Ξέθαμα. Μου αρέσει πολύ Το Υπόγειο. Αξίζει να διαβάζεται με προσοχή. Αλλά Εμένα είναι άλλα τα αγαπημένα σημεία.
"Τι είναι προτιμότερο; Η μέτρια ευτυχία ή ο υψηλός πόνος;"
"Είμαι άρρωστος. Είμαι κακός. Δεν είμαι καθόλου ευχάριστος."
"Είναι μια ευγενική υπενθύμιση αυτό, το ότι κάποτε στη ζωή μου έφαγα έναν μπάτσο,
και σας το λέω αν κι η γνώμη σας δεν έχει βέβαια καμία σημασία για μένα. Λυπάμαι μόνο
που δεν έδωσα εγώ αρκετούς σ'άλλους."
"Κι έπειτα, για ποιο θέμα μιλάει ένας καθωσπρέπει άνθρωπος με τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση;
Απάντηση: για τον ίδιο του τον εαυτό. Θα μιλήσω λοιπόν για μένα."
"Και πρώτα πρώτα είμαι ένοχος γιατί είμαι πιο έξυπνος απ' όλους εκείνους που με περιτριγυριζουν."
"Τι νά'γινε ο αγαπητός αυτός φίλος; Ποιους ποδοπατάει στο δρόμο;" Εδώ κόλλησα λόγω του trampling...
"Πώς να μην εκτιμήσω μία τόσο νέα ψυχή; To παιχνίδι αυτό με τραβούσε."
"Λέτε ότι ο άνθρωπος αγαπά μόνο την ευτυχία; Μα ίσως να αγαπά άλλο τόσο και τον πόνο.
Και μπορεί ο πόνος να του είναι τόσο χρήσιμος όσο η ευτυχία."