Κάνω ποστ και μια ιστορία που έγραψα πριν λιγους μηνες.. αποτελει τμημα μιας μεγαλύτερης αλλα μπορει να σταθει και απο μονη της ως αυτόνομη. Την εμπνευση μου εδωσε ο ομωνυμος πινακας Nymphs and Satyr του Bouguereau. Ο λόγος που την ποσταρω εδω στο φορουμ ειναι γιατι εχει σχεση με το φετιχ της ποδολαγνείας και όχι μόνο!
...Μετά από μια βουτιά στα δροσερά νερά της θάλασσας, το καυλοζεύγαρο ξάπλωσε κάτω από την ομπρέλα τους έχωντας βγάλει το μαγιό τους και πρώτος ο Μωησής άρχισε να απλώνει στο κορμί της Έλενας αντηλιακό λάδι. Κατόπιν ήταν η σειρά της Έλενας, η οποία ανέβηκε πάνω στον πεσμένο μπρούμητα Μωησή, και αφού έριξε αρκετό λάδι στις παλάμες της, αμέσως με τα χέρια της άρχισε να μαλάσσει τα κωλομέρια του!
-Ααααχ!! τι γλυκά χεράκια!.. ααααχ!!, αναστέναξε ο Μωησής και αφέθηκε στα χάδια της Έλενας που ήξερε καλά πως να ευχαριστεί ένα αρσενικό! Με τα δάχτυλά της να αγγίζουν ελαφρά την κωλοτρυπίδα του Μωησή και κάνωντάς τον να αναστενάζει, αφέθηκε στα χέρια της ώσπου σε λιγάκι τον πήρε ο γλυκός Μορφέας και τον πήγε κάπου αλλού! Σε άλλον κόσμο!
Αλλά δεν πρόλαβε να ευχαριστηθεί για πολύ, όταν ξαφνικά άκουσε χαρούμενες φωνές να φτάνουν στ’ αυτιά του και αμέσως άνοιξε τα μάτια του για να δει ποιός διέκοψε τον γλυκό του ύπνο! Έτριψε τα μάτια του όταν διαπίστωσε πού βρισκόταν κι αυτό που έβλεπε μπροστά του! Δεν βρισκόταν στην παραλία, αλλά στην άκρη μιας λιμνούλας με έναν μικρό καταρράκτη δίπλα του! Ξαναέτριψε για δεύτερη φορά τα μάτια του, όταν είδε μέσα στα νερά της λίμνης και σε λίγα μέτρα απόσταση από αυτόν, τέσσερις όμορφες θηλυκές υπάρξεις να λούζουν τα μαλλιά τους!
-Κοιτάξτε εκεί!.. ένας Σάτυρος!, άκουσε την μία να φωνάζει δείχνωντας με το χέρι της τον Μωησή, ο οποίος ταράχτηκε όταν διαπίστωσε ότι τον είδαν! Η ταραχή του έγινε ακόμη μεγαλύτερη, όταν είδε ότι τα πόδια του ήταν τριχωτά και τα πέλματα έμοιαζαν με τράγου! Αμέσως ο Μωησής προσπάθησε να φωνάξει, αλλά η φωνή του έμοιαζε να έχει κοπεί απ’ την ταραχή του! Προσπάθησε να σηκωθεί όρθιος, αλλά ξαφνικά οι τέσσερις όμορφες κοπέλες κινήθηκαν προς το μέρος του και με μια βουτιά έπεσαν επάνω του!
-Παλιοσάτυρε!!.. δεν ντρέπεσαι;.. πώς τολμάς;..!!, είπαν όλες με μια φωνή κρατώντας δυνατά τα χέρια και τα πόδια του Μωησή, ο οποίος αιφνιδιάστηκε και ακινητοποιήθηκε μη μπορώντας να αντιδράσει! Οι δυνάμεις του έμοιαζαν να τον έχουν εγκαταλείψει ή οι νεαρές και ολόγυμνες κοπέλες ήταν πιό δυνατές από αυτόν, καθώς οι δύο από αυτές κρατούσαν σφιχτά από ένα χέρι και άλλες δύο τα τραγόμορφα πόδια του! Ο Μωησής προσπάθησε ξανά να φωνάξει, αλλά ήταν αδύνατο, σαν να του κόπηκε η λαλιά!
-Κάθαρμα!!.. αλήτη!!.. κρατάτε τον γερά κορίτσια!!.., είπε η μία που έμοιαζε μεγαλύτερη σε ηλικία, η οποία κρατούσε το δεξί του χέρι καρφωμένο στο έδαφος!
-Σ’αρέσει να κρυφοκοιτάς ρε παλιοσάτυρε;.. εεεε;;.. σ’αρέσει να βλέπεις όμορφες νεράιδες να κάνουν το μπάνιο τους;, είπε η άλλη που κράταγε το αριστερό του χέρι, δίνωντας ένα δυνατό χαστούκι στο πρόσωπο του εμβρόνητου Μωησή, ο οποίος έδειχνε να τα έχει χαμένα! Οι τέσσερις γυμνές νεαρές κοπέλες που του επιτέθηκαν ήταν νεράιδες!! Και ο Μωησής γυμνός επίσης, κοιτούσε πότε τα τραγόμορφα τριχωτά του πόδια και πότε τις όμορφες νεράιδες, που τον είχαν ακινητοποιήσει στο έδαφος, μη μπορώντας να πιστέψει αυτό που του συνέβη! 
William-Adolphe Bouguereau (1825-1905) - Nymphs and Satyr (1873)
-Να του δώσουμε ένα γερό μάθημα του παλιοανώμαλου!.. να μάθει να μη κρυφοκοιτάζει γυμνές κοπέλες!, είπε ξανά η μεγαλύτερη φτύνωντας στο πρόσωπό του! Και πριν ακόμη συνέλθει από το δυνατό χαστούκι που έφαγε, στο πρόσωπό του προσγειώθηκε το πόδι της δεύτερης τρίβωντας την πατούσα στο στόμα του με μανία!
-Βρωμοσάτυρε!!.. λέρωσα το πόδι μου εξαιτίας σου!!.. καθάρισέ το!!, είπε η νεράιδα σκουπίζωντας τις λάσπες της πάνω στο πρόσωπο του Μωησή, ο οποίος δεν μπορούσε ούτε να κουνηθεί, αλλά ούτε και να μιλήσει! Το κορμί του είχε μουδιάσει σαν να τον είχαν ναρκώσει, ενώ γεύονταν τις βρώμικες πατούσες της όμορφης νεράιδας, η οποία άφησε το χέρι του κολλημένο στο έδαφος χωρίς να το κρατά! Ο Μωησής έμοιαζε παγιδευμένος σαν ποντικός στη φάκα, ενώ το μόνο σημείο στο κορμί του που έμοιαζε να έχει ζωή, ήταν αυτό ανάμεσα στα τριχωτά του πόδια!
-Κοιτάξτε κορίτσια!!.. έχει καυλώσει ο παλιοανώμαλος!!, είπε η μικρότερη από τις νεράιδες, αφήνωντας το ένα πόδι του κολλημένο κι αυτό στο έδαφος!
-Καλά μιλάμε.. είναι μεγάλη ανωμαλάρα ο τύπος!!, είπε η τρίτη σε ηλικία νεράιδα, η οποία ακινητοποίησε και το άλλο πόδι του Μωησή και σηκώθηκε όρθια κλωτσώντας το καυλί του που εξείχε ανάμεσα από τα μπούτια του! Ο πόνος που ένιωσε ο Μωησής ήταν δυνατός και άνοιξε το στόμα του να ουρλιάξει, αλλά δεν ακούστηκε τίποτα! Ο πούτσος του αφού χτύπησε με δύναμη την κοιλιά του, ταλαντεύτηκε για λίγο μέχρι που σταθεροποιήθηκε όρθιος και σε μεγαλύτερη στύση από πριν!
-Πωπώ!!!.. δεν διορθώνεσαι με τίποτα ανωμαλιάρη!!..ντροπή σου!!, είπε η πρώτη νεράιδα, που σαν μεγαλύτερη πρέπει να ήταν αρχηγός και έφτυσε ξανά στο πρόσωπο του Μωησή!
-Τι να του κάνουμε για να βάλει μυαλό;, ρώτησε η δεύτερη στην ιεραρχία νεράιδα που συνέχιζε να τρίβει τις βρώμικες πατούσες της στο πρόσωπο του Μωησή, ο οποίος έμοιαζε παραδομένος στην μοίρα του! Η τρίτη νεράιδα, που είχε κλωτσήσει το πέος του Μωησή, ανέβηκε με τα πόδια της πάνω στα μπούτια του και στάθηκε όρθια πάνω από το καυλωμένο πουλί του! Έπειτα χαμήλωσε λίγο τα πόδια της, ανοίγωντας με τα δάχτυλα του χεριού τα τριχωτά της μουνόχειλα! Το βλέμμα του Μωησή καρφώθηκε με τρόμο στην τριχωτή της μουνάρα, ενώ είχε και τις λασπωμένες πατούσες της δεύτερης στο στόμα του, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει!
-Έγω θέλω να κάνω το πιπί μου τώρα!!, είπε η τρίτη νεράιδα που είχε πλησιάσει ελάχιστα εκατοστά το τριχωτό μουνί της πάνω από το καυλί του Μωησή και σημάδεψε τον στόχο! Ένας καυτός χείμαρρος από κίτρινα ούρα άρχισε να λούζει το καυλί του Μωησή, το οποίο στέκονταν αμέριμνα όρθιο με καμάρι, σαν να του απένειμαν παράσημο! Το παράσημο της Χρυσής Βροχής!!
-Ααα!! Μπράβο!!.. τώρα που βρήκαμε τουαλέτα.. να την χρησιμοποιήσουμε!!.. Θέλει καμιά άλλη να κάνει την ανάγκη της;, ρώτησε η νεράιδα αρχηγός χαστουκίζωντας το κατακόκκινο πρόσωπο του Μωησή!
-Ορίστε εδώ έχει και κωλόχαρτο!!.. το στόμα του κάνει για αυτή τη δουλειά!!, είπε η νεράιδα που καθάριζε τις πατούσες της! Η νεράιδα μόλις τελείωσε την αφόδευσή της, σηκώθηκε όρθια και περπατώντας πάνω στο σώμα του Μωησή κάθισε με τον κώλο της πάνω στο πρόσωπό του!
-Καθάρισέ το μου καλά βρωμοσάτυρε! Πλύνε τη μουνάρα μου καλά με τη γλώσσα σου παλιοανώμαλε βρωμιάρη!!, φώναξε νευριασμένα η νεράιδα χώνωντας το υγρό από κάτουρα μουνί της στο στόμα του πλήρως ακινητοποιημένου Μωησή, ο οποίος δέχτηκε κι αυτή τη δοκιμασία χωρίς να μπορεί να αντιδράσει! Η πικρή γεύση των ούρων της νεράιδας, μόλις ήρθε σε επαφή η γλώσσα του με τα τριχωτά της μουνόχειλα, προξένησε μια αηδία στον Μωησή, αλλά τα χαστούκια που έπεσαν στο πρόσωπό του τον επανέφεραν στην τάξη!
-Κάνε καλά τη δουλειά σου βρωμογούρουνο!!, φώναξε έξαλλη η αρχηγός χαστουκίζωντας δυνατά τον Μωησή, τον οποίον αφόδευε με τη σειρά της η δεύτερη τη τάξει νεράιδα, πνίγωντας το καυλί του με τα καυτά της ούρα!! Μόλις τελείωσε κι αυτή, στάθηκε όρθια πάνω στην κοιλιά του περιμένωντας πίσω από την νεράιδα που έσπρωχνε το μουνί της στη γλώσσα του Μωησή!
-Πιό βαθιά τη γλώσσα σου κοπρίτη!!.. αν δε μας καθαρίσεις καλά τα μουνάκια.. δε θα σε αφήσουμε να φύγεις κάθαρμα!!, φώναξε η δεύτερη, σπρώχνωντας τον κώλο της νεράιδας που είχε μπροστά της πιό δυνατά, πάνω στο πρόσωπο του Μωησή!! Όλη η γλώσσα του χώθηκε πιό βαθιά μέσα στο μουνί, ενώ τα μάτια του γούρλωσαν από την πικράδα των ούρων! Το μόνο που έμεινε στον Μωησή, για να γλιτώσει από το βαρύ χέρι της αρχηγού, ήταν να πιπιλίσει με τη γλώσσα του όσο καλά μπορούσε τον κόλπο του μουνιού της και αυτό έκανε!
-Ααααααιιιιιιι!!!!!!!.. γλύφει καλά ο ανώμαλος!!.. γλύψτο ξεφτιλισμένε βρωμοσάτυρε!! Ανωμαλάρα!!!!...ααααααχ!!!, φώναξε η νεράιδα πιάνωντας δυνατά τα μαλλιά του Μωησή! Η μικρότερη νεράιδα παρατηρούσε τις φίλες της που εξεφτέλιζαν τον Σάτυρο, ενώ έριχνε ματιές και στον πούτσο του που όλη την ώρα είχε μείνει όρθιος, παρά το ξύλο και τις προσβολές που έτρωγε κατάμουτρα!
-Δεν του πέφτει με τίποτα!!.. τώρα θα του δείξω εγώ!!, είπε η μικρή νεράιδα και με το πόδι της κλώτσησε τα αρχίδια του Μωησή!! Ο πόνος ήταν τόσο δυνατός που ο Μωησής οποιαδήποτε άλλη στιγμή θα διπλωνόταν στο έδαφος σπαράζοντας στο κλάμα, αλλά τώρα είχε πάθει τέτοια παράλυση και δεν μπορούσε να κουνηθεί, ούτε να ουρλιάξει δυνατά! Έτσι έμεινε σχεδόν σαν παράλυτος να γλύφει το μουνί της νεράιδας, το οποίο και καθάρισε από τα υπολλείματα των ούρων!!
-Δε ξεκαυλώνει έτσι ο πούτσος μικρή μου!!.. έλα να σου δείξω τι θα του κάνεις!!, είπε η αρχηγός νεράιδα και τράβηξε από το χέρι την μικρότερη! Πλησίασε το όρθιο καυλί του Μωησή και το χούφτωσε σφιχτά με την παλάμη της!
-Μαλάκισέ τον!!... ναιιιιιι!!.. αααααχ!!! είναι καλός γλύφτης ο καριόλης!!!, φώναξε η δεύτερη νεράιδα που είχε πάρει τη σειρά της πάνω στο στόμα του Μωησή με πρόσωπο προς την αρχηγό της, για να βλέπει τι θα κάνει η μικρότερη! Η νεράιδα που είχε καθαρίσει ο Μωησής, έκλεινε τη μύτη του σφιχτά με το χέρι της και έστρεψε το βλέμμα της με ενδιαφέρον στην αρχηγό της!
-Θα κουνάς το χέρι σου δυνατά πάνω κάτω!.. να έτσι!!, είπε η αρχηγός στην μαθητευόμενη νεράιδα δείχνωντάς της τί πρέπει να κανει! Το χέρι της αμέσως κινήθηκε με ταχύτητα αστραπής πάνω κάτω στην καυλωμένη ψωλή του Μωησή, ο οποίος από την καύλα του έχωσε πιό βαθιά τη γλώσσα του μέσα στο επίσης αξύριστο μουνί της δεύτερης νεράιδας, γευόμενος τα ακόμη πιό πικρά της ούρα!!
-Εύκολο είναι!.. άσε εμένα τώρα!!.., είπε η μικρή νεράιδα και έπιασε τη ψωλή του Μωησή με τα δυο της χέρια!! Αφού έσφιξε τις παλάμες της όσο δυνατά μπορούσε, άρχισε να ανεβοκατεβάζει τα χεράκια της πάνω κάτω με γρήγορο ρυθμό, όπως της υπέδειξε η έμπειρη αρχηγός νεράιδα! Ο αυνανισμός του πέους ήταν για τον Μωησή το πιό οδυνηρό μαρτύριο που ένιωσε ποτέ και δεν είχε ούτε τη δύναμη να διαμαρτυρηθεί! Ο πούτσος του από τον άγριο αυτόν αυνανισμό έγινε κατακόκκινος σαν ντομάτα ή κόκκινο αγγούρι!! Ότι προτιμάτε εσείς! Από τον πόνο που ένιωθε ο Μωησής, δάγκωσε κατά λάθος τα μουνόχειλα της υπαρχηγού νεράιδας και τότε τα σκαμπήλια έπεσαν στο πρόσωπό του σαν βροχή το ένα μετά το άλλο!
-Αρκετά!.. θέλω κι εγώ να κατουρήσω!!, είπε η αρχηγός νεράιδα και τράβηξε τις άλλες από το πρόσωπο του Μωησή, ο οποίος νόμιζε ότι θα σταματούσαν! Όμως έκανε λάθος! Η νεράιδα αρχηγός στάθηκε με ανοιχτά τα πόδια της πάνω από το πρόσωπό του και τότε ο Μωησής κατάλαβε τι άλλο τον περίμενε! Αμέσως προσπάθησε να κλείσει τα μάτια και το στόμα του, αλλά δεν πρόλαβε! Οι άλλες δυο νεράιδες άνοιξαν με τα χέρια τους το στόμα και τα μάτια του, ενώ την ίδια στιγμή ένιωθε τον πούτσο του έτοιμο να χύσει, καθώς η μικρότερη είχε ενθουσιαστεί με το νέο της παιχνίδι!
-Πάρτα σιχαμένε βρωμοσάτυρε!!!, φώναξε η αρχηγός και άρχισε να αμολάει τα κάτουρά της πάνω στο πρόσωπο του έντρομου Μωησή, φροντίζοντας να σημαδεύει μέσα στο ανοιχτό στόμα του! Επάνω σε αυτή τη στιγμή της απόλυτης ξεφτίλας, ο Μωησής, μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά, άρχισε να εκτοξεύει ριπές καυτού σπέρματος, με την μικρή νεράιδα να μη σταματά να μαλακίζει ξέφρενα τον πούτσο του!
-Χύνει!!!.. χύνει!! ο καριόλης!!, φώναξε η μικρή νεράιδα βλέποντας να πετάγονται από το κατακόκκινο πουτσοκέφαλο τα καυτά φλόκια του Μωησή, τα οποία μερικά έπεσαν πάνω στο πρόσωπό της και άλλα στα μικρά της χέρια! Την ίδια στιγμή το πρόσωπο του Μωησή είχε λουστεί στην κυριολεξία από τα κίτρινα υγρά, τα οποία έτσουζαν τα μάτια του, ενώ το στόμα του δοκίμαζε για άλλη μία φορά την απαίσια γεύση των ούρων! Ο εφιάλτης για τον Μωησή δεν έμοιαζε να έχει τέλος! Οι όμορφες νεράιδες τον έκαναν ότι ήθελαν, σαν να πλήρωνε αμαρτίες του παρελθόντος!
-Λερώθηκαν τα χέρια μας!!.. καθάρισέ τα!!, είπαν οι δυο νεράιδες που κρατούσαν ανοιχτό το στόμα του Μωησή, ο οποίος προσπαθούσε να βρει την αναπνοή του!
-Καθάρισε κι εμένα τις βρωμιές σου ξεφτίλα!!, φώναξε και η μικρή νεράιδα, από το πρόσωπο της οποίας κρέμονταν τα άσπρα χύσια του Μωησή! Πλησίασε το χυμένο της πρόσωπο στο στόμα του Μωησή, ο οποίος έγλυφε τα κατουρημένα χέρια των άλλων νεράιδων! Είχε δοκιμάσει όλων των ειδών τα υγρά, τώρα ήταν σειρά να γλείψει και τα δικά του χύσια!! Ο Μωησής αρνήθηκε κουνώντας το κεφάλι!
-Γλείψτην σκατοκαριόλη!!!.. αλλιώς θα μείνεις χωρίς αρχίδια!!, φώναξε έξαλλη η αρχηγός νεράιδα, η οποία κρατούσε σφιχτά στα χέρια της τα γεννητικά όργανα του Μωησή, έτοιμη να τα ξεριζώσει!! Ο Μωησής μόρφασε από τον πόνο, ενώ κατάλαβε ότι τυχόν άρνηση σε ότι του ζητούσαν θα έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή του ή κάποιο μέλος του σώματός του! Χωρίς να το ξανασκεφτεί, έβγαλε έξω τη γλώσσα του και άρχισε να γλείφει από το πρόσωπο της μικρής νεράιδας τα χύσια του, τα οποία παρεμπιπτόντως ήταν νόστιμα, τουλάχιστον πιό νόστιμα από τα βρώμικα μουνάκια των νεράιδων που βαρέθηκε να καθαρίζει!! Ευτυχώς που η νεράιδα αρχηγός έπλυνε το μουνί της στα καθαρά νερά της λίμνης και όχι στο στόμα του, αφού κάτι τέτοιο θα τον έκανε να ξεράσει από αηδία! Αλλά τα ευχολόγια για τον Μωησή ήταν κάτι σαν όνειρα θερινής νυχτός. Ξέχασε ότι η μικρή νεράιδα δεν είχε κατουρήσει ακόμη!!
-Εσύ μωρό μου δε θα κάνεις τα τσίσα σου; ρώτησε η δεύτερη νεράιδα χαϊδεύοντας το κεφαλάκι της μικρής, από το πρόσωπο της οποίας δεν έμεινε κανένα ίχνος σπέρματος! Το στόμα του Μωησή είχε μπουκώσει από τα ίδια του τα χύσια και το κωλαράκι της μικρής με μία κίνησή της, βρέθηκε επάνω από το πρόσωπό του, θαυμάζωντας για μια στιγμή τα ολοστρόγγυλα καπούλια της!
-Όχι!.. δε θέλω να κάνω πιπί!..., είπε η μικρούλα νεράιδα φουσκώντας τα μάγουλά της και ανοίγωντας τα σμιλεμένα κωλομέρια με τα χέρια της! Τα μάτια του Μωησή άνοιξαν ορθάνοιχτα, ενώ ένας κρύος ιδρώτας έλουσε το λουσμένο στα κάτουρα πρόσωπό του!
-...αααχ!!..θέλω να.. χέσωωω!!.. ααααα!!!, συνέχισε λέγωντας μέσα από τα σφιγμένα δόντια της η μικρή νεράιδα, ενώ ο Μωησής κουνούσε το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά, κοιτώντας με τρόμο να ανοίγει ο σφιγκτήρας της κωλοτρυπίδας της! Μόλις από τη σούφρα του κώλου της έκανε την εμφάνιση το καφετί χρώματος κουράδι, ο Μωησής άνοιξε το στόμα του να φωνάξει δυνατά και σαν αλαφιασμένος έκανε προσπάθειες να κουνήσει το μουδιασμένο σώμα του! Οι απεγνωσμένες κινήσεις του για να ξεφύγει ήταν όλο και πιό έντονες, καθώς έβλεπε με τρόμο να βγαίνει από τον πρωκτό το κουραδόσκατο, ενώ η απαίσια μυρωδιά έφτανε στα ρουθούνια του! Ο Μωησής έκανε ακόμη μια δυνατή προσπάθεια, όταν η κουράδα άρχισε την πορεία της προς το πρόσωπό του και...
-Αααααααααα!!!..., βγήκε από τα χείλη η φωνή του Μωησή και ξαπλωμένος όπως ήταν κούνησε το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά για να αποφύγει την κουράδα, ανοίγωντας τα μάτια του! Οι νεράιδες είχαν εξαφανιστεί από πάνω του και δεν βρισκόταν πιά δίπλα στη λιμνούλα! Ήταν ξαπλωμένος στην παραλία, ενώ κοίταξε με ανακούφιση τα πόδια του και έπιασε το πρόσωπό του, το οποίο ήταν λουσμένο στον ιδρώτα! ‘’Ουφ! τι εφιάλτης!’’ μονολόγησε ο Μωησής ανακουφισμένος, καθώς όλα ήταν ένα κακό όνειρο που είδε! Κοίταξε δίπλα του την Έλενα που είχε αποκοιμηθεί κι αυτή έχωντας δίπλα της ένα βιβλίο, ενώ το ένα χέρι της ήταν όπως πάντα ανάμεσα στα γυμνά της μπούτια!...
....
