Είμαστε παρέα σε σπίτι φίλου στην άκρη της πόλης, καλοκαίρι. Το διαλύουμε κατα τις 02:00 το βράδυ, και με τα διαθέσιμα αυτοκίνητα περισσεύει ένας, οπότε λέω στη γυναίκα μου να πάρει αυτή το αυτοκίνητο με άλλους 4 φίλους μας, να τους πάει στα σπίτια τους κ να γυρίσει να με πάρει. Αυτό θα κρατούσε κανα μισάωρο. Πάνω στο 10λεπτο φεύγω απ’το σπίτι του φίλου κ πάω να περιμένω καμια 100σταριά μέτρα πιο πέρα, γιατι ο δρόμος μπροστά στο σπίτι είναι πολύ στενός.
Μέχρι να φτάσω στο άνοιγμα που ενώνονται 3 δρόμοι, ανάβω το φακό του κινητού, γιατί είναι πίσσα σκοτάδι κ η περιοχή δεν έχει ούτε κολώνα της Δεη! Τα κοντινότερα σπίτια είναι του φίλου μου στα 100μ και άλλο ένα γειτονικό επίσης 100μ στην άλλη κατεύθυνση. Ό,τι αυτοκίνητο πλησιάσει, μπορώ να δω τα φώτα από μακρια πριν με δει κανείς..
Εκεί λοιπόν που κοιτάω το κινητό περιμένοντας, το σβήνω και συνειδητοποιώ ότι δε βλέπω ΤΙΠΟΤΑ! Στην κυριολεξία! Όπως όταν ξυπνάς το βράδυ στο κρεβάτι κ έχεις κατεβασμένα παντζούρια!
Ε, δεν ήθελε πολλή σκέψη...κινητό στην τσέπη, παντελόνι κάτω, και στέκομαι γυμνός ΣΤΗ ΜΕΣΗ ενός δρόμου, που μέσα στη μέρα περνάνε αρκετά αυτοκίνητα..
Ειλικρινά δε βλέπω ούτε τον πούτσο μου!! Ωραίο συναίσθημα να τον παίζεις στη μέση του δρόμου στο καλοκαιρινο αεράκι, και τρελή καύλα!!