Λοιπον για να επαναφερω το νημα στο αρχικο του θεμα.
Εγω ψηφισα υπερ μονο του γαμου. Ως απλος αναγνωστης της δημοσιευσης αυτης, ειλικρινα δεν εχω ιδεα κατα ποσο ενα παιδι μπορει να αναπτυχθει με εναν ψυχικα υγιη τροπο εχοντας δυο πατερες. Θα μαντευα πως μια χαρα γινεται, αλλα αυτο φυσικα δεν ειναι αρκετο ως αποδεικτικο στοιχειο για να επιτρεπεται κατι τετοιο.
Απο εκει και περα νομιζω πως κατι που λειπει απο πολλες αποψεις που ειπωθηκαν εδω μεσα ειναι η ειλικρινεια.
Ειναι πολλοι/ες που θετουν το εξης ερωτημα. Μα πως δεν θα γινει γκει το παιδι που μεγαλωνει αναμεσα σε δυο πατερες? Πως ειναι δυνατον να δινουμε μικρα παιδια σε γκει για να τα κανουν και αυτα γκει?
Ερωτησεις που αναλυουν τον θεμα λες και η ομοφυλοφιλια ειναι ασθενεια και φυσικα δειχνουν ομοφοβια οσο και αν καποιοι ειναι ανιλικρινεις και το αρνουνται. Η ομοφυλοφιλια δεν ειναι μια συμπεριφορα απο την οποια πρεπει να αποτρεψουμε τα παιδια γιατι δεν αφαιρει και ουτε προσθετει αξια στο ατομο.
Φυσικα εαν καποιος θελει στοχευμενα να αποτρεψει το παιδι του απο την ομοφυλοφιλια μπορει να το κανει. Ας αφησει ομως την ανιλικρινεια οτι ''ειναι για το καλο του παιδιου'' να ειναι straight. Το κανει καθαρα για εγωιστικους σκοπους επειδη δεν θελει να κρυβεται οτι ο γιος του ειναι ''λουλου'' . Αλλωστε το μονο ατομο που μπορει να αντλησει ικανοποιηση απο το γεγονος οτι ο γονος ειναι staight, ειναι ο συγκεκριμενος γονεας.
Οποιοδηποτε φιλοσοφημα περι του τι ειναι καλυτερο για το παιδι ειναι για να κρυψει την ομοφοβια και τον εγωισμο του εξηγουντος.