Όσο και αν ζούμε σε μία στυγνή πραγματικότητα ο έρωτας είναι κάτι αναλλοίωτο, όσο θα περπατάει στον πλανήτη ΓΗ το πιο μπερδεμένο, φοβισμένο, κακό, καλό, άξεστο, ευγενικό, δημιουργικό, καταστροφικό, ποιητικό αλλά πεζό πλάσμα που λέγεται
''άνω θρώσκω'' ο έρωτας θα υπάρχει, αλλά και μετά την ενδεχόμενη εξαφάνισή του μαζί με τα σημάδια της καταστροφής θα αφήσει και δείγματα τέχνης που θα υμνούν το έρωτα και την αέναη ενέργεια που θα κυκλοφορεί ελεύθερη απ' άκρη σ' άκρη..........κάποιος να μου δέσει τα χέρια γιατί γράφω μαλ......ες