χασει δικα του ατομα, απο ενα τροχαιο ας πουμε. Αυτα,και με αφορμη το θανατο της ηθοποιου που εφυγε εχθες απο την επαρετη νοσο κι απο σοβαρο εγκεφαλικο.
