Ποδολαγνεία στην τέχνη

[barefoot499]

Η αμερικανίδα εικαστικός Betty Tompkin είναι γνωστή από τη σειρά φωτορεαλιστικών έργων της με τίτλο Fuck Paintings (δεκαετία 1970). Οι πίνακες αναπαριστούν μεγεθυμένες λεπτομέρειες από την ερωτική πράξη  σε μονοχρωματικούς τόνους και ήταν ιδιαίτερα τολμηροί για την εποχή. Δύο έργα από τη σειρά απεικονίζουν φιλί και γλείψιμο σε πόδι. Τη θυμηθήκαμε γιατί ένα τέτοιο έργο περιλαμβάνεται στην έκθεση Late Night Enterprise στη Νέα Υόρκη, μαζί με τα γλυπτά Shoe Horn του βρετανού Breyer P-Orridge (1950-2020), μιας πρωτοποριακής μορφής που ήταν μουσικός, ποιητής, εικαστικός καλλιτέχνης και μυστικιστής. Τα έργα του συνδυάζουν τη διττή έννοια του φετίχ ―σεξουαλικό φετίχ και αντικείμενο εμποτισμένο με υπερφυσικές δυνάμεις― μια τιμή στην πρώτη συνάντησή του με τη μετέπειτα γυναίκα του Lady Jaye, η οποία ήταν επίσης καλλιτέχνης και dominatrix.

[Giorgaros]

Ένα από τα ομορφότερα threads του φόρουμ.

[barefoot499]

Η Louboutin εμπνέεται από την αρχαία Ελλάδα. (Διαφήμιση και τέχνη)

[bipa_gr]

Μη ξεχνάτε και το δικό μας. Γιατί και τα κόμιξ είναι τέχνη. Για όσους δεν τον γνωρίζουν ο Σταύρος Κιουτσιούκης
https://instagram.com/kioutsioukis?igshid=YmMyMTA2M2Y=

[barefoot499]

Στην ομαδική έκθεση «Το βιολί του Ingres - Μια ωδή στη "Νέα Γυναίκα"», που ξεκίνησε χτες (8 Ιουνίου) στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη, με θέμα τις γυναίκες του μεσοπολέμου, υπάρχει αυτό το ωραίο τρισδιάσταστο έργο της εικαστικού Μαρίλης Ζαρκάδα, με φετιχιστικό ενδιαφέρον και τίτλο «Τα πούλια και τα ζάρια στα πόδια της»

[barefoot499]

Φωτογραφίες της Julie Pike. Η έγχρωμη έχει τίτλο Resting Feet

 

[barefoot499]

Φωτογραφία του Juan Stevens, 2012

[barefoot499]

Φαίνεται πως υπάρχει τελικά ρωσική σχολή ποδολαγνικής φωτογραφίας. Μετά τον Velizar Ivanov, τον ζωγράφο Serge Marshennikov, την Olga Popova και, ιδιαίτερα, τον Andrey Godyaykin (φωτογραφίες και έργα τους δημοσίευσα σε προηγούμενες αναρτήσεις) ιδού μια επιλογή από φωτογραφίες του Aleksey Yepanchintcev, ο οποίος είναι, επίσης, πολύ δυνατός.

[barefoot499]

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ

Οι αναρτήσεις στην «Ποδολαγνεία στην τέχνη» σταματούν εδώ, από εμένα τουλάχιστον. Χαίρομαι που ξεπέρασε τις 10.000 επισκέψεις. Έχω ακόμα κάμποσο υλικό και συνέχεια βρίσκω κι άλλο, αλλά κουράστηκα.  Αν δεν υπήρχε το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων θα έβγαζα ένα βιβλίο για την ιστορία και την τέχνη της ποδολαγνείας, αλλά βιβλίο για τέτοιο θέμα χωρίς εικόνες δεν λέει. Μια ιστορική μελέτη για την εξέλιξη της ποδολαγνείας χωρίς εικόνες είναι έκδοση ακαδημαϊκή, άλλου τύπου. Έχω όλη τη βιβλιογραφία, μπορεί να το γράψω κάποτε...
Οπότε, αποχαιρετώ με ένα έργο της σύγχρονης ζωγράφου Louise Howard με τίτλο Sleeping 

[barefoot499]

Φωτογραφία της Caroline Ruffault

[Giorgaros]

Χαχα, ενδιαφέρουσα οπτική γωνία. Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, γενικώς, πόσω μάλλον ως τέχνη ! 
Να πω ... "ωραίο φίλε, βάλε και πατουσάκια, αν έχεις ;"

Επιμένω ότι είναι ένα από τα καλύτερα threads στην ιστορία του φόρουμ.

[barefoot499]

"ωραίο φίλε, βάλε και πατουσάκια, αν έχεις ;"

Έχει πολλά πατουσάκια σε προηγούμενες αναρτήσεις

[barefoot499]

Η Olivia Jenna Brown στο φιλμάκι Within we rise - Poético Dance αρχίζει με ωραία πλάνα από τα πατουσάκια της. Εμπνέεται από τη Maya Deren, την Agnès Varda, και τις ταινίες του Wong-Kar Wai

[barefoot499]

Άγνωστος φωτογράφος