Λοιπόν, η φάση έχει ως εξής. Το γραφείο όλων έχει δυο "σπασίματα". Δε γνωρίζω την ευχρηστία του να έχει δυο επιφάνειες που μοιάζουν σαν να αναδιπλώνουν ενω δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Ίσως είναι το design έτσι ώστε να δείχνει μοντέρνο; Δεν ξέρω.Το κενό αυτό βέβαια βλέπει απευθέιας στα πόδια αλλά το δύσκολο κομμάτι είναι ότι πρέπει να ξέρεις από ποια μερία να κάτσεις και να ρισκάρεις να ευθυγραμμίσεις κάμερα κινητού με κενό, πράγμα που σημαίνει ότι έστω και για μια στιγμή θα πρέπει να κοιτάξεις στην οθόνη να δείς αν βλέπεις πόδι.
Πολλές οι φορές που έχω χάσει shoeplay και dangling της διότι επέλεξα λάθος πλευρά και ξαφνικά το να είσαι δεξιά και να θές χωρίς λόγο να πας αριστερά ενώ μιλάς μαζι της (και τούμπαλιν) σε κάνει να φανείς το λιγότερο μαλάκας.
Το γραφείο της το λέμε το γραφείο του ρίσκου με τα παιδιά στη σελίδα μιας και όποτε γυρίζω απο τη δουλειά με ρωτάνε αν κατάφερα να πετύχω υλικό της σήμερα.
Ελπίζω να σας αρέσει και ακόμα και αν έχετε την όποια δυσαρέσκεια να αναλογιστείτε ότι είναι από τα δυσκολότερα candid μου το να προσπαθώ να έχω υλικό της.
Απολαύστε τη μουνάρα που είχε δαχτυλιδάκι στο προηγούμενο post.
