Φιλες και φιλοι,
δεν ειμαι νεο μελος, εφτιαξα αυτο το προφιλ για να σας πω την πιο εξωπραγματικη-απιστευτη-απο τη ζωνη του λυκοφωτος ιστορια (περα για περα ΑΛΗΘΙΝΗ ομως) που μου συνεβη πριν λιγες μερες.
Τους λογους που με οδηγησαν να "κρυφτω" πισω απο ενα καινουριο προφιλ, για να σας πω το τι μου συνεβη, ας τους ερμηνεψει ο καθενας οπως νομιζει.
Ολα ξεκινησαν ενα μεσημερι ενω βρισκομουν σ' ενα δωματιο του σπιτιου και απο τον φωταγωγο "ερχοντουσαν" δυνατες γυναικειες φωνες στις οποιες δεν εδωσα αρχικα σημασια.
Οι φωνες ομως συνεχιζαν με αυξανομενη ενταση και γινοντουσαν ολο και πιο "καθαρες", σημαδι οτι η κοπελα-κοριτσι-γυναικα (δεν μπορουσα να εκτιμησω εαν επροκειτο για νεαρη γυναικα η οχι) που φωναζε, πλησιαζε προς το παραθυρο που βρισκεται στον φωταγωγο, πανω ακριβως απο το δικο μου παραθυρο.
Η πρωτη μου υποθεση, η οποια αποδειχτηκε και πραγματικη, ηταν οτι η κοπελα μιλουσε στο τηλεφωνο. Θελοντας και μη (θελοντας βασικα) εμεινα στο συγκεκριμενο δωματιο προκειμενου ν' ακουσω τι ελεγε η τσιριχτη αλλα με ενα περιεργο τροπο γλυκια φωνουλα.
Το πρωτο πραγμα που προσπαθησα να καταλαβω ηταν εαν επροκειτο για την γυναικα απο το ζευγαρι που μενει πανω απο μενα.
Το απεκλεισα αμεσως, διοτι εχουμε μιλησει πολλες φορες ειτε στην εισοδο της πολυκατοικιας ειτε στο δρομο οταν βγαζει τα παιδια της βολτα.
Δεν εκανα προσπαθεια να σκεφτω-μαντεψω ποια μπορει να ηταν μηπως κι εχανα κατι απο τα λεγομενα.
"Μα τι κανει η τρελλη ;" σκεφτηκα, θα την ακουσει ολη η πολυκατοικια ! Ομως ακαριαια θυμηθηκα οτι απο την συγκεκριμενη πλευρα της πολυκατοικιας και του φωταγωγου, τα αλλα 2 διαμερισματα, ειναι επαγγελματικες στεγες - αρα κλειστα λογω εορτων. Ωραια ! σκεφτηκα, εχω την αποκλειστικοτητα σε αυτον τον καυγα. Και σαν Σμυρνια κυρα-Κατινα κουτσομπολα, με σχεδον κομμενη, ανασα για ν' ακουω και την παραμικρη ατακα, μισανοιξα πολυ προσεχτικα το παραθυρο (για να μην κανω θορυβο) προκειμενου ν' ακουω ακομα καθαροτερα τα λεγομενα της ωρυομενης γυναικας.
Δεν μου πηρε πολυ να καταλαβω οτι επροκειτο για γκομενο-καυγαδακι. Εκεινη του φωναζε, του "εβαζε χερι", οπως λεμε, για την συμπεριφορα του απεναντι της, με εκφρασεις οπως:
"Μα εσυ ετσι κανεις παντα !"
"Δεν ζητας ποτε συγνωμη γιατι πολυ απλα δεν ξερεις αγορι μου !"
"Τωρα ; Τι να το κανω τωρα ;"
"Οχι ! δεν θελω να βρεθουμε απο κοντα !"
"Πες μου ποτε με κοιταξες ευθεια μεσ’ στα ματια και μου εκανες ενα κοπλιμεντο - εστω και ψευτικο μωρε !"
"Ποτε μου ειπες μια καλη κουβεντα για το τι φοραω, για το σωμα μου ;"
"Τοσο χαλια ειμαι δηλαδη ;"
Μια περιεργη, σχεδον διαστροφικη επιθυμια με ειχε κυριευσει ν' ακουσω αυτον τον τσακωμο μεχρι τελους. "Τελικα ολοι κρυβουμε μια κουτσομπολα μεσα μας", σκεφτηκα, προκειμενου "ν' αγιασω το σκοπο".
Και τοτε σαν κεραυνος εν αιθρια, σαν το ρευμα που διαπερνα το κορμι του θανατοποινιτη στην ηλεκτρικη καρεκλα, "ηρθε" η ατακα που με εκανε σχεδον να πεσω με τα μουτρα πανω στο πρεβαζι του ορθανοιχτου, πλεον, παραθυρου.
"Κι ενω ξερεις τι με φτιαχνει, δεν το κανεις ποτε !"
"Πες μου ποτε μου ειπες μια ωραια κουβεντα για τα ποδια μου ;"
"Κι ενω ξερεις οτι στο site με εχουν Θεα κι εχεις δει ποσοι με παρακαλανε εγω η μαλακισμενη ειμαι "κολλημενη" με σενα !"
Εκεινη την στιγμη, σαν τον κινηματογραφιστη του National Geografic που χωμενος μεσα σε μια κρυψωνα απο κλαδια και φυλλα προσπαθει ν' απαθανατισει την τιγρη που σχεδον εχει ακουμπησει τη μουσουδα της πανω στην κρυψωνα του, ενοιωσα την καρδια μου να σταματαει, ενοιωσα να χανω το εδαφος κατω απο τα ποδια μου, ενοιωσα τον ηχο να μικραινει, να χανεται, να σβηνει η μηπως εσβηνα εγω απο αυτο που ακουσα ;
"Ξερεις βρε μαλακα ποσοι θα πληρωναν για ν' αγγιξουν ή να φιλησουν τα ποδια της.. "%%%% ;"
Και στ' αυτια μου αντηχει σαν κροτος απο μπομπα που σκαει διπλα σου, το nickname της κοπελας στο Greek Foot !!!
Ναι ! σε περιπτωση που καποιος δεν το καταλαβε, η γυναικα που μιλουσε ακριβως πανω απο το κεφαλι μου,
ειναι η γυναικα που εχει το συγκεκριμενο προφιλ στο GF κι ενα στρωμα μπετου με χωριζε απο τα ποδαρακια που εβλεπα στο site, καβλωνα και για χαρη τους τραβαγα μαλακιες.
Ειναι εκεινη η στιγμη που, οπως σε ενα τρομαχτικο ατυχημα, βλεπεις ολη σου τη ζωη να περνα μπροστα απο τα ματια σου σαν ταινια. Nομισα οτι ηρθε το τελος μου. Οτι η καρδια μου δεν θ' αντεχε αυτο που ακουσαν τ' αυτια μου. Ενοιωθα τη καρδια μου να χτυπαει τοσο δυνατα που νομιζα οτι οι φλεβες στον λαιμο μου εκπεμπουν ηχο απο τον κτυπο.
Περνουσαν τοσο πολλα πραγματα απο το μυαλο μου που σε δευτερολεπτα αρχισα να νοιωθω οτι "βραζει" ο εγκεφαλος μου. Προσπαθουσα να σκεφτω την επομενη μου κινηση, χωρις να μπορω να κανω βημα. Ειναι περιττο ν' αναφερω οτι ηταν σαν να "κατεβασα ρολλα", σαν να βουλωσαν τ' αυτια μου, σαν να μεταφερθηκα σε μια αλλη διασταση, με αποτελεσμα να χασω την επαφη με τον διαδραματιζομενο καυγα.
Το μονο που 'θελα να βρω ηταν ενα τροπο ν' ανεβω επανω, να της χτυπησω την πορτα, για να δω αυτην για την οποια ειχα τραβηξει απειρες μαλακιες απο τοτε που ειμαι μελος σ' αυτην την "διαφορετικη" κοινοτητα.
Σκεφτηκα ολες αυτες τις τυπικες μαλακιες του τυπου:
"μηπως εχεις να μου δανεισεις λιγο ζαχαρη,"
"λιγο λαδι",
"καμμια καποτα να σε γαμησω ;"
Τιποτα δεν μου κολλαγε. Τιποτα δεν μου ακουγοταν καλη ατακα. Κι ο χρονος ετρεχε εις βαρος μου.
"Κι αν την καταφερει και την τουμπαρει ;"
"Κι αν την αρχισει στα γλυκολογα ; και την λυγισει ;"
Λες και την ειχα, ηδη, βγαλει γκομενα ! Λες και ειχε να διαλεξει αναμεσα σε μενα και τον πρωην (στο διεστραμενο μυαλο μου) γκομενο της. Το κεφαλι μου κατακλυζοταν απο ευσεβεις ποθους. Οπως ομως ξερουμε, η Ελπιδα πεθαινει τελευταια.
Και ξαφνικα μου ερχεται κατακεφαλα Η ιδεα !
"Θ' ανεβω και θα την αιφνιδιασω !"
"Γεια σου "%%%%" ! ειμαι ο "####" απο το site"
"Μαλακιες ! θα φαω την πορτα στα μουτρα με τα νευρα που εχει τωρα" λεω στον εαυτο μου και ψαχνω για plan B.
Κι ενω αρχιζω να κανω γρηγορες βολτες μεσα στο δωματιο σαν το αγριμι μεσα στο κλουβι του, τα ματια μου καρφωνονται πανω στο ψυγειο. Σαν υπνωτισμενος μενω με το βλεμμα καρφωμενο στο απεραντο λευκο του ψυγειου το οποιο σχεδον ακουγα να με καλει, οπως οι Σειρηνες τον Οδυσσεα. Με σχεδον τρεμαμενο χερι πιανω το χερουλι, το ανοιγω και λες και μεσα απο μια λαμψη που εβγαινε απο το εσωτερικο του ψυγειου, ξεπροβαλει μπροστα μου ο "Δουρειος Ιππος" που θα με οδηγουσε στην "αλωση της Τροιας".
Μια απειρου καλλους (ετσι φανταζε στα ματια μου) ΤΟΥΡΤΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ, με κατακοκκινα κερασακια γυρω-γυρω, "στεκοταν" εκει μπροστα μου, πανω στο μεσαιο ραφι του ψυγειου.
Την "ακουσα" να μου λεει: "ελα κολλητε ! μαζι θα το φαμε το 'κορμι', αυτη εμενα, εσυ εκεινη".(ειπαμε, ευσεβεις ποθοι)
Ειλικρινα ειχα αρχισει να μην μπορω να σκεφτω καθαρα, ημουν θολωμενος, ομως κοιτοντας αυτη την τουρτα σοκολατα, ηταν σαν να εβλεπα ενα απο κεινα τα μυστικα gadgets του 007, που θα με βοηθουσε να "νικησω τον αντιπαλο".
Ξανακλεινω το ψυγειο, παω στο μπανιο και ριχνω μπολικο παγωμενο νερο στα μουτρα μου ειτε για να συνελθω ειτε για να ξυπνησω (δεν σας κρυβω οτι περασε κι αυτο απο το μυαλο μου).
"Παλι μαλακιες κανεις !" λεω στον εαυτο μου και τρεχω στο ανοιχτο παραθυρο, ν' ακουσω σε τι φαση βρισκοταν ο καυγας.
"Εχω βαρεθει !"
"δικαιολογιες - δικαιολογιες - δικαιολογιες !"
"δε γουσταρω ρε γαμωτο μου αλλο πια" η φωνη τηε ηταν πια ολκαθαρη και βροντερη αλλα στ' αυτια μου ηχουσε σαν η "Απολυτη Μελωδια".
"Σε καλο δρομο ειμαστε" σκεφτηκα και φευγω σφαιρα για το μπανιο, παλι. Με σχεδον ταχυδακτυλουργικη ταχυτητα βγαζω ρουχα και μπαινω στο ντους, αφηνοντας ολες τις ενδιαμεσες πορτες ανοιχτες για ν' ακουω την εξελιξη του τηλεφωνηματος.
Σε 5' εχω βγει, εχω παρφουμαριστει.
"Κωλοφαρδια" σκεφτομαι, "ευτυχως που ξυριστικα το πρωϊ"
Αλλαζω ρουχα, τα παρφουμαριζω κι αυτα και βαζω και πουκαμισο ! (η γκομενα μου με βλεπει σχεδον παντα με πολος και φουτερς).
Ξαναγυριζω στην κουζινα, ανοιγω ψυγειο, βγαζω την τουρτα και κοβω ενα τεραστιο κομματι, σκεπτομενος και την "ιστορια" που θα την "συνοδευε", οταν θα αντικρυζα το "αντικειμενο του ποθου μου" στο κατωφλι της πορτας.
"Καλημερα ειχε γενεθλια η κοπελια μου χτες και για να μην πεταχτει σας εφερα ενα "μικρο" κομματακι !"
"ΜΑΛΑΚΑ !!!" "θα πεις "η κοπελια μου" σε γκομενα που θες να μπεις μεσ' το βρακι της ;" (ευτυχως εκτος απο τον θολωμενο μου εαυτο υπηρχε παντα εκει ακοιμητος φρουρος κι ο νηφαλιος εαυτος μου, διχασμενη προσωπικοτητα ; δεν ξερω, μπορει !)
Λες κι εκεινο το κομματι ηταν γρουσουζικο, αφου το "συνοδευσε" μια αποτυχημενη "ιστορια", το βαζω στην ακρη και κοβω ενα αλλο ακομα μεγαλυτερο (η τουρτα ηταν αθικτη γιατι ηταν μια απο τις 3 που μας εφεραν για τα γενεθλια της κοπελας μου).
Με το κομματι σ' ενα πλαστικο πιατακι (που να βρεις καθαρο "κανονικο" πιατο σ' εργενικο σπιτι μετα απο παρτυ !), παω στο ανοιχτο παραθυρο απ' οπου αφουγκραζομουν, πριν λιγο, τον τηλεφωνικο καυγα κι αυτο που ακουσα ηχησε σαν την Μελωδια της Ευτυχιας στ' αυτια μου.
"Ξερεις τι σου χρειαζεται εσενα ;"
"να βγω και να γαμηθω με τον πρωτο που θα βρω, παλιοκαριολη !"
"Και τι θες μαζι μου ;"
"γιατι καθεσαι με μια πουτανα ;"
"εσυ να πας να γαμηθεις παλιοπουστη !" ακομα κι αυτα τα μπινελικια που εβγαιναν απο το στομα της, ειχαν μια παραξενη μελωδικη χροια στ' αυτια μου.
Τ' αυτια μου χτυπαγαν σαν να ειχα βγει απο κλαμπ στο οποιο ειχα κολλησει το κεφαλι μου σ' ενα απο τα ηχεια, η αναπνοη μου ειχε γινει γρηγορη και κοφτη λες κι ειχα τρεξει ενα 400ρι σαν σπριντερ, τα χερια μου τρεμανε λες κι ημουνα χειριστης κρουστικου κομπρεσερ που σπαει την ασφαλτο.
Φτανω στην εξωπορτα του σπιτιου μου με το πιατο και στα 2 χερια προσπαθοντας να ισορροπησω την τουρτα, απο το τρεμουλο, ριχνω μια τελευταια ματια στον καθρεφτη κι ερχονται στο μυαλο μου οι στιχοι απο το τραγουδι της "Καιτουλας":
"Πρόβα, πρόβα
στον καθρέφτη κάνω πρόβα, πρόβα
πριν από το ραντεβού (το 'χα ηδη αναγαγει σε ραντεβου ο βλακας !)
Σκέψου αυτός (αυτη στην περιπτωση μας) να θέλει να μου ριχτεί
Σκέψου να απλώσει τότε κάνα χέρι
εγώ θα θέλω από αυτόν (αυτην) πιο πολύ
μα όχι να το ξέρει" (copy - paste το 'κανα, το καταλαβατε ; )
"ΜΑΚΑΡΙ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ !" (σκεφτηκα)
"Και να μην ανακατευεις την Πλατυτερα των Ουρανων με τις βρωμοδουλειες σου !" (ξανασκεφτηκα, με την καλη πλευρα του εαυτου μου)
Ανεβαινω στον πανω οροφο, στεκομαι μπροστα στην πορτα, παιρνω τις τελευταιες αναπνοες σαν τον σφουγγαρα που θα καταδυθει στα 50 μετρα για την επιτευξη του στοχου του, μια τελευταια εισπνοη-εκπνοη και παταω το κουδουνι.
Ο ηχος, κατι σαν το καμπανακι των αναχωρησεων στο αεροδρομιο, λειτουργησε σαν πριονοκορδελα που μου εκοψε τα γονατα. Ηθελα εκεινη τη στιγμη να κατεβω κουτρουβαλιαστος τις σκαλες πριν να προλαβει ν' ανοιξει η πορτα, ομως το ποδια μου ειχαν κολλησει στο εδαφος, ακριβως οπως οταν βλεπουμε στα ονειρα μας, οτι μας κυνηγανε αλλα δεν μπορουμε να τρεξουμε !
Οσο ανοιγε η βαρια-θωρακισμενη πορτα, εκεινα τα δευτερολεπτα μου φανηκαν αιωνες, σκεφτομουν οτι πρεπει να εχω το βλεμμα μου καρφωμενο ψηλα, ισα στα ματια της, να μην ξεχαστω και κοιταξω χαμηλα "ψαχνοντας" τα ποδια της. Κι εκει περασε μια αλλη, δυστυχως, κακη σκεψη απο το μυαλο μου.
"κι αν δεν ειναι μονη της στο σπιτι ;"
"κι αν δεν ανοιξει αυτη την πορτα ;"
"κι αν δεν την δω ποτε ;" κι αν - κι αν - κι αν..
Ανοιγοντας η πορτα, ενα εκτυφλωτικο φως εβγαινε απο μεσα και διεγραφε την αναδυωμενη μεσα απο πυκνους καπνους, σιλουετα, της γυναικας που κρατουσε το πομολο της πορτας (καπως ετσι φανταζε στα εκστασιασμενα ματια μου).
Ενας ξανθος αγγελος, που μαλλον δεν ηταν καταλληλος για την "ζωη εν παραδεισω" μηπως και κολασει τις ψυχες που ειχαν βρει την γαληνη εκει, γι' αυτο και μαλλον εξεπεσε του αξιωματος του, στεκοταν μπροστα μου με βρεγμενα μαλλια, ματια που εβγαζαν σπιθες (μαλλον απο τα νευρα) ξαναμμενα μαγουλακια (μαλλον απο τις φωνες), χειλακια πετροκερασο λες και φορουσε το πιο σεξουαλικο κοκκινο κραγιον αλλα μαλλον, το πιο πιθανο ηταν να ειχαν μονο το lip-gloss της, ενα ροζ μπουρνουζακι σφιχτα δεμενο στη μεση, που δυσκολα καλυπτε ολη την μεγαλοπρεπεια απο το πλουσιο στηθος και ΝΑΙ δεν αντεξα να μην στρεψω τα ματια χαμηλα, εκει, στο αντικειμενο του ποθου μου, για να συναντησει το βλεμμα μου τα ποδαρακια, για τα οποια ειχα βαρεσει παμπολλες μαλακιες πανω σε φωτογραφιες τους.
Εχω την εντυπωση οτι εμεινα κολλημενος με το βλεμμα χαμηλα για εναν αιωνα ! Το θεαμα συγκλονιστικο ! Στεκοταν εκει μπροστα μου, ξυπολητη πανω στο παρκε, με κεινα τα διαχωριστικα στα δαχτυλακια για το βαψιμο των νυχιων, με τα νυχακια της βαμμενα κατακοκκινα ! (ενημερωτικα να σας πω, οτι τα ειδα με την αντιστροφη σειρα, αφου πριν ανοιξει η πορτα στεκομουν εκει με τα ματια χαμηλωμενα)
"Καλημερα" μου λεει μια φωνη που με "ξυπνησε" απο τον ληθαργο που ειχα πεσει εκστασιασμενος απο το θεαμα των κατακοκκινων νυχιων και των απεριγραπτου ομορφιας ποδιων της. Ηταν σαν το ξυπντητρι που μας κανει να πεταχτουμε πανω, απο τον βαρυ υπνο.
Με μια διαφορα. Η φωνη που ακουγα εκει στο κατωφλι της πορτας, δεν ειχε καμμια, μα καμμια σχεση με την τσιριδα που ακουγα απο τον φωταγωγο.
Το πρωτο που σκεφτηκα: "δεν ειναι αυτη !", "υπαρχει κι αλλη γυναικα στο σπιτι !", "φερτε μου ενα οπλο να τιναξω τα μυαλα μου στον αερα !"
Ξεροκαταπια και με φωνη λιγο πιο χαμηλη και λιγο πιο αισθησιακη απο τον συνηθισμενο τονο φωνης μου της απαντω:
"Καλημερα και Χρονια Πολλα", " η Αννα και ο Νικος ;" λεω, (διαλεξα 2 τυχαια ονοματα, για εδω) "δεν ειναι εδω ;"
"Οχι" μου απαντα "εχουν παει στο χωριο του Νικου για τις Γιορτες"
"Εσεις ; ποιος ειστε ;" μου απαντα μ’ ενα χαμογελο που μου εκοψε την ανασα.
"Νικοδημος" της απαντω, δινοντας το χερι μου για χειραψια "ειμαι ο γειτονας της αποκατω πορτας" επιστρατευοντας το πιο γλυκο χαμογελο μου (εχουμε ολοι καταλαβει οτι προκειται για το ονομα, για εδω), και ω του θαυματος εισεπραξα ενα πολυ χαριτωμενο γελακι, επιβραβευση για το χιουμορακι του "γειτονα της αποκατω πορτας".
"Αντιγονη" μου απαντα ενω συνεχισε να χαμογελαει κι εκανε να "ξυπνησει" μεσα μου ο Δον Ζουαν ντε Μαρκο και με υφος χιλιων καρδιναλιων να λεω στον εαυτο μου: "Το 'χω, το 'χω !"
Αυτο το χαμογελακι ηταν σαν διακοπτης που "εκλεισε" την κατασταση της τρεμουλας-ανασφαλειας-φοβου του αγνωστου που ενοιωθα μεχρι να πω την πρωτη μου λεξη.
"Ειμαι ξαδερφη της Αννας κι εχω ερθει να προσεχω το σπιτι μεχρι να γυρισουν τα παιδια" συνεχισε να μου λεει, μ' εκεινο το καταπληκτικο χαμογελο να διαγραφεται μονιμα στο προσωπο της και μου κανει εντυπωση πως προσεχα τα λογια της αφου αλλου ηθελα να καρφωσω το βλεμμα μου και οχι μονο. Ο τροπος που με κοιταζε απο πανω μεχρι κατω, ηταν σαν να ‘λεγε μεσα της: “Χμ, δεν ειν’ κακο το παληκαρι” (τουλαχιστον αυτο ηθελα να σημαινει και να “με κανω” να το πιστεψω)
"Αντιγονη, επειδη καναμε ενα παρτακι χτες στον κολλητο μου που ειχε γενεθλια (το ψεμα κατω απο την γλωσσα) κι επειδη καναμε λιγο φασαρια παραπανω μεχρι αργα, ειπα να φερω ενα κομματακι τουρτα στα παιδια ως "εξιλεωση" για την αναστατωση που προκαλεσαμε"
"Κομματακι ; αυτο ;" ειπε γελωντας δυνατα
"Νικοδημε, αγαπη μου εχεις ενα θεματακι με τα μεγεθη !" μου απαντησε με το πιο σκαμπροζικο χαμογελακι που εχω δει.
Αυτο το "αγαπη μου", εαν και καταλαβαινα οτι ειναι μια εκφραση που για πολλους ειναι του συρμου (εξαιρειται ο Ψινακης)
στ' αυτια μου ηχησε σαν συνθημα για να κανω δυο πραγματα:
1. να μου ριξω μια γερη μπατσα μεσ' τα μουτρα, για να βεβαιωθω οτι δεν ονειρευομαι
2. να την βουτηξω και να της χωσω ενα γλωσσοφιλο μεχρι της αμυγδαλες
επελεξα το 3ο,
να μην κανω τιποτα !
"Εγω παντως, Νικοδημε, δεν ακουσα τιποτα, γιατι γυρισα τα ξημερωματα. Οποτε μην εχεις τυψεις οτι ενοχλησες, τουλαχιστον εδω. Δεν ξερω για τους αλλους ενοικους και δεν ξερω εαν εχεις αρκετη τουρτα για ολους. Γιατι οπως καταλαβαινεις αυτη η τουρτα δεν φευγει απο δω !" μου ειπε και κατεβασε το κεφαλι και με κοιταξε με το βλεμμα του Hannibal, στη “Σιωπη των αμνων” και πιστεψτε με, ευχαριστως θα καθομουν να με “καταβροχθισει”
Την ακουγα να μου μιλαει αλλα στο μυαλο μου τριγυριζαν ενα εκατομυριο σκεψεις. Η μικρη συνομιλια μας, μου ειχε εξαφανισει το αγχος για το τι και πως θα το πω, με ειχε χαλαρωσει, ημουν και παλι εγω ομως ειχα ερθει σε "θεση αμυνας" κι αναμονης για την συνεχεια μιας και εκεινη μιλουσε πιο πολυ απο μενα μ' ενα τροπο σαν να με "πειραζε".
"Φυσικα και δεν φευγει" ειπα γελωντας "αλλωστε για εδω προοριζοταν, εδω θα μεινει" "τωρα ποιος θα την φαει ; οποιος προλαβει ; οποιος εχει παθει κανενα υπογλυκαιμικο σοκ ;" “καποιος πρεπει να την φαει !" " τι διαολο ; τσαμπα εκανε την "ορειβασια" στον αποπανω οροφο ;"
Γελια και απο τους 2 μας.
"Βρε Νικοδημε, τι μουλαρα που ειμαι ;" "σ' εχω τοση ωρα στη πορτα !" "ελα μεσα !"
Νομισα οτι θα με ξαναπιασει η τρεμουλα αλλα σαν τον αρσηβαριτσα που μυριζει την αμμωνια για ν' ανεβει στην εξεδρα, μπατσισα (νοερα) τον εαυτο μου κι απαντησα:
"Οχι βρε Αντιγονη, μην ενοχλησω" (προσευχομενος να μην συμφωνησει:)
"Μη λες βλακειες ! τι να ενοχλησεις ; beaute εκανα. Να ! δε βλεπεις ; με τα συνεργα της "ζωγραφικης" στα ποδια ειμαι ακομα"
Χαμηλωσα τα ματια (αλλωστε εκεινη μου ειχε ζητησει να τα δω) και το βλεμμα μου καρφωθηκε στα καλοσχηματισμενα δαχτυλακια με τα κατακοκκινα νυχακια και τα κοιτουσα σαν υπνωτισμενος.
"Μονο βγαλε παπουτσια γιατι η ξαδερφη μου δε θελει να φορανε παπουτσια μεσα στο σπιτι, ελπιζω να μην βρωμανε τα ποδια σου, καλε πλακα σου κανω, μη ψαρωνεις"
"Αντε φερε δω και την τουρτα για να βγαλεις τα παπουτσια σου"
Αισθανομουν σαν το παιδακι που εχει γραψει γραμμα στον Αι-Βασιλη και το πρωϊ βρισκει κατω απο το Χριστουγεννιατικο δεντρο το δωρο που ηθελε ολη τη χρονια, να το βουτηξει και να ξεσκισει το περιτυλιγμα για να το κρατησει μεσ' τα χερια του, να το χαζεψει μεσα στο κουτι του, και να κατσει να παιξει μαζι του χωρις να το νοιαζει τιποτε αλλο, ουτε πεινα, ουτε νυστα, ουτε τιποτα.
"Σωπα καλε" της λεω "να οριστε" και με 2 κινησεις, πατωντας τις φτερνες απο τα Timberland (μη θεωρηθει διαφημιση) μενω με τις καλτσες, κρατωντας το πιατο με την τουρτα, το οποιο απομακρυνα απο το χερι που απλωσε προς το μερος μου, για να το πιασει. "παιζοντας" κι εγω μαζι της, της λεω:
"Αστο ! θα το φερω εγω μεσα" "μη χαλασεις και το γαλλικο !"
Εκεινη εβαλε τα γελια κι εκανε την αυτοπεποιθηση μου να εκτοξευτει.
Γελοντας ακομα μου απαντα:
"Βρε κουτο δεν ειναι ετσι το γαλλικο" "αχ,αχ,αχ αντρες !" "πως φαινεται οτι δεν ξερεις απο τετοια πραγματα !"
"Ααααχχ πως φαινεται οτι δεν ξερεις, ποσα ξερω !" (λεω μεσα μου)
Περνω το κατωφλι της πορτας ακολουθωντας το υπεροχο αρωμα που ανεδιδε το σωμα της και τα ματια μου καρφωθηκαν στον ολοστρογκυλο κωλο της που ασφυκτιουσε μεσα στο ροζουλι μπουρνουζακι της, οταν γυριζει αποτομα προς το μερος μου
"Οχι απο δω ! εχουν πεσει νερα απο το μπανιο !"
Ηταν ομως πολυ αργα. Αποροφημενος απο τα κωλομερια που κινιοντουσαν με εναν απιστευτο ρυθμο, το μονο που προλαβα να κανω ηταν ν' απλωσω το χερι μου στο κενο κι εμεινα να παρακολουθω την πτωση της τουρτας προς το πατωμα σε super slow motion λες και ημουν κομπρα !
Η τουρτα προσγειωθηκε πανω στο δεξι ποδαρακι της (και στο πατωμα φυσικα σχηματιζοντας εναν τεραστιο λεκε)
Εμεινα ελαφρα σκυμενος για μερικα δευτερολεπτα αμηχανιας κι απολυτης σιωπης κι απο τους δυο μας μεχρι να ξανακουσω το γελιο της και τη φωνη της να λεει:
"Ευτυχως ! εμεινε και λιγη για φαγωμα πανω σε "αλλο πιατακι" " ειπε γελωντας και κουνουσε κυκλικα το δεξι της ποδαρακι, με την τουρτα πανω του.
"Μην στεναχωριεσαι, κατσε μεσα κι εγω θα τα καθαρισω"
Δεν ακουγα τιποτα. Σαν σεληνιασμενος γονατισα, επιασα το ποδι της που ειχε καλυφτει απο την τουρτα, πλησιασα το προσωπο μου στα "σοκολατενια", πλεον, δαχτυλακια κι εκεινη μου ειπε:
"Ελα βρε Νικοδημε, σηκω σου λεω, θα τα καθαρισω εγω. Δεν εγινε τιποτα."
"Η τωρα ή ποτε !" σκεφτηκα και με αργες κινησεις εβγαλα απο τα δαχτυλακια της το διαχωριστικο για το πεντικιουρ, το αφησα κατω,
"Ελα βρε αγαπη μου δεν εγινε τιποτα, σηκω μη λερωθεις κι εσυ" ηταν η δευτερη φορα που μου ελεγε αυτο το "αγαπη μου" και τ' αυτια μου ακουγαν:
"Σε θελω καβλα μου !"
Αδιαφορωντας εντελως για οτιδηποτε κι αν μου συμβει, εβαλα το μεγαλο δαχτυλο του ποδιου της μεσα στο στομα μου, γλυφοντας την τουρτα.
"Νικοδημε ;" ειπε μ' αναμικτη απορια κι εκπληξη
"Νικοδημε ;" "τι κανεις εκει ;" επανελαβε με λιγο πιο δυνατη φωνη, εμενα ομως δεν με σταματουσε τιποτε πια.
"Νικοδημε !" αυτη η τριτη φορα αναφορας στ' ονομα μου ειχε εκτος απο δοση εκπληξης και μια δοση αναστατωσης που ηθελα να πιστεψω οτι ηταν ερωτικης φυσεως.
Κρατουσα με τα δυο μου χερια το ποδαρακι της κι εγλυφα αργα-αργα, ενα-ενα, ολα τα δαχτυλακια της, ποτε ρουφοντας τα και ποτε περνωντας την γλωσσα μου αναμεσα τους για να τα καθαρισω με ευλαβικο τροπο, ελαχιστο δειγμα μεταμελειας για την ζημια που ειχα προκαλεσει.
Χωρις να σηκωσω τα ματια να την κοιταξω, ενοιωσα την ανασα της να βαραινει, καταλαβα οτι ακουμπησε την πλατη της σ'ενα τοιχο κι εγω συνεχισα να της γλυφω τα δαχτυλακια που ειχαν ακομα ιχνη σοκολατας πανω τους και γευση απιστευτη, ανακατεμενη με τα φρεσκοβαμμενα νυχακια της. Σηκωνω τα ματια μου ενω συνεχιζω να την γλυφω και βλεπω τα μισανοιχτα ματια της να με κοιτανε μεσ' τη καβλα ενω δαγκωνει το κατω χειλακι της και με το χερι της να χαϊδευει τον λαιμο της και το πανω μερος απο το στηθος της.
Η φωνη της με εκανε να καβλωσω τρελλα !
"Τι εγινε μωρο μου ;"
"Σ' αρεσει να γλυφεις τα ποδαρακια μου ;"
"Σε φτιαχνουν τα ποδαρακια μου μωρακι μου ;"
"Δεν το βλεπεις ποσο μ' αρεσει κουκλαρα μου ;" λεω, βγαζοντας το ποδι της απο το στομα μου.
"Καντο τοτε ! καντο !"
"θελω να δω αν μπορεις να με καβλωσεις !"
"θελω να δω ποσο καλα ξερεις να γλυφεις."
"Καντο !" μου λεει ενω το χερι της πιανει την ακρη της ζωνης που κραταει το μπουρνουζι και την λυνει. Ξεροντας τι προκειται να κανει, κατεβαζω παλι τα ματια μου στο ποδαρακι της και συνεχιζω να ρουφαω τρελλα ενα-ενα τα δαχτυλακια της, εχοντας την προσοχη μου στην ανασα της που γινεται ολο και πιο βαρια και μικρες πνιχτες φωνουλες βγαινουν απο τα ροδινα και υγρα χειλακια της,απο το γλυψιμο που τους εκανε με τη γλωσσιτσα της.
"Ετσι αγορι μου !"
"γλυψε με καλα !"
"καβλωσε με μωρο μου !" η φωνη ηταν τοσο καβλωτικη που με τρελλανε
Ημουν σιγουρος οτι επαιζε με τις ρωγες της ή με το μουνακι της ομως δεν σηκωσα τα ματια μου να δω τι κανει. Κρατωντας το ποδαρακι της με τα δυο μου χερια, το χαμηλωσα και το ετριψα πανω στο παντελονι μου (ηθελα να νοιωσει ποσο καβλωμενος ηταν ο πουτσος μου)
"Μμμμ μωροοο μουυ.. "πετρα" εχεις γινει !"
"Δειξε μου ποσο σκληρη ειναι η πουτσα σου"
Δεν ηθελα δευτερη κουβεντα και με δυο αστραπιαιες κινησεις ελυσα το παντελονι και το κατεβασα μεχρι τα γονατα μου.
Το καβλι μου ηταν τοσο καβλωμενο κι ηθελα σαν τρελλος να το τριψω πανω στο ποδαρακι της.
Με το ενα χερι να κραταω το ποδαρακι της και με το αλλο το καβλι μου αρχισα να περναω το ψωλοκεφαλο μου πανω απο τα δαχτυλακια της με τα κατακοκκινα νυχακια κι εκεινη εβγαζε, πλεον, μικρους αναστεναγμους και κραυγουλες ηδονης.
Με τον πουτσο στο χερι τον χτυπουσα πανω στο ποδι και στα δαχτυλακια της κι αυτο την τρελλαινε.
"Θελω να σε δω να τον παιζεις πανω στο ποδαρακι μου, καβλα"
"Θελω να σε δω να βαρας μαλακια πανω στα νυχακια μου"
(που να 'ξερε ποσες φορες το 'χα ηδη κανει πανω στις φωτογραφιες της ; ομως τωρα ηταν αληθεια ! το κανα πανω στο γυμνο ποδι της κι εκεινη καβλωνε που με εβλεπε να το κανω.)
Ακομα και με τα ματια χαμηλα πανω στο ποδαρακι της, πανω στο οποιο βαραγα μαλακια, μπορουσα να καταλαβω οτι ειχε ανοιξει ολοκληρο το μπουρνουζι. Σηκωνω τα ματια και την βλεπω να εχει το ενα χερι της στο στηθος και να τριβει τη ρωγα της, που εχει καβλωσει απιστευτα απο το τριψιμο αναμεσα στα δαχτυλακια της και το αλλο χερι στο ξυρισμενο μουνακι της και να παιζει ποτε με την τρυπουλα της και ποτε με την κλειτοριδα της ενω το δαχτυλακι με το οποιο χαϊδευε το μουνακι της να ειναι μουσκεμα απο τα υγρα της.
Την κοιτουσα να μαλακιζεται με τα ματια κλειστα και για μια στιγμη σκεφτηκα:
"μηπως φαντασιωνεται τον "δικο" της ;"
"στ' αρχιδια μου !"
"το δικο μου καβλι τριβεται πανω της !"
"εγω θα την χυσω !"
"ψοφα μαλακα !"
Και πριν προλαβω να ολοκληρωσω τη σκεψη μου, εφτασα στο "αμην" κι ενω ηθελα να φωναξω, με πνιγμενη φωνη ειπα:
"Χυνω καβλα μου ! Χυνω !"
Κοιταγα τα χυσια μου να τρεχουν πανω στα κοκκινα νυχακια της κι αισθανομουν οτι ειμαι "Ο Βασιλιας του Κοσμου" !
Με το καβλι μου που ηταν ακομα σκληρο απλωνα τα χυσια μου σε ολο το πελμα της κι εκεινη βογγουσε ολο και πιο δυνατα.
Σηκωσα τα ματια μου και την ειδα να γαμαει το μουνακι της με δυναμη και το χερι της να εχει γινει ολο μουσκεμα.
Εχωνε το δαχτυλακι της μεσα στο μουνακι της με λυσσα ενω με το αλλο χερι τσιμπαγε με απιστευτη δυναμη την ρωγα της που ειχε γινει κατακοκκινη και σκληρη.
"Θα σε χυσω" με προειδοποιησε
"Θα σε χυσω"
"Σε χυνω καβλα μουυυ"
"Ναι ! Σε χυνω μωρο μου !"
Εμεινα για λιγο να την κοιταω με το κορμι της να σπαρταραει απο την καβλα, ακουμπισμενη πανω στον τοιχο.
Οταν η ανασα της εγινε παλι φυσιολογικη, πλησιασα το προσωπο μου στο μουνακι της με προθεση ν' αγγιξω τα χειλακια μου πανω στα υγρα της για να την καθαρισω με την ακρη της γλωσσας μου.
Εκεινη με αρπαξε απο τα μαλλια, τραβηξε το κεφαλι μου προς τα πισω, σηκωσε το ποδι της, το ακουμπησε στο στηθος μου και μ' εσπρωξε προς τα πισω, λεγοντας μου:
"Τι θες ;"
"Τι πας να κανεις εκει ;"
"Αυτο δεν ειναι για σενα !"
"Εσυ εισαι μονο για εκει !" ειπε και μου εβαλε το ποδι της μεσ' τη μουρη μου.
και συνεχισε:
"Εσυ εισαι ενας μαλακας ! "
"Ενας αχρηστος !"
"Μονο μαλακια πανω στα ποδια μου μπορεις να βαρεσεις !"
"Αχρηστε !"
"Μαλακα !"
Τρελλαθηκα ! Οχι απο την καβλα, απο καθαρη τρελλα ! Τα πηρα στο κρανιο !
"Τι λες μωρη καριολα ;" (ειπα μεσα μου)
"Τι νομισες ; οτι ειμαι σαν τα "γιουσουφακια" του site, που γουσταρουν να γινονται "χαλακια" στα ποδαρακια σου ;" (παλι μεσα μου)
Προσπαθω να σηκωθω ενω εκεινη θελει με το ποδι της να με κρατησει κατω, γινεται μια συντομη "μαχη" οπου υπερισχυει ο πιο δυνατος (φυσικα).Σηκωνομαι με τα παντελονια κατεβασμενα, κι αισθανομαι σαν τον Ιπποτη που του εχουν αφαιρεσει την πανοπλια τον στιβο της μαχης, αλλα η οργη μου ειναι μεγαλυτερη απο την στιγμιαια "αδυναμια".
Στεκομαι μπροστα της και την κοιταω βαθεια μεσ' τα ματια (αυτα τα πανεμορφα ματια) αμιλητος, λες και προσπαθω να την μαγνητισω οπως ο πυθωνας τον λαγο.
"Γιατι σηκωθηκες !" μου λεει αυστηρα
"Σου ειπα εγω να σηκωθεις ;" συνεχιζει πιο αυστηρα
και σηκωνει τα χερια για να με σπρωξει μακρια της.
Την βουταω με δυναμη απο τα μπρατσα, καθηλωνω τα χερια της ενω με κοιταει με τις ματαρες της ορθανοιχτες, εκπληκτη και την φιλαω με παθος σαν να μην υπηρχε αυριο σαν να ηταν το τελευταιο πραγμα που θα εκανα στη ζωη μου.
Εκεινη μετα το πρωτο σοκ του αιφνιδιασμου προσπαθει να τραβηχτει, προσπαθει να γυρισει το κεφαλι της αλλου αλλα με μια αστραπιαια κινηση αφηνω τα χερια της και με τα δυο χερια μου πιανω το προσωπο της και κολλαω τα χειλια της στα δικα μου και η γλωσσα μου εκανε βολτες μεσα στο στομα της με δυναμη ενω εχει βαλει τα χερια της το στηθος και προσπαθει να με σπρωξει μακρια της.
Η πιεση που ασκουσε στο στηθος μου δεν κρατησε για παραπανω απο 5-6 δευτερολεπτα.
Αισθανομαι το ενα χερι της να μενει στο στηθος μου και τ' αλλο ν' ανεβαινει, να περναει πισω απο την πλατη μου και ν' αγκαλιαζει το σβερκο μου και με μικρες κινησεις να μου χαϊδευει το πισω μερος του κεφαλιου και τα μαλλια μου. Ενω την φιλουσα ακομα, ανοιξα τα ματια μου και την ειδα να ειναι με τα ματια κλειστα, παραδομενη στο βαθυ φιλι μου, κατι που, ακομα και μολις λιγα λεπτα αφου ειχα τελειωσει πανω στα δαχτυλακια της, με εκανε να ερεθιστω και παλι.
Τα χειλια μου ξεκολανε απο δικα της και κατεβαινουν προς τον λαιμο της, με μικρες κοφτες ανασες γερνει το κεφαλι της προς τα πισω κι εγω την βουταω παλι με δυναμη απο τα μπρατσα και την γυριζω προς τον τοιχο στον οποιο στηριζοταν.Περναω τα χερια μου μπροστα της πιανω το μπουρνουζι και της το βγαζω αφηνοντας το να πεσει κατω αναμεσα στα ποδια μας. Με τα χερια μου στους ωμους της ακουμπαω τα χειλια μου στο πισω μερος του λαιμου της και κατεβαινω προς τον ενα ωμο της, ο ερεθισμος της ειναι ολοφανερος κι εχει ανατριχιασει ολο της το κορμι.
"Μωρο μου" μου λεει
"Μ' εχεις ανατριχιασει ολοκληρη"
"Το ξερω" της απαντω
"Αυτο θελω, να σε αγγιζω και ν' ανατριχιαζεις"
"Να σ'αγγιζω και να καβλωνεις"
"Να καβλωνεις και να χυνεις"
"Για παρτυ μου, καβλα μου"
Με τα χερια μου να την κραταω απαλα απο τους ωμους, συνεχιζω το "ταξιδι" μου με τα χειλια και τη γλωσσα μου σε ολη της την πλατη μεχρι χαμηλα, λιγο πανω απο τα κωλομερια της και καθε φορα που εφτανα στον λαιμο της, η πουτσα μου τριβοταν στον κωλο της κι αυτο την τρελλαινε, βογγουσε δυνατα και πιεζε με το κωλαρακι της το σκληρο καβλι μου για να με τρελλανει ακομα περισσοτερο.
Η πουτσα μου τριβεται πανω στο κωλο της και περναω το ενα χερι μου μπροστα στο στηθος της, το κατεβαζω αργα μεχρι να συναντησω την ρωγα της που ηταν απιστευτα σκληρη. Αρχισα να παιζω μαζι της, εκεινη εγειρε το κεφαλι της κι ακουμπησε πανω μου ενω συνεχισε να τριβει τον κωλο της πανω στο σκληρο καβλι μου και με το χερι της επαιζε με το μουνακι της οταν ξαφνικα γυριζει με κοιταει και μου λεει:
"Οχι εδω !"
"Παμε μεσα, στο κρεβατι"
"Εκει θελω να με παρεις !"
Η διαδρομη μεχρι την κρεβατοκαμαρα μου φανηκε κατι σαν το "Πρασινο Μιλι", μονο που ο "καταδικασμενος" θα πηγαινε στον "Παραδεισο" κι οχι στην κολαση.
Φτανοντας στην κρεβατοκαμαρα ειδα ενα απο τα μεγαλυτερα κρεβατια που εχω δει στη ζωη μου (μερακλης ο ξαδερφος, σκεφτηκα). Εκεινη εφτασε στην ακρη του κρεβατιου, γυρισε προς το μερος μου κι αφησε το ολογυμνο σωμα της να πεσει πανω στο τεραστιο κρεβατι. Εβαλε το ενα χερι πισω απο το κεφαλι της, λυγισε το ενα ποδι της, εβαλε το αλλο χερι αναμεσα στα ποδια κι αρχισε να χαϊδευεται. Εμεινα για λιγο να την κοιταω να παιζει με τον εαυτο της κι ασυναισθητα επιασα τον καβλωμενο πουτσο μου. Στην θεα μου να τριβω το καβλι μου, εκεινη αρχισε να καβλωνει ακομα περισσοτερο και να παιζει με το μουνακι της που ειχε ηδη γινει μουσκεμα. Μπορουσα ακομα κι απο εκεινη την αποσταση να διακρινω τα υγρα της να ειναι παντου στα δαχτυλα της. Εβγαλε το χερι πισω απο το κεφαλι της και μου εκανε την χαρακτηριστικη κινηση με τον δεικτη του χεριου της, να πλησιασω. Πλησιαζω στο κρεβατι, ανεβαινω στο στρωμα θελοντας να πεσω αναμεσα σταποδια της και να φαω αυτο το μουσκεμενο μουνακι μεχρι να το κανω να χυσει.
Σηκωνει το λυγισμενο ποδι της, το βαζει στο στηθος μου και μου σταματαει την τροχια που ειχα παρει προς το μουνακι της.
"Εχεις αλλη μια ευκαιρια" μου λεει κοιτοντας με στα ματια
"Να μου αποδειξεις οτι δεν εισαι αχρηστος" αλλα αυτη τη φορα ο ηχος της φωνης της δεν ηταν αυστηρος αλλα πολυ παιχνιδιαρικος τοσο που θα μπορουσα να τον χαρακτηρισω προστυχο.
Στην προσπαθεια μου να σκυψω και να φτασω στο υγρο μουνακι της, το ποδι της μου εκοβε το δρομο, σαν κατι να επρεπε να κανω για να μου επιτραπει να συνεχισω. Μειναμε για μερικα δευτερολεπτα να κοιτιομαστε στα ματια. Εκεινο το βλεμμα ηταν "λαλιστατο" !
Γυριζω το προσωπο μου προς το ποδι που πατουσε το στηθος μου κι εκεινη το σηκωνει και το φερνει στο υψος του στοματος μου.
Ανοιγω το στομα μου και βαζω το μεγαλο της δαχτυλο βαθεια μεσα στο στομα μου με τη γλωσσα μου να διαγραφει τροχιες πανω του. Το εγλυφα, το ρουφαγα, περναγα απαλα τα δοντια μου πανω του και εδινα μικρες-απαλες δαγκωνιτσες στο δαχτυλο με το κατακοκκινο νυχακι που με τρελλαινε. Εκλεισε τα ματια κι αρχισε να παιζει με τις ρωγες της. Εγλυφα και ρουφαγα ενα-ενα ολα τα δαχτυλακια της ενω την κοιτουσα να καβλωνει τις ρωγες της και η πουτσα κοντευε να εκραγει απο την καβλα. Πηρε το ενα χερι της απο τη μια ρωγα και το ετριψε πανω στα μουνοχειλα της. Το εχωσε βαθεια μεσα στο υγρο μουνακι της. Το ξαναετριψε αναμεσα στα μουνοχειλα και στην κλειτοριδα της. Το εφερε στο στομα της και το εγλυψε κοιτωντας με παντα μεσ' τα ματια. Το κατεβασε παλι και το ξαναεχωσε μεσα στο μουσκεμενο μουνακι της. Ολο μεσα !
Το εβγαλε, το σηκωσε ψηλα προς το μερος μου και μου λεει:
"Θες να δεις ποσο νοστιμο ειναι το μουνακι μου ;" κατεβαζοντας το ποδι της στα πλευρα μου με τροπο ωστε να με βαλει αναμεσα στα ποδια της.
"Φυσικα και θελω να το δοκιμασω" της απαντω, πιανοντας το χερι της και κατεβαζοντας το παλι προς το μουνακι της, ενω εσκυβα κι εγω πανω της. Της το ακουμπαω πανω στα μουσκεμενα μουνοχειλα κι εκεινη το ξαναβυθιζει βαθεια μεσα στην υγρη τρυπουλα της.
"Μονο που εγω θα το δοκιμασω ετσι" της λεω και κολλαω τα χειλια μου πανω στα υγρα μουνοχειλα της και ενα μικρο βογγητο φευγει απο τα χειλια της. Με τα δαχτυλα μου ανοιγω τα μουνοχειλα της και χωνω την γλωσσα μου μεσα στο μουσκεμενο μουνακι της κι εκεινη τιναζεται πανω στο κρεβατι σαν να την χτυπησε ηλεκτρικο ρευμα.
Με αργες κινησεις περναω τη γλωσσα μου πανω-κατω αναμεσα στα μουνοχειλα της και η καβλα της ειναι τεραστια.
"Ετσι καβλιαρη μου, φατη τη μουναρα μου"
Προσπαθω να καταλαβω αν το ακουσα η το φανταστηκα.
"Ναι καριολη αντρα, φατο ολο, ολο γαμιολη"
"Νατο ! υπαρχουν και γυναικες που ξερουν να γαμηθουν !" (λεω στον εαυτο μου και κανω προσπαθεια να κρατηθω, να μην χυσω στα σεντονια της ξαδερφης)
Σηκωνω το κεφαλι, την κοιταω και σε τελειο συγχρονισμο εχει κατεβασει κι αυτη το βλεμμα σε μενα.
"Γουσταρεις μωρο μου να με βλεπεις να σου τρωω τη μουναρα ;" της λεω
"Σαν τρελλη" μου απαντα
"Και πιο πολυ γουσταρω να σε βλεπω να καταπινεις τα χυσια μου, καριολη"
"Κανε με να σε χυσω μεσ' το στομα"
"Γαμα μου το μουνακι με τη γλωσσιτσα σου"
Τα λογια της με ειχαν καβλωσει τοσο πολυ που εκανα προσπαθεια να μην τριβεται η πουτσα μου στο κρεβατι γιατι θα εχυνα ξανα.
Ηθελα τοσο πολυ να με χυσει στο στομα κι επαιζα με τη γλωσσα μου το μουνακι της απο κατω μεχρι πανω, περναγα τη γλωσσα μου αναμεσα στα μουσκεμενα μουνοχειλα της και μετα επαιζα με την κλειτοριδα της που μια την εγλυφα, μια την πιπιλαγα και μετα την πιεζα με την γλωσσα μου κι ενοιωθα να θελει να εκραγει απο την καβλα. Πλησιασα το χερι μου στο στομα μου σαλιωσα καλα το δαχτυλο μου και τ' ακουμπησα στο κομματι της σαρκας που ειναι αναμεσα στο μουνακι της και στην κωλοτρυπιδα της και το ετριψα απαλα. Την ενοιωσα να τρελλαινεται απο καβλα κι εφερε το χερι της στο προσωπο μου κι αρχισε να παιζει με την κλειτοριδα της οσο εγλυφα ολο το μουνακι της.
"Μη σταματας"
"Γλυψτο ολο"
"Γλυψτο καριολη, κανε με να σε χυσω"
κι ενω εκεινη επαιζε με τη κλειτοριδα της, εβαλα το δαχτυλο μου πανω στην κωλοτρυπιδα της
"Τι κανεις εκει ;" την ακουσα να μου λεει
κι εχωσα το σαλιωμενο δαχτυλο μου μεσα στην στενη κωλοτρυπιδα της
"Τι εκανες εκει ; Ε ; Τι εκανες ;"
συνεχιζα να γλυφω το μουνακι της και να γαμαω την κωλοτρυπιδα της με το δαχτυλο μου αλλα ειχα και το νου μου μη φαω καμμια κλωτσια μεσα στα μουτρα
"Τι μου εκανες καριολη αντρα ; Ε ; Θες να με πεθανεις απο την καβλα ; Ε ;"
"τι λες ρε πουστη μου ;" (λεω μεσα μου, τετοια "φλεβα χρυσου" χτυπησα ; )
και πριν προλαβω να σκεφτω κατι αλλο
"ΣΕ ΧΥΝΩΩΩΩ ΚΑΡΙΟΛΗΗΗ !!! ΠΙΕΣΤΑ ΟΛΑΑΑ!!! ΟΛΑ ΓΑΜΗΜΕΝΕ ΑΝΤΡΑ !!!"
κι αρχισε να σπαρταραει απο την καβλα σαν το ψαρι στα βοτσαλακια του γιαλου.
Εμεινα για λιγο αναμεσα τα ποδια της με τα χειλια μου ακουμπησμενα πανω στο μουνακι της μεχρι να σταματησει το κορμι της να δονειται απο την καβλα. Ετσι κερδισα και λιγο χρονο για να μην χυσω πανω στα σεντονια.
Ανασηκωνεται, με κοιταει ετσι μπρουμυτα αναμεσα στα ποδια της και μου λεει:
"Σηκω ! Θελω κι εγω !" με υφος ναζιαρικο και με κινησεις αργες σαν αυτες του αιλουροειδους που πλησιαζει το θυμα του, ειχε βαλει στοχο το καβλι μου. Ηξερα, το ενοιωθα οτι ηθελε να το βαλει στο στομα της.
Και τοτε ημουν εγω που "απαντησα" με STOP πιανοντας την απαλα απο τον λαιμο.
"Οοοχι ! Οχι ετσι" της ειπα κοιτωντας την για μερικα δευτερολεπτα στα ματια.
Καταλαβε αμεσως τι ειχα στο μυαλο μου.
Γυρισε, περασε το ποδι της πανω απο το κεφαλι μου, εβαλε την ακομα υγρη μουναρα της μεσ' τη μουρη μου κι αρπαξε το οχι και τοσο πλεον καβλωμενο πουτσο μου κι αρχισε να τον γλυφει να τον πιπιλαει και να τον ρουφαει. Δε χρειαστηκε πολυ για να με ξανακανει "πετρα". Οσο με καβλωνε τοσο εχωνα τη γλωσσα μου μεσα στη μουναρα της που την ετριβε πανω σ'ολο το προσωπο μου κανοντας με μουσκεμα. Την ενοιωθα να καβλωνει τρελλα και να με ρουφαει με λυσσα. Με τα χερια μου της ανοιγω τα μουνοχειλα και χωνω οσο πιο βαθεια μπορω τη γλωσσα μου μεσα στο μουνακι της κι εκεινη χωνει ολο το καβλι μου μεσα στο στομα της ενω μου εχει αρπαξει με δυναμη τ' αρχιδια σε σημειο πονου. Ετσι οπως εχω τη μουναρα της μπροστα στο προσωπο μου ανασηκωνω το κεφαλι μου και αρχιζω να γλυφω την κωλοτρυπιδα της, η καβλα της ηταν τοσο μεγαλη που με αφησε απο την σφιχτη λαβη που μου ειχε κανει. Κι ενω μου φωναζε:
"Ναι, Ναι, Ετσι"
της χωνω παλι το δαχτυλο μου μεσα στην κωλοτρυπιδα και τη γλωσσα μου μεσα στο μουνακι της.
"Ετσι καριολη"
Ετσι, γαμα μου και τις 2 τρυπουλες"
"Δεν αντεχω θα σε χυσω παλι"
και μονο στο ακουσμα της ειχα καβλωσει τοσο πολυ που ημουν ετοιμος να χυσω
"Κι εγω θα σε χυσω, καριολα" φωναζω (και περιμενα να μου κοψει το καβλι με τα δοντια)
Χωνει ολη τη πουτσα μου στο στομα της κι ενω χυνω μαζι της αρχιζει να με ρουφαει με δυναμη για να μη της ξεφυγει ουτε μια σταγονιτσα μου.
Ηταν οι στιγμες που εκανα εγω την τσιπουρα στο γιαλο και σπαρταρουσα απο ατελειωτη καβλα βαζοντας το χερι μου στο στομα για να μην ουρλιαξω (δεν ξερω ποιος θα με ακουγε ; ξερω μονο οτι θα ουρλιαζα οσο πιο δυνατα μπορουσα) η καβλα μου ηταν τοσο μεγαλη που οχι μονο εκλεισα το στομα μου με το χερι αλλα το δαγκωσα για να μην ακουστουν τα ουρλιαχτα μου.
Εμεινα εκει ανασκελα μεχρι να πεσουν οι ρυθμοι της καρδιας μου κι εκεινη ηρθε, ακουμπησε το κεφαλι της στον δεξιο μου ωμο και με χαϊδευε στο στηθος περνωντας τα δαχτυλακια της μεσα απο τις τριχουλες μου κι εγω με το δεξι μου χερι χαϊδευα την γυμνη πλατουλα της μεχρι χαμηλα στη μεση της και τα γυμνα ολοστρογγυλα κωλομερια της.
Μειναμε ετσι αγκαλια γι' αρκετη ωρα με χαδακια, φιλακια και βλεμματα με "νοημα" χωρις ν' ανταλλαξουμε κουβεντα. Και καποια στιγμη με κοιταζει κι ενω συνεχιζει να παιζει με τις τριχουλες στο στηθος μου, μου αμολαει της ερωτηση "μπομπα":
"Να σου κανω μια ερωτηση μωρο μου ;" (λες και θα ελεγα "οχι")
"Οτι θες μωρακι μου" λεω (περιμενοντας να πεσει "κεραυνος" - ετσι δε γινεται συνηθως ; )
Τι σκεφτηκες την ωρα που εσκυψες και αρχισες να μου γλυφεις το ποδι ;"
"Δεν φοβηθηκες μηπως αντιδρασω ασχημα ;"
"Κι αν σου εριχνα καμμια κλωτσια στα μουτρα ;"
"Νομισα πως ειπες, οτι θα μου εκανες ΜΙΑ ερωτηση !" γελια κι απο τους δυο μας.
"Καλα, αναθεωρω" "Εχω καποιες αποριες" μου λεει
"Ωωχ ! θα πονεσω ;" απανταω και ξεσπαει παλι σε γελακια και μου ριχνει μια πολυ γλυκια μπατσιτσα στο στηθος λεγοντας μου:
"Ελα μωρεε, μη με πειραζεις και πες μου"
"ΟΚ, για να μην αρχισεις τις κανονικες μπατσες, ρωτα, οοτι θες" της λεω και της δινω ενα πεταχτο φιλακι.
"Μα σε ρωτησα, περιμενω να μου απαντησεις"
"Α !" λεω "απανταω στις προηγουμενες ερωτησεις ;"
"Ναι !" μου κανει " τις θυμασαι ; η να τις επαναλαβω ;"
"Πιστευεις ειλικρινα, μωρακι μου ομορφο, οτι εχει κανενα νοημα, τωρα μετα απ' οτι εγινε να σου δωσω καποια απαντηση σ' αυτα τα ερωτηματα ;" της απανταω και βλεπω στα ματια της ενα ειδος "καλυψης", (μαλλον το "περασα" το "τεστ")
"ασε που δεν τα θυμαμαι κιολας" λεω στο καπακι και γινεται χαριτωμενα εξαλλη και μου κοπαναει με περισσοτερη δυναμη το χερι της στο στηθος μου και μου λεει μια ατακα που λατρεψα απο την στιγμη που την ακουσα
"Εισαι ΚΑΘΑΡΜΑ το ξερεις ;"
"Το ξερω" λεω "κι αυτο σε φτιαχνει ! οχι ;"
"Ναι ρε καθαρμα ! αυτο με φτιαχνει, βρηκες το ευαισθητο σημειο μου παλιοκαριολη"
Κι ενω με τα λογια της αισθανομουν ο "Αρχοντας του Συμπαντος", ειχα μια τρελλη επιθυμια να της πω το τι ειχα ακουσει απο τον φωταγωγο, γνωριζοντας οτι μπορει να "εριχνα κλωτσια στην καρδαρα την γεματη με το γαλα", οτι "εριχνα γροθια στο μαχαιρι", οτι μπορει να "γκρεμιζοταν το Συμπαν" για μενα.
Ελα ομως που εκτος απο καθαρμα (μεσα ειχε πεσει) εχω και μια περιεργη - διαστροφικη ταση να λεω σοκαριστικες αληθειες.
Η μικρη χιονομπαλλα ειχε αρχισει να κατρακυλα στην κατηφορα, εμενε ν' αποδειχτει εαν η χιονοστοιβαδα θα ειχε και "θυματα".
"Μωρακι μου ομορφο" λεω "να σου πω και κατι εκτος των ερωτησεων σου ;"
Μαλλον πρεπει να "ξαναχτυπησα φλεβα" γιατι ενω με χαϊδευε, σταματησε, ανασηκωθηκε, με κοιταξε μεσα στα ματια και με ρωτησε:
"Τι εννοεις ;" "να τρομαξω ;"
την κοιταω κι εγω με εντονο βλεμμα και λεω:
"τι θα 'λεγες να ξανασυστηθουμε ;"
"τι εννοεις ;" μου λεει "δεν σε λενε Νικοδημο ;"
"Δεν με λενε ΜΟΝΟ Νικοδημο" απαντω
η απορια εχει ζωγραφιστει στο προσωπο της ενω με ρωτα, ξεροντας οτι προκειται για εσφαλμενη ερωτηση:
"Δεν πιστευω να εννοεις το επωνυμο σου ;"
"Οχι" λεω, "εννοω το παρατσουκλι μου ή επι τω Αγγλικοτερον, το nickname μου" και κανω μεγαλη παυση κοιτωντας την επιμονα στα ματια.
Εκεινη με κοιτα μ' εμφανη απορια, μισανοιγει το στομα σαν κατι να θελει να πει αλλα παλι σιωπη. Τα ματια της παιζουν σαν να κοιτα μια το ενα ματι μου και μια το αλλο, προσπαθωντας ν' αποκωδικοποιησει το τι ειχε ακουσει. Περνουν καμποσα δευτερολεπτα αμοιβαιας σιωπης ωσπου τα ματια της ανοιγουν διαπλατα, βαζει το χερι στο ορθανοιχτο στομα της σαν να θελει να φιμωσει μια κραυγη.
"ΔΕΝ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ !" ειπε και συνεχισε "Μ' ακουσες απο το φωταγωγο !"
Αντι απαντησεως, προτεινω το χερι μου (σαν σε χειραψια) και λεω:
"####" (το nickname μου εδω) χαιρω πολυ !
Σηκωνει το χερι της ψηλα στον αερα με τεντωμενη την παλαμη ετοιμη να επιπεσει στο αριστερο μου μαγουλο με παταγο. Συνεχισα να την κοιταω μεσ' τα ματια, αδιαφορωντας για το τεντωμενο χερι που ηταν ετοιμο να με μπατσισει με ολη της τη δυναμη.
Σχεδον ακουσα τον ηχο που εκανε το χερι της κατεβαινοντας προς το μαγουλο μου (οπως στις Β ταινιες καρατε [σσστ]), ομως το χαστουκι δεν το δεχτηκα ποτε. Το χερι της σταματησε χιλιοστα απο το προσωπο μου, ανοιξε την παλαμη της μ' επιασε και απο τα δυο μαγουλα, χαμηλωσε προς τα μενα, μου ζουληξε τα μαγουλα για να μου σουφρωσει τα χειλια και μου εδωσε το πιο βαθυ και υγρο φιλι που ειχα νιωσει, ρουφωντας και δαγκωνοντας ποτε τη γλωσσα μου και ποτε τα χειλια μου.
Αυτο το φιλι συνεχιστηκε γι' αρκετα λεπτα με τα γυμνα κορμια μας κολλημενα, με την πατουσα της μου ετριβε τη ραχη του πελματος μου και το εσωτερικο μερος της γαμπας μου ενω το μπουτι μου βρισκοταν αναμεσα στα ποδια της κι εκεινη τριβοταν πανω του κι αισθανθηκα τα υγρα της να τρεχουν πανω μου.
Σταματαει να κινειται, ξεκολλαει τα χειλια της απο τα δικα μου, με κοιταει εντονα στα ματια και μου λεει:
"Εισαι Καθαρμα !"
"Αλητης !"
"Απατεωνας !"
"Εισαι πολυ μεγαλος καριολης !"
"Επαιξες με "σημαδεμενη τραπουλα", παλιοπουστη !" ελεγε, αλλα ενοιωθα οτι σε καθε ατακα, καβλωνε ολο και περισσοτερο.
Της κλεινω το στομα μ' ενα δαχτυλο
"Μα δεν σε "κερδισα" ! μου "παραδοθηκες" ! της λεω και βγαζω το δαχτυλο μου απο τα χειλια της.
Εκεινη μισοκλεινει τα ματια με υφος που "εγκυμονει" εκδικηση και:
"Ωστε εισαι ο "####" απο το site ε ;"
"Και γιατι δεν μου εχεις στειλει ουτε ενα μηνυμα ;"
"Και γιατι δεν εχεις κανει ουτε ενα σχολιο στις φωτο μου ;" με υφος αναμικτο κατι μεταξυ καβλας και "ηρεμου θυμου"
"Γιατι πολυ απλα μωρακι μου, δεν ειμαι σαν τα "παιδακια" που λυμαινονται το site"
"Ουτε σκλαβακι ειμαι, ουτε "γιουσουφακι" και πολυ περισσοτερο δεν ειμαι 100% straight που ομως γουσταρει να γλυψει και καμμια ψωλαρα απο αυτες που βαζουν στις φωτο τους, καποιοι στο site" της λεω και νομισα οτι θα μου μεινει, απο τα γελια που την επιασαν (σκεφτηκα οτι ειπα κατι που ειχε στο κεφαλι της ως αστειο "συμπιεσμενο" κι εγω το "ελευθερωσα"). Ηταν τοσο δυνατα τα γελια της, σχεδον νευρικα, που με κολλησε κι εμενα και γελαγαμε αγκαλια χωρις να μπορουμε να σταματησουμε.
Καποια στιγμη σηκωνει το κεφαλι της απο το στηθος μου και βλεπω τα ματια της δακρυσμενα απο τα γελια.
"Ελα, τσοοπα, τσοοπα, μη μου κλαις" της κανω, χαϊδευοντας το ξανθο κεφαλακι της κι αυτο, σαν χτυπημα απο ρευμα, την κανει σχεδον να κατουρηθει απο τα γελια.
"Σταματα βρε βλαμμενο" της λεω "μη μου κατουρηθεις ! και τι θα πουμε στην ξαδερφη ;" πλεον με καθε μου ατακα το νευρικο γελιο δυναμωνε κι αυτο την εκανε να σηκωθει και να τρεξει προς την τουαλετα.
Εμεινα ξαπλωμενος ανασκελα, κοιτωντας το ταβανι, αναλογιζομενος εαν ηταν θεμα κωλοφαρδιας, ικανοτητων ή σωστου timing το οτι ειχε γινει μεσα σ' αυτο το διαμερισμα.
Οι σκεψεις μου διεκοπηκαν απο μια αιθερια υπαρξη που μπηκε στο δωματιο, μου αρεσε τοσο ο τροπος που περπατουσε, που εμεινα, απλα, να την χαζευω να ερχεται προς το μερος μου.
Πλησιασε στο κρεβατι, σηκωσε το ποδι της και πατησε πανω στο μπουτι μου, ψηλα, κοντα στον σχεδον καβλωμενο πουτσο μου.
"Νατο λοιπον το ποδαρακι μου live ! κι οχι σε φωτο οπως στο site"
"Πες μου αληθεια ; τον εχεις παιξει ποτε για τα ποδαρακια μου ;"
"Τι λες τωρα ;" "Σφεντονα τον εχω κανει !" (ειπα, φωναχτα, απο μεσα μου !)
"Οχι μονο τον εχω παιξει καβλα μου, αλλα το εχω "γυρισει" σε βιντεο και το εχω ανεβασει στο ιντερνετ" της λεω, χαϊδευοντας τα δαχτυλακια της που πατουσαν το μπουτι μου.
Τα ματια και το στομα της ανοιξαν διαπλατα, κατεβασε αστραπιαια το ποδι της απο πανω μου, μου εριξε μια δυνατη μπατσα στο σημειο που με πατουσε με το ποδι της (αυτη ετσουξε) και μου λεει:
"Εισαι πολυ μεγαλος καριολης, καθαρμα !"
"Και γιατι δεν μου το ειπες ποτε ;"
"Γιατι δεν μου εστειλες ενα prive με το link ;"
"Γιατι δεν το εμαθα ποτε εγω ;"
Την κοιταξα για λιγο στα ματια, ενα "σαρδονειο" χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλια μου.
"Μα το εμαθες ! μολις τωρα ματακια μου ομορφα" της απαντησα.
Χωρις να μου απαντησει, γυριζει και βγαινει απο το δωματιο αστραπιαια. Σε λιγοτερο απο ενα λεπτο ξαναγυριζει με γοργο βημα, ολογυμνη, μ' ενα laptop παραμασχαλα. Σχεδον μου το κοπανησε πανω στην κοιλια μου, χαμηλα, παραλιγο μα γινω "Εκτωρ Μαλο" ("Χωρις Οικογενεια") και μου λεει:
"Εδω ! Θελω να το δω ! Βρες μου το link ! Τωρα !"
Με αργες κινησεις ανοιξα την οθονη του laptop, πατησα το ΟΝ,
"Εχει κωδικο, καρδουλα μου ;" της λεω κοιτοντας τα ματια της που εβγαζαν, παλι, φωτιες
"ΟΧΙ !" μου λεει, με τα ματια της να εχουν γινει σαν του Χο Τσι Μινχ και το ποδι της να χτυπα ρυθμικα τη μοκετα.
"ΤΟ LINK ΘΕΛΩ !"
Οταν "εφτασα" στο link, γυρισα την οθονη προς το μερος της κι εκεινη προετεινε τα χερια της για να της δωσω το laptop
"Φερ' το !"
Συνεχισα να το κραταω στα χερια μου, χτυπησα τρεις φορες την παλαμη μου στο στρωμα διπλα στο μπουτι μου
"Εδω ματαρες μου, εδω"
"Ελα να το δουμε μαζι, γυναικαρα μου ατελειωτη"
Σταυρωσε τα χερια μπροστα στο στηθος της, σαν το κοριτσακι που δεν της εκαναν το χατηρι ακριβως οπως το 'θελε κι ηρθε και καθησε διπλα μου στο κρεβατι. Της ακουμπησα το laptop στα μπουτακια της και την αφησα να πατησει το play. Πριν το ξεκινησει κοιταξε για λιγο το σταματημενο screenshot, γυριζει προς το μερος μου και:
"Γιατι διαλεξες αυτην την φωτο μου ;" με ρωταει, αναγνωριζοντας την τυπωμενη απο το site φωτο της.
"Γιατι αυτη με καβλωνει παρα πολυ, ματαρες μου ομορφες" της απαντω.
"Αυτη ειναι η αγαπημενη μου φωτο ! καθαρμα !" και το 'πε με τοσο καβλιαρικη φωνη
Οσο το βιντεο "επαιζε", παρατηρουσα τις αντιδρασεις της. Ηταν ολοφανερο οτι το θεαμα την ειχε καβλωσει σε σημειο, που ημουν σιγουρος, οτι ηθελε να "παιξει" με τον εαυτο της.
"Τι ειναι μωρακι μου ;" της λεω
"Βλεπεις κατι που σ' αρεσει ;" συνεχιζω
"Εισαι πολυ μεγαλο καθαρμα, ηξερες οτι αυτο θα με καβλωσει ξανα !"
"Τι θες ; Ε ; Να με ξανακανεις μουσκεμα ;"
"Θελω να σε δω να βαρας μαλακια για πατρυ μου καβλα" λεω
"Θελω να σε δω να μαλακιζεσαι, κοιτωντας το βιντεακι κι εγω να σου γαμαω το μουνακι σου, καβλιαρα μου" λεω, με αγωνια μηπως σε αυτο το σημειο "γκρεμισω" οτι ειχα "χτισει" μεχρι εκεινη τη στιγμη.
"Αυτο θες ;" μου λεει κοιτωντας με και πιανοντας το καβλι μου απαλα μεσα στο χερι της.
"Αυτο θες, παλιοκαριολη ;" "Ε ;" "Αυτο ;" και κανει τη λαβη της στο καβλι μου πιο σφιχτη.
"Ναι ! αυτο θελω καριολα !" απανταω με τρομο, στο ακουσμα της λεξης που μου ξεφυγε.
"Καντο τοτε !" λεει και σηκωνεται με το laptop στα χερια, το ακουμπαει στα "ποδια" του κρεβατιου, στηριζεται στα γονατα και στους αγκωνες της, τουρλωνει τον υπεροχο κωλο της μεσ' τα μουτρα μου, παταει το play στο βιντεακι και μου λεει:
"Ξεσκισε με τοτε παλιοκαριολη και κανε να χυσω σα πουτανα !"
"Κανε με χυσω πανω στο καβλι σου"
Ενοιωθα τα μηνιγγια μου να χτυπανε σαν τρελλα απο την καβλα και απ' οτι ειχα μολις ακουσει. Δεν με χαλαγε καθολου που αυτο το αιθεριο πλασμα εβριζε σα λιμενεργατης. Αντιθετως με καβλωνε τοσο πολυ που νομιζα οτι θα εχυνα πριν ακομα την ακουμπησω.
Για να κερδισω χρονο και ν' αποτρεψω το να τελειωσω με την πρωτη διεισδυση, εσκυψα πισω της κι αρχισα να της γλυφω το μουσκεμενο μουνακι ενω εκεινη εβλεπε το βιντεο κι επαιζε με την κλειτοριδα της. Η γλωσσα μου πηγαινε μια στο μουνακι και μια στο κωλαρακι της, οταν η φωνη της με διεκοψε
"Οχι ! να με γαμησεις θελω ! Τωρα, καριολη !"
Σηκωθηκα πισω της, ετριψα το καβλι μου πανω κατω στο απιστευτα υγρο μουνακι της (προσπαθουσα απεγνωσμενα να κερδισω χρονο) και βυθιστικα μεσα της. Εμεινα για μερικα δευτερολεπτα ακινητος μεσα της. Ηταν απιστευτα μουσκεμενη και τοσο καυτη. Την κρατουσα απο τη μεση, κολλημενη πανω μου χωρις να θελω να κουνηθω. Εκεινη κοιτουσε το βιντεακι στο laptop κι επαιζε με το μουνακι της.
"Γαμησε με παλιοκαριολη ! Ξεσκισε μου τη μουναρα !"
"Θελω να με κανεις να χυσω δυνατα ! πανω στην ψωλη σου !"
Δεν ξερω τι τρελλη σκεψη περασε απο το μυαλο μου εκεινη τη στιγμη αλλα σηκωσα το χερι μου και το "προσγειωσα" πανω στο αριστερο κωλομερι της με δυναμη. Ο ηχος και η αισθηση της σφαλιαρας πανω στο κωλομερι της, την εκανε να τιναξει τα χρυσα μαλλια της προς τα πισω και να βγαλει μια κοφτη κραυγη (δεν μπορεσα ν' αποκωδικοποιησω εαν ηταν κραυγη ηδονης ή πονου, μεχρι..)
"Ετσι γαμια μου ! Ναι ! Ξεσκισε με !"
Βουτηξα τα μαλλια που ειχαν πεσει πανω στην πλατη της και τα τραβηξα προς το μερος μου. Εκεινη βογγουσε τρελλα ενω βαραγε μαλακια πανω στο καβλι μου που το ειχα μονο καρφωμενο μεσα της χωρις να κουνιεμαι. Το χερι μου αρχισε να πεφτει με δυναμη πανω στο κωλομερι της και σε καθε σφαλιαρα αισθανομουν οτι την εφερνα πιο κοντα στον οργασμο. Αφηνω τα μαλλια της και με τα δυο χερια μου ελευθερα αρχιζω να της ριχνω ταυτοχρονα σφαλιαρες και στα δυο κωλομερια. Εβλεπα τις παλαμες μου ν' αφηνουν κοκκινα αποτυπωματα πανω στα κωλομερια της. Ηξερα οτι δεν θ' αντεχα για πολυ, η καβλα μου ηταν τεραστια κι ετοιμαζομουν να χυσω οταν,
"Σφιξε με πανω σου γαμια μου ! Σφιξε με δυνατα ! Κανε με να σε χυσω !"
Την αρπαζω με δυναμη απο τη μεση και την χτυπαω 2-3 φορες πανω στο καβλι μου και με ενα δυνατο ουρλιαχτο αρχισε να σπαρταραει πανω στο πουτσο μου και οι δονησεις απο το παλωμενο μουνι της με εφταναν στο τερμα.
"ΣΕ ΧΥΝΩ ΚΑΒΛΑ ΜΟΥ !"
"ΣΟΥ ΧΥΝΩ ΤΗ ΨΩΛΗ ΣΟΥ ΓΑΜΙΑ ΜΟΥ !" φωναζε κι εγω ειχα φτασει στο "αμην"
"Δεν αντεχω αλλο" της λεω
"Θα χυσω" και κανω να τραβηχτω
"Χυσε μου τον κωλο, καριολη !" την ακουσα να λεει, την ωρα που εβγαινα απο μεσα της και με το ενα χερι τραβηξα το ενα κωλομερι της και με το αλλο κραταγα το καβλι μου σφιγμενο, μη χυσω πριν ικανοποιησω την επιθυμια της. Νομισα οτι θα εκραγω, δεν αντεχα αλλο, χαλαρωσα το σφιξιμο που εκανα στο καβλι μου και τα χυσια μου πεταχτηκαν πανω στην κωλοτρυπιδα της με δυναμη. Αυτο "πυροδοτησε" ενα δευτερο κυμα δονησεων στο κορμι της, ενω συνεχιζε να παιζει με το μουνακι της κοιτωντας την οθονη του laptop.
Για μερικα δευτερολεπτα μειναμε ακινητοι, εκεινη "στα τεσσερα" κι εγω πισω της, να κοιταω τους χυμους μου να τρεχουν στο εσωτερικο των μπουτιων της. Εγυρε μπροστα και ξαπλωσε πανω στο κρεβατι μπρουμυτα κι η ανασα της ηταν ακομα βαρια.
Εγυρα κι εγω πανω της, στηριχτικα στα ποδια μου, που περασα αριστερα και δεξια απο το σωμα της και στα χερια μου, πλησιασα το προσωπο μου στον λαιμο της, με το ενα χερι τραβηξα τα μαλλια που καλυπταν την πλατη και το προσωπο της κι ακουμπησα τα χειλια μου στο λαιμουδακι της.
"Μμμμ με τρελλαινεις καβλα μου !" ψελλισε
Συνεχισα να την αγγιζω στο λαιμο και στους ωμους με τα χειλια μου
"Μωροοο μουυ, μ' εχεις ανατριχιασει ολοκληρη !" ειπε με κομενη ανασα. Δεν χρειαζοταν να μου το πει. Ενοιωθα το ανατριχιασμενο δερμα της στα χειλια μου.
Στο παιχνιδι που εκανα στον λαιμο και στους ωμους της με τα χειλια μου, "μπηκε" και η γλωσσα μου, κι αρχισα μια να την φιλαω και μια να κανω μικρα γλυψιματακια, σε ολη την γυμνη πλατουλα της.
"Τι θες να κανεις καβλα μου ;"
"Θες να με ξανακαβλωσεις ;" ειπε με χαμηλη φωνη
Δεν πηρε απαντηση. Συνεχισα το "ταξιδι" μου, με τα χειλια και τη γλωσσα μου, στο γυμνο κορμι της απο πανω μεχρι κατω κι αντιστροφα.
Εβγαζε μικρους αναστεναγμους απολυτης ικανοποιησης ομως αυτο δεν μου εφτανε. Αρχισα να κατεβαινω αργα προς τα κωλομερια της. Τα φιλησα και τους εδωσα απο μια μικρη-απαλη δαγκωνιτσα στο καθενα. Ενα βογγητο βγηκε απο τα χειλια της. Συνεχισα προς τα κατω, στο πισω μερος του δεξιου ποδιου της. Οταν καταλαβε οτι πλησιαζω προς την πατουσα της, η ανασα της εγινε πολυ βαρια απο την καβλα και (φανταζομαι) απο την ανυπομονησια να νοιωσει τη γλωσσα και τα χειλα μου στην πατουσιτσα της.
Επιασα το πελμα της στο χερι μου, το σηκωσα, λυγιζοντας το γονατο της κι εκλεισα τα χειλια μου γυρω απο το μεγαλο δαχτυλο του ποδιου της αρχιζοντας να το γλυφω και να το πιπιλαω. Η καβλα της ηταν μεγαλη ομως ουτε αυτο μου εφτανε.
Με το αριστερο ποδι της το στομα μου να το γλυφω, να το πιπιλαω και να το ρουφαω, με το δεξι χερι μου αρχισα να χαϊδευω το πισω μερος του δεξιου ποδιου της, ανεβαινοντας ολο και πιο ψηλα. Τα δαχτυλα μου εφτασαν αναμεσα στα μπουτια της, ψηλα, αγγιζα τα ακομα υγρα μουνοχειλα. Ενας σπασμος διαπερασε το κορμι της, στην αισθηση της αφης των δαχτυλων μου στο μουσκεμενο μουνακι της. Με μια αργη κινηση εβαλα δυο δαχτυλα μεσα στο μουνακι της κι ετσι οπως ηταν μπρουμυτα, αρχισα να το ερεθιζω ακομα περισσοτερο βαζοντας και βγαζοντας τα δαχτυλα μου πιεζοντας τα αρκετα ωστε να την κανω να φωναξει:
"Τι κανεις ;"
"Τι κανεις καριολη !"
"Ξερεις που να βαλεις τα δαχτυλα σου !"
"Θες να με πεθανεις απο την καβλα ;" ελεγε κι εγω συνεχιζα και μ' εφτιαχνε απιστευτα οτι ακουγα
"Ναι καβλα μου ! Εκει !"
"Μη σταματας !"
"Τι θες ;"
"Θες να με κανεις να σε ξαναχ"
"Αααααχχ !!!"
"Ναι ! Ναι !"
Το σωμα της σπαρταρουσε οπως σε καμμια απο τις προηγουμενες φορες και οι κραυγες ηταν δυνατοτερες απο καθε αλλη φορα. Πριν ακομα ηρεμησει απο το τιναγμα που εκανε το κορμι της, επιασα το δεξι της ποδι και απο μπρουμυτα την γυρισα ανασκελα, εβαλα τα χερια μου στο μεσα μερος των μπουτιων της, της τ' ανοιξα και κολλησα τη μουρη μου πανω στο καταμουσκεμενο μουνακι κι αρχισα να γλυφω ολα τα υγρα της αργα-αργα. Εβαλε τα χερια της στο κεφαλι μου και τις πατουσες της στους ωμους και με πιεσε πανω στο μουνακι της.
"Ετσι καβλα μου !"
"Πιες τα ολα !"
Ρουφα τα ! ρουφα ολα τα χυσια μου !"
Εμεινα εκει κατω μεχρι να ηρεμησει απο το τρεμουλο που συγκλονιζε το κορμι της, οταν την ακουσα να ψελλιζει με φωνη που ισα-ισα εβγαινε απο τα χειλια της!
"Νερακι..θελω λιγο νερακι"
"Με στεγνωσες !"
"Φερε μου λιγο νερακι"
Σηκωθηκα, πλησιασα το προσωπο της, φιλησα απαλα τα χειλακια της ενω εκεινη δεν ειχε δυναμεις ν' ανταποδωσει ακομα κι αυτο το φιλακι μου και τη ρωτησα που ειναι η κουζινα. Δεν μου μιλησε, σηκωσε το χερι και μου εδειξε μια κατεθυνση. Βρηκα την κουζινα και γυρισα με ενα πλαστικο μπουκαλακι νερο. Το ανοιξα, της το εδωσα, το ακουμπησε στα χειλια της, ετσι οπως ηταν ξαπλωμενη, χωρις ν' ανασηκωθει, το σηκωσε καθετα κι αρχισε να ρουφαει λαιμαργα το νερο και κοιταγα την σταθμη να κατεβαινει ταχυτατα. Το εβγαλε απο το στομα της οταν το αδειασε !
"Θελω κι αλλο" μου ειπε με ξεψυχισμενη φωνη
"Να σου φερω καρδουλα μου" απαντησα και ξαναφερα αλλο ενα μπουκαλακι νερο. Το αδειασε μεχρι τη μεση με την ιδια διαδικασια.
Το αφησε πλαϊ της στο κομοδινο κι απλωσε μπροστα τα χερια της για να παω να "κουρνιασω" στην αγκαλια της.
Ακουμπησα το προσωπο μου πανω στο πλουσιο στηθος της κι εμεινα εκει ακινητος ενω εκεινη μου χαϊδευε την πλατη κι εγω ανταπεδιδα το χαδακι, χαϊδευοντας την γυμνη κοιλιτσα της. Καπως ετσι, μας πηρε ο υπνος. Οταν καποια στιγμη με σκουντηξε για να με ξυπνησει. Ηταν σκοτεινα, σημαδι οτι ειχε φυγει ο ηλιος και μαλλον ειχαμε ξεραθει στον υπνο !
"Τι ωρα ειναι ;" ρωτησα.
"Οχτω και μιση" μου απαντησε
"Την κατσαμε τη βαρκα" (σκεφτηκα)
"Ποιος ξερει ποσα τηλεφωνα θα 'χει παρει η "αλλη" ;" (ξανασκεφτηκα)
"Μωρε, πρεπει να σου πω κατι" ειπε, με φωνη που εκρυβε ενοχες
"Πες μου οτι θες, ματακια μου ομορφα" απαντησα
"Ξερω οτι ειναι μαλακας αλλα δεν θελω να τον χωρισω"
"Αλλα ξερω επισης οτι δεν εχω ξανανοιωσει ετσι οπως ενοιωσα μαζι σου" συνεχισε
"Και ξερω οτι το παρτυ χτες ηταν για την κοπελια σου"
"Ωπα !" λεω μεσα μου "Τι τορπιλα ηταν αυτη ;" (ξαναλεω μεσα μου)
"Εδω ημουν χτες το βραδυ, δεν ειχα βγει, ψεματα σου ειπα" ειπε κι εγω εμεινα να την κοιταω
"Aκουσα και το "Happy Birthday Μαρακι", τ' ακουσα ΟΛΑ !" ξαναειπε και συνεχισε
"Δεν πιστευω, τον φιλο σου, που του κανατε το παρτυ, οπως μου ειπες, να τον λενε "Μαρακι ;""
"Ναι, αλλα θα μπορουσε να τον λενε Κυριο Μαρακη, απο την Κρητη" της λεω μισογελοντας.
"Εισαι καθαρμα και το ξερεις ! Αλλα μ'αρεσεις ! Μ' αρεσεις πολυ !" ειπε, πιανοντας μου το μαγουλο και κολλησε τα χειλια της στα δικα μου. Μειναμε να φιλιομαστε για καμποσα λεπτα.
Επιασα το προσωπο της με τα δυο μου χερια, την κοιταξα στα ματια, εντονα.
"Αντιγονη, δεν χρειαζεται να πουμε τιποτα αλλο."
"Ας το αφησουμε στην τυχη του."
"Που ξερεις ;"
"Οπως η τυχη εκανε "διασταυρωση" τους δρομους της ζωης μας, μπορει ν'αποφασισει να το ξανακανει" ειπα και σηκωθηκα να φυγω. Μου αρπαξε το χερι με κοιταξε με ματια που "μιλαγαν" και με ρωτησε:
"Ουτε στο site δεν θες να μιλαμε ;"
"Remains to be seen, γυναικαρα μου ατελειωτη" της ειπα, μαζεψα τα ρουχα μου, ντυθηκα και βγαινοντας απο το δωματιο γυρισα το κεφαλι μου πισω, της εριξα μια τελευταια ματια να ειναι ξαπλωμενη, γυμνη στο κρεβατι, της εκλεισα το ματι πονηρα, της εστειλα ενα "αερινο" φιλι κι εφυγα.
Υ.Γ. να ενημερωσω προς αποφυγην παρεξηγησεων, οτι η κοπελα γνωριζει για την δημοσιευση της ιστοριας.
Περισσοτερες λεπτομερειες ειναι περιττες.
