Πολύ ωραίες σκέψεις dfrag.
Η προσωπική μου άποψη, πάνω στον προβληματισμό που έθεσε η εκλεκτή νηματοθετρια, ειναι πως δεν μπορούμε να δούμε μια bdsm σχέση ως κάτι τελείως ξεχωριστό και διαφορετικό από μια οποιαδήποτε ερωτική σχέση. Όσο δύσκολο ειναι να στεριώσει κανείς μας σε μια κανονική μόνιμη σχέση - γάμο , άλλο τοσο δύσκολο ειναι και αυτο που συζητάμε.
Από την πείρα μου στο χώρο αυτο και στη ζωή γενικότερα, οι ταμπέλες «αφέντρα», «σκλάβος», «dom” sub” κτλ ειναι τελείως ή τουλάχιστον εν μερει πλασματικές και κενές νοήματος... Ας μη γελιόμαστε, εφοσον δεν αναφερόμαστε σε βαριές ψυχιατρικές περιπτώσεις ή σε καταστάσεις που εμπίπτουν στον ποινικό κώδικα, οι όροι αυτοί αφορούν κατα βαση σεξουαλικές προτιμήσεις, ερωτικες διαθέσεις και, ενδεχομένως, κάποια γενικά χαρακτηριστικά ομιλίας, κίνησης, εκπεμπόμενης «αύρας». Εάν ξύσεις την επιφάνεια, βλέπεις μόνο ανθρώπους. Άνδρες και γυναίκες, κανονικούς, που, όπως όλοι μας, αναζητούν τον έρωτα, την ηδονή, την αγάπη και τη συντροφικότητα. Ολα τα αλλά ειναι όμορφα παραμύθια για να συντηρούμε μια καυλα, μια μόνιμη ερωτική διέγερση, που όμως έχει ημερομηνία λήξης...
Εν κατακλείδι. Μια σχέση αφεντρας δούλου εχει πιθανότητες επιτυχίας , αν αντιμετωπιστεί από τα μέρη της ως μια κανονική σχέση με ολα τα παρελκόμενα. Τώρα αν αυτο έρχεται να δέσει με την κυριαρχικότητα της Γυναίκας και την υποτακτική διάθεση του άνδρα, τότε ακόμα καλύτερα! Το μόνο σίγουρο ειναι οτι το κινκυ στοιχείο δεν ειναι επαρκής και αναγκαία συνθήκη για τη δημιουργία μιας σχέσης ζωής. Αλλά παίδες, ας το δούμε λίγο καθαρά επιτέλους. Δεν γίνεται η καυλα να καθορίζει τη ζωή σου, ούτε να ανάγεται μια σεξουαλικη παρέκκλιση ( πρώτος από όλους δηλώνω παρεκκλίνων) σε τροπο ζωής. Ειναι μάταιο, αδιέξοδο και οδηγεί , σε βάθος χρόνου, στην μοναξιά....
