γύρω στα 17 ήμουν και η 18ρα αδερφή της 16ρας δικιάς μου ισχυριζόταν ότι τα ξύλινα τσόκαρά της (αυτά των ΄80 , με το μαυρο λουρακι τα συγκεκριμένα) δεν μυρίζουν ! Αποκλείεται της λέω εγώ για να συνεχίσει η συζήτηση για το θέμα . Ε να μυρισε να δεις μου λεει ,βγάζοντας το -στην παραλια βράδυ - μπροστά στην δικιά μου και τον μεγαλύτερο ξάδερφό τους !
Για μια στιγμή κοκκίνησα -δεν φάνηκε μες το σκοταδι - γιατι μου ανέβηκε το αίμα στο κεφαλι !
Χωρίς να σκεφτώ το πήρα και ακούμπησα την μύτη μου και το στομα μου στο ξύλινο εσωτερικό !!! Μυριζε μόνο το δερματινο λουράκι , αυτή την εκπληκτική μυρωδιά του δέρματος !
Τράβηξα 2 ντζόυρες σαν μαγεμένος και ψέλισσα τραυλίζοντας λες και ημουν μεθυσμένος : ναι , όντως δεν μυρίζει, είχες δίκιο !
-άλλη φορά να με πιστεύεις είπε η μεγάλη - ψηλή αδερφή της δικιάς μου μ ενα αίσθημα νικήτριας
-Για να δω , ειπε ο ξάδερφός της παιρνοντάς το απο το χέρι μου . Το μύρισε -δεν έμαθα ποτέ αν ήταν δικός μας - και επιβεβαίωσε κι αυτός οτι δεν μύριζουν τα τσόκαρά της !
Δεν ξανάγινε κουβέντα γι αυτό το θέμα το υπόλοιπο καλοκαίρι. Ήθελα πολυ να επανελθω αλλα κώλωσα - και λόγω ηλικίας -για να μην φανεί ότι το έκανα για οτιδήποτε αλλο ,παρά τάχα την περιέργεια για το αν μυρίζει . Τωρα τι κατάλαβαν..... ποτέ δεν θα το μάθω , γιατί και η δικιά μου - η μικρότερη αδερφή της και πρώτη μου ολοκληρωμενη σχέση - δεν έκανε ποτέ κουβέντα ...
