Τότε πετάχτηκε ένας από αυτούς και της είπε να μην ανησυχεί, πως θα
παίξουμε αρκετή ώρα και τέτοια κομμάτια, και χαμογελώντας της , της
είπε
πως ήταν κουκλάρα και πως θα ήθελε πάρα πολύ να χορέψουν μαζί το
βράδυ... Μυρίζουν τα πόδια μου;;; του απάντησε αυτή και σήκωσε με άνεση το
πέλμα της
στο ύψος του προσώπου του.
Ό...Όχι απάντησε ο φίλος μου.
"Φίλα το!" του είπε θυμωμένα εκείνη.
Αυτός, το φίλησε σιγά σιγά .
Είχα ξανακαυλώσει με το θέαμα.
Ήταν απίστευτο!
?ρχισα να ξαναφωνάζω, αλλά για πρώτη φορά η κινητήρια δύναμη δεν ήταν ο
θυμός για την αδελφή μου αλλά ένα άλλο πρωτόγνωρο για μένα
συναίσθημα...
ήταν ΖΗΛΙΑ!!!!
Ρε μαλάκα !είσαι σοβαρός;;;; Τι κάνεις εκεί;;; δεν ντρέπεσαι ρε να της
φιλάς
τις βρωμοποδάρες;;; με το νιάνιαρο θα χορεύεις το βράδυ;;;; του φώναξα.
Μην της μιλάς έτσι , μου απάντησε αυτός.
Αμέσως, άρχισα να γελάω περιμένοντας από τους φίλους μου να κάνουν το
ίδιο.
Όμως κανένας δεν με ακολούθησε, αντίθετα συνέχιζαν να την κοιτούν και
να
τους τρέχουν τα σάλια...
ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ;;;; ΜΟΝΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ ΘΑ ΧΟΡΕΥΑ!!!!!!!!
φώναξε η
αδελφή μου, τράβηξε το πέλμα της από το πρόσωπο του φίλου μου και έφυγε
από
το σαλόνι κοπανώντας την πόρτα...
"?ντε και γαμήσου ρε μαλακισμένο!" ούρλιαξα εγώ και συνέχισα να φτιάχνω
τους
δίσκους.
"Σοβαρευτείτε ρε μαλάκες που κάθεστε και ασχολείστε με το νιάνιαρο!!!
Το
βράδυ θα έρθουν όλες οι γκόμενες του λυκείου και εσείς ασχολείστε
μαλακισμένες βρωμοποδαρούσες;;;; " φώναξα στους φίλους μου και
συνεχίσαμε
τις προετοιμασίες.
Δεν μίλησε κανένας τους.
Όλο το υπόλοιπο απόγευμα όμως, το μυαλό μου δεν ξεκολλούσε από
εκείνη....
Το πάρτι κυλούσε.
Ήμουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων σχεδόν των κοριτσιών. Όμως το
μυαλό μου και η προσοχή μου όλο το βράδυ, ήταν στραμμένα στην αδελφή
μου.
Όσο την παρακολουθούσα, τόσο την έβλεπα πιο όμορφη, πιο σέξι, ... πιο
σκύλα. Όλο το βράδυ της την έπεφταν συνέχεια αγόρια όλων των ηλικιών και
αυτή -προς
ικανοποίηση μου- όλο το βράδυ έριχνε χυλόπιτες...
Φορούσε ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνες γόβες που τις της είχε κάνει δώρο η
μαμά
ειδικά για τη σημερινή βραδιά.
Θεέ μου! πόσο απίστευτα σέξι ήταν όταν χόρευε...οι σφικτές καλλίγραμμες
εφηβικές της γάμπες με είχαν κάνει όλο το βράδυ να την κοιτώ σαν
υπνωτισμένος.
Το κατάξανθο ίσιο μαλλί της ανέμιζε προκλητικά σε κάθε της χορευτική
φιγούρα...
Και το βλέμμα της... αυτό το βλέμμα υπεροχής, έκανε όλα τα αγόρια να
τους
τρέχουν τα σάλια, και όλα τα κορίτσια να σκάνε από ζήλια...
Εγώ όλο το βράδυ, ήμουν στην κονσόλα.
Δεν είχα διαλέξει κανένα κορίτσι για ντάμα μου, προτιμούσα να είμαι
εκεί και
να παρακολουθώ τα πάντα.
Ήξερα ότι αυτό που αισθανόμουν δεν ήταν καθόλου μα καθόλου σωστό...
Αποφάσισα να ξεκολλήσω μία και καλή από αυτό το ανώμαλο και παράξενο
πάθος
που ένιωθα...
Έβαλα μπλουζ, και σηκώθηκα να χορέψω μία τύπισσα που όλο το βράδυ με
είχε
φάει με τα μάτια της...
Καθώς περνούσα μέσα από την "πίστα" η αδελφή μου με μία χορευτική
κίνηση μου
έφραξε το δρόμο και κόλλησε το σώμα της πάνω μου..
" Ο πρώτος χορός σου ανήκει στην μικρή σου αδελφούλα..μεν νομίζουν όλοι
ότι
είμαστε τσακωμένοι..."μου είπε κοιτάζοντάς με βαθιά στα μάτια.
Ο.Κ. της απάντησα.
Ένα μπλουζ και μετά με αφήνεις ήσυχο... της είπα τσαντισμένα.
Εκείνη, έβγαλε τις γόβες της πάτησε ξυπόλητη πάνω στις μύτες των
παπουτσιών
μου και με αγκάλιασε.
Τα πανέμορφα κοκινοβαμένα νυχάκια της έλαμπαν πάνω στο μαύρο χρώμα των
δερμάτινων γυαλισμένων παπουτσιών μου.
Οι πανέμορφες γάμπες της έσφυγκαν προκλητικά έτσι όπως χόρευε πάνω στις
μύτες των ποδιών της.
Ο δεξιός σφικτός μηρός της είχε χωθεί ανάμεσα στα πόδια μου και σε κάθε
βήμα
τριβόταν πάνω στο μόριό μου.
Και το πρόσωπό μου, (έτσι όπως ΄΄ήταν στις μύτες της και πάνω στα
παπούτσια
μου) ήταν σε απόσταση αναπνοής ανάμεσα στο λαιμό της και στο σφικτό της
στήθος.
Συνεχώς τραβιόμουν πίσω γιατί είχα καυλώσει αφάνταστα και δεν ήθελα να
το
καταλάβει.
Και το βλέμμα μου, έπεφτε χαμηλά, εκεί που ήταν τα λανταριστά ,
προκλητικά
δακτυλάκια της...
Kαι ξαφνικά , έσκυψε το κεφάλι της δίπλα στο αυτί μου και άρχισε να μου
ψιθυρίζει και με τη ζεστή ανάσα της να με παραλύει...
"μετά το πάρτι, έλα στο δωμάτιό μου,... θέλω να μιλήσουμε..."
ήταν 2 τα ξημερώματα.
Όλοι είχαν φύγει.
Εγώ ενώ μου είχαν κολλήσει πολλές, δεν είχα κάνει τίποτα με καμία,
προσπαθώντας να εξαφανίσω αυτόν τον τρελό πόθο για την αδελφή μου. Τα
είχα καταφέρει. Οι γονείς μας είχαν γυρίσει. Προχωρούσα για το δωμάτιό
μου για να την πέσω, όταν άκουσα τη φωνή της
αδελφής μου από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου της να με φωνάζει να
μπω...