Η Κατερίνα βιώνει την ποδολαγνεία της ζωής της παρά την θέληση της,από την λεσβία ποδολάγνα Φαίη!!!(part 2)
"Καλά ξυπνητούρια βρωμοπόδαρηηηηηηη" ακούστηκε μια φωνή.
Η Κατερίνα άνοιξε τα μάτια της και είδε την Φαίη να κάθεται στο πάτωμα μπροστά από το τέρμα του κρεβατιού και να έχει τις πατούσες της στα χέρια της και να τις τρίβει χαμογελώντας.
"Ελπίζω να κοιμήθηκες και καλά γιατί έχουμε να κάνουμε πολλά πράγματα σήμερα εγώ και εσύ" είπε η Φαίη στην Κατερίνα και τις έκλεισε το μάτι.
"Τώρα για να σιγουρευτούμε ότι ξύπνησες για τα καλά έχω μία πολύ αποτελεσματική μέθοδο" είπε η Φαίη χαμογελώντας πονηρά και έδεσε ένα σχοινί γύρω από τους ήδη δεμένους αστραγάλους της Κατερίνας.
Την άλλη άκρη του σχοινιού την έδεσσε σε ένα από τα πόδια του κρεβατιού,ώστε τα πόδια της Κατερίνας να είναι ακινητοποιημένα μπροστά της και να μην μπορεί να τα τραβήξει από εκεί.
"Και τώρα να φροντίσουμε και τις δαχτυλούμπες σου" είπε η Φαίη και με ένα κομμάτι σπάγγο έδεσε μαζί τα μεγάλα δάχτυλα των ποδιών της Κατερίνας.
"Ωραία,είσαι σχεδόν έτοιμη" είπε η Φαίη στην Κατερίνα,η οποία την κοιτούσε φιμωμένη μην μπορώντας να καταλάβει τους σκοπούς της.
Η Φαίη έβγαλε ένα κλειστό βάζο που είχε χωμένο κάτω από το κρεβάτι.
"Ξες καλή μου βρωμοπόδαρη τι είναι αυτό?" ρώτησε η Φαίη την Κατερίνα.
"Μιας και σε έχω φιμώσει και δεν μπορείς να απαντήσεις θα σου πω εγώ" είπε η Φαίη,"αυτό είναι βαζελίνη και πρώκειται να πασαλείψω με αυτήν το κωλαράκι σου ώστε να χωράει πιο εύκολα μέσα του ο δονητής" είπε η Φαίη.
Η Κατερίνα κοίταξε την Φαίη εμβρόντητη με βλέμα γεμάτο τρόμο μουγκρίζοντας ακαταλαβίστικα κάτω από το φίμωτρο που της έκλεινε το στόμα.
Η Φαίη ξεκαρδίστηκε στα γέλια.
"Ρε βρωμοπόδαρο καβλάκι,λες να σου έδεσα τα πόδια με αυτόν τον τρόπο και να με νοιάζει ο κωλαράκος σου" είπε η Φαίη πασπατεύοντας τις πατούσες της Κατερίνας.
"Είναι δυνατόν να έχω στα χέρια μου τέτοιες πατουσάρες και να ασχοληθώ με τίποτα άλλο(?),η βαζελίνη προορίζεται για τις πατούσες σου και θα δεις γιατί" είπε η Φαίη βάζοντας συγχρόνως τα μεγάλα και δεμένα δάχτυλα των ποδιών της Κατερίνας στο στόμα της,πιπιλίζοντας τα.
"Αλλά αρκετά το αργήσαμε,ας ξεκινήσουμε" είπε η Φαίη βγάζοντας τα δάχτυλα των ποδιών της Κατερίνας από το στόμα της και ανοίγοντας το βαζάκι με την βαζελίνη.
Η Φαίη έβαλε το χέρι της μέσα στο βάζο και έβγαλε μια ποσότητα βαζελίνης από μέσα του.
Με επιδέξιες κινήσεις άρχισε να απλώνει την βαζελίνη στις πατούσες της Κατερίνας,σε όλο το κάτω μέρος τους,στις φτέρνες,στα δάχτυλα και ανάμεσα από αυτά,κάνοντας μασάζ και τρίβωντας τες.
Μετά από περίπου δύο λεπτά και αφού η βαζελίνη είχε απλωθεί σε όλο το μήκος των πελμάτων της Κατερίνας,η Φαίη έβγαλε από κάτω από το κρεβάτι μία βούρτσα μαλλιών.
"Ξες τι θα γίνει τώρα?" είπε η Φαίη,"θα σε γαργαλήσω τις πατούσες για τουλάχιστον ένα μισάωρο".
Χωρίς δεύτερη κουβέντα η Φαίη άρχισε να τρίβει με γρήγορες κινήσεις την βούρτσα,πάντα με την πλευρά που είχε τα πλαστικά 'δοντάκια' πάνω στις μαλακές και υγρές από την βαζελίνη πατούσες της Κατερίνας.
"ΜΜΜΦΦΚΦΚΜΜΦΦΦΜΜΦΦΦΦΜΜΜΜΚΚΚΧΧΧΧΧΧ" μούγκρισε η Κατερίνα κάτω από το φίμωτρο και χτυπιόταν πέρα δώθε μην αντέχοντας το γαργάλημα που προκαλούσε η Φαίη στις πατούσες της.
"Ωωωωω είσαι full γαργαλιάρα από ότι βλέπω" είπε η Φαίη γελώντας,"τέλεια,αυτό σημάινει ότι θα περάσουμε πολύ ωραία οι δυο μας".
Η Φαίη γαργαλούσε με την βούρτσα τις πατούσες της Κατερίνα με μανία,πότε την μία και πότε την άλλη,από τις φτέρνες μέχρι και τα δάχτυλα,κρατώντας την βούρτσα με το ένα χέρι,ενώ με το άλλο χέρι της κρατούσε σφιχτά τα μεγάλα και δεμένα δάχτυλα της Κατερίνας,ακινητοποιώντας της τελείως τα πόδια.
Η Κατερίνα χτυπιόταν,μούγκριζε και γελούσε τόσο δυνατά που κόντεβε να βγει το φίμωτρο,όσο όμως αυτή χτυπιόταν άλλο τόσο την γαργαλούσε η Φαίη με μανία στις πατούσες ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τις έγλυφε,τις δάγκωνε ελαφρά και χρησιμοποιούσε τα δάχτυλα των χεριών της εναλλακτικά για να τις γαργαλήσει.
Αυτό συνεχίστηκε για περίπου ένα μισάωρο.
Η Φαίη κάποια στιγμή σταμάτησε.
"Φιουφφ" έκανε,"τελικά βρωμοπόδαρη έχεις πολύ γαργαλιάρικες πατούσες" είπε η Φαίη κοιτώντας την Κατερίνα η οποία ήταν κατακόκκινη από το ζόρι,είχε γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα και έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια της και μίξες από την μύτη της.
"Ελπίζω τώρα να ξύπνησες" είπε η Φαίη,"λοιπόν,θα πάω να φτιάξω λίγο πρωινό να φάω και θα φτιάξω και κάτι για εσένα και θα έρθω να σε ταίσω,να σου βγάλω το φίμωτρο να πούμε και καμιά κουβέντα αν είναι".
Η Φαίη σηκώθηκε και έβαλε τη βαζελίνη και την βούρτσα μαλλιών κάτω από το κρεβάτι.
"Επιστρέφω σε λίγο" είπε και βγήκε από το δωμάτιο που ήταν αυτή και η Κατερίνα.
Η Κατερίνα βαριανάσεναι και κοιτούσε ολόγυρα μην ξέροντας τι θα ακολουθήσει και πότε θα τελειώσει το μαρτύριο της......
To be continued
