CHAPTER 13
Την επόμενη μέρα μόλις σχόλασε ο Πάνος απ' τη δουλειά πέρασε να πάρει την πριγκίπισσα του και να πάνε στο σπίτι των φίλων τους, με τα χίλια ζόρια κατάφερε ο Πάνος να βρει τα υλικά το προηγούμενο βράδυ και να ετοιμάσει το κορμό που ζήτησε η κυρία του, με εκείνη ικανοποιημένη απ' το αποτέλεσμα του γλυκού, ο Πάνος ήταν χαρούμενος και περίμενε μια ήσυχη βραδιά στην επίσκεψη τους.
Ο Νίκος και η Άννα τους υποδέχτηκαν με χαρά και άρχισαν να τρώνε τα υπέροχα φαγητά που μαγείρεψε η Άννα, ήπιανε τα κρασάκια τους, κουβέντιασαν σε όμορφο κλίμα και οι τέσσερις και στο τέλος έφαγαν τον κορμό που ετοίμασε ο Πάνος. Τα καλύτερα κοπλιμέντα άκουσε ο Πάνος για το γλυκό του και η Βίκυ δίπλα του, του χάιδευε το λαιμό περήφανη. Μετά απο περίπου 2 ώρες που διήρκησε το τραπέζι, ο Νίκος πήρε τον λόγο και έκανε μια πρόταση τον Πάνο.
-Νίκος: Εγώ θα σας αφήσω κορίτσια, έχω κανονίσει με τα παιδιά να δούμε μπάλα. Εσύ Πάνο έλα μαζί μου, θα πάμε σε ένα καφέ στο κέντρο, έχει Champions League σήμερα και δεν χάνεται αυτό το ματς.
-Πάνος: Να ρωτήσ..
-Βίκυ: Μη τολμήσεις να ρωτήσεις καν! Πουθενά δεν έχεις να πας εσύ, θα κάτσεις εδώ στα αυγά σου! Να περάσεις τέλεια εσύ Νίκο μου αλλά λυπάμαι του την έχω κόψει μαχαίρι τη μπάλα και όλες αυτές τις συνήθειες.
-Νίκος: Εσείς ξέρετε, σας χαιρετώ εγώ!
-Βίκυ: Και τώρα τρείς μας! Πάνο ετοίμασε τώρα καφέ σε εμένα και την Άννα και ξεκίνα να πλένεις πιάτα κτλπ!
-Πάνος: Αμέσως πριγκίπισσα μου.
-Άννα: Αα σε παρακαλώ φίλη μου, σπίτι μου είστε και εγώ πρέπει να σας περιποιηθώ. Κάθισε Πάνο θα σας ετοιμάσω εγώ καφεδάκια και τα υπόλοιπα θα τα κάνω μετά.
-Βίκυ: Εσύ πολύ ταλαιπωρήθηκες σήμερα με τις ετοιμασίες, ελα να πούμε τα νέα μας δυο μας και αυτός θα φροντίσει για τα υπόλοιπα! Γιατί στέκεσαι ακόμη εδώ Πάνο; Τσακίσου αμέσως να κάνεις όσο είπα.
-Άννα: Πολύ παντόφλα του ρίχνεις ρε φιλενάδα, μήπως το παρακάνεις;
-Βίκυ: Κυριολεκτικά όμως και δεν είδες τίποτα ακόμη. Να είσαι σίγουρη καθόλου δεν το παρακάνω, ίσα ίσα θέλει πολλές περισσότερες για να στρώσει.
-Άννα: Τι εννοείς; Του τις βρέχεις κανονικά; Δεν το πιστεύω αυτο.
Εκείνη την ώρα ο Πάνος επέστρεψε απ' την κουζίνα με τους δυο γαλλικούς καφέδες και τους σέρβιρε στα κορίτσια, ξαφνικά η παλάμη της Βίκυς προσγειώθηκε με δύναμη στο μάγουλο του, χωρίς να καταλάβει τι του έγινε έμεινε άναυδος να την κοιτάζει ώσπου δέχτηκε μια ανάποδη σφαλιάρα ακόμα πιο δυνατή.
-Βίκυ: Η πρώτη γιατί δεν είπες ορίστε όταν άφησες τους καφέδες, και η δεύτερη επειδή δεν φίλησες το χέρι μου να με ευχαριστήσεις μετά το πρώτο χαστούκι. Κάνε αμέσως οτι πρέπει πριν προχωρήσω σε πιο επώδυνες μεθόδους.
-Πάνος: Σας ευχαριστώ κυρία μου.
-Βίκυ: Είδες Άννα μου πόσο απλό είναι;
-Άννα: Ετσι λοιπόν εξηγείται όλη αυτή συμπεριφορά. Έχω μείνει άφωνη, παρόλο το σοκ οφείλω να πω οτι σε παραδέχομαι και σε ζηλεύω λιγάκι, με την καλή έννοια φυσικά. Έτσι τους αξίζει!
-Βίκυ: Το ξέρω γλυκιά μου. Πάνο όπως είδες η Άννα είχε κάποιες απορίες και δεν γινόταν να μην πάρει ένα δείγμα. Πέσε τώρα και δώσε απο ένα φιλί στα πόδια της, να δείξεις το σεβασμό σου στη φίλη μου.
-Άννα: Ααχ υπέροχη αίσθηση να βλέπεις έναν άντρα υποταγμένο στα πόδια σου. Πάνο βγάλε μου και τι κάλτσες να φιλήσεις τα γυμνά μου πόδια!
-Πάνος: Αμέσως Άννα.
-Βίκυ: Πώς την αποκάλεσες; Άννα; Κυρία Άννα είναι για σένα απο δω και στο εξής, ζώο! Άννα ρίχτου μερικά χαστούκια να μάθει να σε σέβεται.
-Άννα: Με μεγάλη μου ευχαρίστηση, και κάπου ήθελα να ξεσπάσω τελευταία.
....σλαπ σλαπ σλαπ σλαπ σλαπ σλαπ
-Άννα: Αχ το ευχαριστήθηκα.
-Βίκυ: Δεν θα την ευχαριστήσεις άχρηστε; Άννα ρίχτου μερικές ακόμα μέχρι να μάθει να λέει ευχαριστώ!
-Πάνος: Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ κυρία Άννα.
-Άννα: Πάντος ρε Βικάκι μου ένα παράπονο έχω μόνο, έναν καφέ δεν του έμαθες να κάνει, μέτριο τον ζήτησα και αυτός με τόσο πολύ ζάχαρη που έριξε τον έκανε να μην πίνετε.
-Βίκυ: Τι έκανες πάλι άχρηστε; πάλι με απογοητεύεις και με ντροπιάζεις μπροστά στη φίλη μου. Είναι δυνατόν να μη μπορείς να κάνεις έναν καφέ της προκοπής;
-Πάνος: Συγγνώμη κυρία μου, θα κάνω αμέσως άλλον.
-Αννα: Να μην κάνεις άλλον, τώρα μου χάλασες τη γεύση. Το θέμα είναι να μην επαναληφθεί.
-Βίκυ: Να είσαι σίγουρη γλυκιά μου οτι δεν θα επαναληφθεί. Για πες Πάνο τι πρέπει να συμβεί ώστε να μην επαναληφθεί;
-Πάνος: Να με τιμωρήσετε κυρία.
-Βίκυ: Πολύ σωστά σκλάβε. Παρατήρησα στο μπάνιο υπάρχει μια ξύλινη βούρτσα, πάνε αμέσως να μου τη φέρεις, είμαι σίγουρη οτι η πίσω ξύλινη όψη θα κάνει το κωλαράκι σου να υποφέρει απ' τα χτυπήματα.
-Άννα: Τέλεια ιδέα! Θα με αφήσεις και εμένα να του ρίξω μερικές;
-Βίκυ: Εννοείται Άννα μου όσες θες! Λοιπόν σκλάβε γονάτισε μπροστά στην Αννα και με κατεβασμένο το βλέμμα παρέδωσε της την ξύλινη χτένα και ζήτα της παρακαλώντας να σου δώσει την τιμωρία που σου αξίζει!
-Πάνος: Σας παρακαλώ κυρία Άννα τιμωρήστε με όπως μου αξίζει ώστε να πάρω το μάθημα μου και να μην επαναλάβω το λάθος μου.
-Αννα: Με μεγάλη μου χαρά! Βίκυ πόσες λες να του ρίξω;
-Βίκυ: Νομίζω 30 χτυπήματα είναι εντάξει.
-Άννα: Να τα κάνουμε στρόγγυλα 50;
-Βίκυ: Χαχα ελεύθερα! Σκλάβε κατέβασε το παντελόνι σου και γονάτισε στα 4 με τον κώλο σου μπροστά στην Αννα και το πρόσωπο στα πόδια μου με το στόμα σου σε απόσταση αναπνοής απ' τα δαχτυλάκια μου, θα μετράς δυνατά κάθε χτύπημα που θα δέχεσαι απ' την ξύλινη βούρτσα!
-Πάνος:1 2 3 4..............25 26 27 28.......39 40 41 43
-Βίκυ: Ωωπ! Που πήγε το 42; Κλέβεις σκουπίδι; Ξανα απ' την αρχή!
-Πάνος: Σας εκλιπαρώ κυρία δεν αντέχω άλλο.
-Βίκυ: Ας τα κάνουμε 60 αυτή τη φορά γιατί δεν μ' αρέσει η γκρίνια!
-Πάνος: Μαα..
-Βίκυ:70! Θα πεις κι άλλα;
Φυσικά και δεν είπε τίποτα και δέχτηκε ακόμα 70 χτυπήματα απο την Άννα και την Βίκυ στην συνέχεια όταν και κουράστηκε η φίλη της στα μισά. Ένιωθε οτι είχε ξεπεράσει τα όρια του για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο βαθμό, έκλαιγε ξαπλωμένος στο πάτωμα και σκεφτόταν πόσες ακόμα αντοχές έχει να δέχεται όλο και σκληρότερες τιμωρίες απ' την πριγκίπισσα του.
-Βίκυ: Είδες τι συμβαίνει όταν δεν είσαι συγκεντρωμένος; Τώρα είμαι σίγουρη θα κάνεις τον καλύτερο καφέ και δεν θα επαναλάβεις τόσο χαζά λάθη. Ευχαρίστησε αμέσως εμένα και την κυρία Αννα και πάνε γρήγορα να πλύνεις πιάτα και ποτήρια πριν γυρίσει ο Νίκος!
