Οκ, πέσατε σε ελαφρύ click bait, δεν είμαστε όντως εδώ για να αποδίδουμε νοήματα, μιας και έκαστος το βρίσκει εκεί που θέλει ο ίδιος, και κανένας δεν δικαιούται να επιβάλει την κοσμοθεωρία του σε κάποιον άλλον.
Οπότε θα εκφράσω την ΑΥΣΤΗΡΑ προσωπική μου άποψη σε αυτό το concept, που σιγά σιγά θα έρθει εδώ (γιατί θα έρθει, κάποια στιγμή θα καταλάβουν τι εύκολα χρήματα μπορούν να βγάλουν οι αγαπημένες μας Ελληνίδες (ή και Έλληνες), πουλώντας τα παλιά τους παπούτσια.
Όσο ερεθιστική και αν μου φαίνεται η ιδέα του να έχω στην διάθεση μου τα υποδήματα μιας κοπέλας (κατά προτίμηση που εγώ ο ίδιος βρίσκω εμφανίσιμη) , και να έχω και πλήρη δικαιώματα πάνω σε αυτά, έχει ένα μελανό σημείο.
Το υπόδημα χωρίς την ιδιοκτήτρια του, είναι απλώς ένα αντικείμενο. Και θα ρωτήσει κανείς, "Γιατί, τι παραπάνω αξία του προσδίδει η ιδιότητα της ιδιοκτησίας;"
Όταν το έχει εκείνη, και κυρίως όταν το χρησιμοποιεί, είναι κομμάτι της, ένα στοιχείο της ταυτότητας της(στοιχείο του στυλ, και κατεπεκτασην του εαυτού της, μιας και το στυλ είναι ένα από τα προσωπικά της στοιχεία).
Επομένως η λατρεία έμμεσα ανάγεται στον άνθρωπο, δηλαδή στην γυναίκα, και όχι σε ένα αντικείμενο, που πλέον θα έχεις εσύ σε ένα ράφι σου, και όχι μια κυρία στα πόδια της.
*Το ότι θα χρησιμοποιήσει τα δεδουλευμένα χρήματα σου για ο, τι της κάνει όρεξη είναι ένα άλλο κομμάτι της εμπειρίας για κάποιους , που το κατανοώ. Αν κάποιος ενδόμυχα επιζητά και αυτό, δεν αναφέρομαι σε εκείνον.
**Ίσως έχω κάνει βαριά χρήση επίκλησης στο συναίσθημα, αλλά that's ανωνυμία for you, όντως έτσι σκέφτομαι.
***Και πάλι περιμένω πως και πως να ανοιχτούμε τόσο ως κοινωνία εδώ
That's all folks
