Εγώ πάλι έχω την αίσθηση ότι τα σημάδια του χρόνου εμφανίζονται πρώτα στα χέρια και στα πόδια. Για την ακρίβεια στις πατούσες. Αν έχεις και λίγο έμπειρο μάτι, καταλαβαίνεις την ηλικία. Χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι τα πόδια μπαγιατεύουν ή αποκτούν δυσμορφία, η διαφορά ωστόσο στην όψη και την υφή είναι αισθητή σε σχέση με τα ποδαράκια μιας νεάνιδας που έχουν γράψει λιγότερα χιλιόμετρα. Κάποιοι πάντως τα προτιμούν πολυκαιρισμένα όπως το παλιό καλό κρασί.
Στο τελευταίο που λες Soleman, νομίζω ότι σε προηγούμενες εποχές συνέβαλε και το γεγονός ότι το γυμνό επιτρεπόταν μέχρι ένα σημείο, με αποτέλεσμα να δίνεται έμφαση σε αυτά που ήδη επιτρέπονταν. Είτε από προσπάθεια σαγήνευσης είτε ως ένδειξη αριστοκρατίας, τα άκρα ήταν καθαρά και περιποιημένα και τα περιέβαλλαν αξεσουάρ που τα αναδείκνυαν. Η ξυπολισιά πάντως, σε κάθε εποχή, θεωρώ ότι συμβολίζει παιδική αθωότητα, ανεμελιά και τσαχπινιά για τις γυναίκες.
