Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι δεν ήταν καθόλου αμήχανη σε αντίθεση με εμένα, που, ήμουν πολύ αμήχανος.
-"Ότι και να γίνει από δω και πέρα, να ξέρεις, πως από τη στιγμή που τήρησες τον λόγο σου, απέδειξε ότι είσαι άντρας."
-"Τι εννοείς ότι και να γίνει από δω και πέρα;" τη ρώτησα, εμφανώς ανήσυχος.
-"Έχασες η κέρδισες;"
-"Έχασα τις απαντώ".
-"Άρα θα κάνεις ότι σου λέω. Έτσι δεν είναι;"
-"Αφού έχασα, έτσι είναι." Της απαντώ.
-"Τέλεια. Θέλω λοιπόν να γονατίσεις μπροστά μου. Τώρα όμως."
Πράγματι, το έκανα. Γονάτισα μπροστά της.
Εκείνη, έβαλε τα γέλια, λέγοντάς μου, "Μπράβο. Σου πάει να είσαι υπάκουος. Τώρα θέλω να μου φιλήσεις τα παπούτσια".
Να προσθέσω, ότι φορούσε άσπρα αθλητικά ΝΙΚΕ με γαλάζιες κάλτσες.
Πράγματι εκπλήρωσα την επιθυμία της. Ελπίζοντας, πως όταν το κάνω αυτό, θα μου πει ότι εκπλήρωσα το στοίχημα και θα έφευγα,.
Αμ δε.
Όταν φίλησα τα παπούτσια της, το κοροϊδευτικό της γέλιο, συνοδευόταν από σχόλια τύπου: "Τι ξεφτίλας είσαι. χαχαχαχαχαχαχαχα. ".
Σε κάποια φάση, ήμουν ανίκανος και να αντιδράσω. Ήμουν γονατιστός μπροστά της, της φιλούσα τα παπούτσια και εκείνη, γελούσε μαζί μου και με εξευτέλιζε.
Σε κάποια στιγμή, ένιωσα το χέρι της, να με τραβάει από τα μαλλιά. Είδα ότι κάπνιζε. Μόλις τράβηξε μια τζούρα, φύσηξε στο πρόσωπό μου τον καπνό της, και μου έριξε ένα χαστούκι, λέγοντάς μου: "Το κεφάλι κάτω. Θα φιλάς τα παπούτσια μου, θα με προσκυνάς και θα μου λες ότι είμαι μια Θεα".
Αυτό το σκηνικό επαναλήφθηκε αρκετές φορές, μέχρι πού μου είπε να τις βγάλω τα παπούτσια.
"Τώρα μου λέει θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Εγώ θα πετάω τα παπούτσια μου, και εσύ θα μου τα φέρνεις με το στόμα, σαν σκυλάκι. Για γάβγισε μου λίγο να σε ακούσω".
Είχα πια παραδοθεί. Η ξεφτίλα μου, είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό, που πλέον, είχα γίνει πειθήνιο όργανό της.
Μόλις της έκανα το σκύλο, σηκώνετε όρθια, με πάτησε στο κεφάλι και γελούσε πολύ. Με έβαζε να παραδέχομαι πως είμαι μαλάκας και ξεφτίλας και με διέταζε να γαβγίζω.
Γελούσε πολύ και δυνατά μαζί μου. Μου κλωτσάει το κεφάλι, λέγοντάς μου, "γύρνα και γονάτισε πάλι μπροστά μου".
Έρχεται κοντά στο πρόσωπό μου, με φτύνει στα μούτρα,και μου λέει:
"Το ξέρεις ότι πάντα σε αντιπαθούσα. Κι εσύ είσαι τόσο μεγάλος καραγκιόζης, που μου έδωσες την ευκαιρία να σε ξεφτιλίσω. Θα σε κάνω τόσο σκουπίδι. Είσαι μεγάλος μαλάκας και για να μη σε κάνω ξεφτίλα σε όλο το ΤΕΙ, θα γίνεις ο μαλάκας μου, για να σπάω πλάκα μαζί σου. Μόνο γι αυτό είσαι άξιος. Το κατάλαβες ρε ξεφτίλα;".
"Εντάξει Χριστίνα το κατάλαβα".
Τότε με χαστούκισε δυνατά στο πρόσωπο, και μου απαίτησε, να της μιλάω στον πληθυντικό, να την αποκαλώ κυρία και σε ότι μου λέει να της απαντώ "Μάλιστα Κυρία".
"Μάλιστα Κυρία Χριστίνα. Ότι πείτε" της αποκρίθηκα.
"Έτσι μπράβοοοοο. Άντε σκυλάκι φέρε μου το παπούτσι μου. Τσακίσου" μου είπε δίνοντάς μου μια κλωτσιά.
Περπατούσα στα 4 σαν σκύλος και είχε το παπούτισ της στο στόμα μου. Εκείνη βρήκε άλλη μια ευκαιρία να με ξεφτιλίσει και να με βρίσει με τον πιο σκληρό τρόπο.
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....)
