Στα 51 πλέον και αφού πέταξα με τις κλωτσιές από τη ζωή μου έναν σύζυγο που ευτυχώς με έκανε οικονομικά ανεξάρτητη αποφάσισα να γυρίσω και να χαλαρώσω στο χωριό όπου μια από τις κολλητές μου ανέλαβε το καφενείο του μπαμπά της και έκανε ένα όμορφο σύγχρονο "καφενεδακι".
Στο χωριό ζούσε μια ζωή μόνιμα ο Νίκος, ο Νίκος ήταν 37χρονος πολύ γυμνασμένος αλλά ίσως λόγο προβλημάτων ή γιατί ήταν πολύ αθώος αγαθός και άβγαλτος φερόταν σαν μικρό παιδί.
Ο Νίκος έκανε όλες τις δουλειές στα σπίτια του χωριού μεταφορές, κόψιμο ξύλα, μικρό χτισιματα, καθάρισμα αυλών, επισκευές κλπ.
Οι περισσότεροι άντρες τον ψιλο κοροιδευαν για να νιώθουν ανώτεροι και να κρύβουν τα κόμπλεξ τους αλλά εγω και η φίλη μου τον συμπαθουσαμε, την βοηθούσε πολλές φορές στο καφενείο και καθόταν συχνά στην παρέα μας τα βράδια όπου φυσικά δεν τολμούσε κανένας να τον κοροϊδέψει.
Ένα βράδυ ανήμερα του πολιούχου του χωριού ο Νίκος ήρθε αναστατωμενος. Κάθισε μαζί μου στο τραπέζι, ήπιε δύο ποτήρια ουίσκι σχεδόν μονορούφι και δεν με κοιτούσε στα μάτια παρόλο που ήταν φανερό ότι κάτι ήθελε να μου πει.
- Ευδοκία πρέπει να σου πω κάτι, πρέπει να το βγάλω απο μέσα μου.
- Πες το ρε Νίκο, μην με ντρέπεσαι, αφου ξέρεις πόσο σε συμπαθώ.
-Λοιπ...,λοιπόν σήμερα το πρωί που ήσουν στην εκκλησία και μετά ήπιατε καφέ δίπλα στην ταβέρνα σε είδα....και....και πρώτη φορά φορούσες φούστα κοντή...
"Δεν ήταν απλά κοντή αλλα και πολύ στενή, αφού την φορούσα 10 χρόνια πρίν και με λιγότερα κιλά και αν δεν ανέβαινε ψηλά όταν καθόμουν θα σχιζοταν σαν χαρτί από την πίεση με τις χοντρό μπουταρες".
"Ρεζίλι έγινα " σκέφτηκα.
-.... και αυτές τις ψηλές γόβες και πρόσεξα μέσα στην εκκλησία το καλσόν που φορούσες και μετά στο τραπέζι οταν έκατσες με το ένα πόδι πάνω στο άλλο και σηκώθηκε πολύ ψηλά η φούστα και γυάλιζε το καλσόν στα πόδια σου, αχχχχχχχ τόσο τέλεια πόδια και δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω τους σαν μεθυσμένος ... και κουνούσες και συνέχεια τόσο ωραία το πόδι σου και έβγαζες την γόβα και.......πρώτη φορά μετά την εκκλησία δεν μπορούσα να κρατηθώ και....
Σταμάτησε να μιλάει έσκυψε το κεφάλι και περίμενε να φύγει η φίλη μου που του έφερε το 3° ουίσκι.
-Και τι έγινε ρε Νίκο, λεγε μη ντρέπεσαι.
-..... και.... και γυάλιζε τόσο τέλεια το καλσόν σου... και μου σηκώθηκε... αλλά όχι σαν τις άλλες φορές... και δεν άντεξα και....
-Ναι και;;;
-... και έτρεξα σπίτι... και τον...... έπαιξα.... και πρώτη φορά στην ζωή μου ένιωσα τέτοιο πράγμα δεν μπορούσα να σταματήσω ....και άρχισα να χύνω και φώναζα δυνατά το όνομα σου.. Ευδοκία..Ευδοκία και ήταν το καλύτερο χύσιμο της ζωής μου.
-Από τότε δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο μόνο εσένα και τα πόδια σου.
Ταράχτηκα λιγοτερο απο οτι περιμενα απο την εξομολογηση του Νίκου. Χαμογελασα για να μην νιώθει άσχημα.
-Εκαναν τετοια ζημία τα πόδια μου και το καλσόν μου δηλαδη; τον ρώτησα ήρεμα μετα απο μερικά λεπτά αμήχανης σιωπής που ο καημένος προλαβε να πιει το 3ο ουισκι με δυο γουλιές.
Σε μιά στιγμή ενθουσιασμου χωρις να σκεφτω τις ¨συνεπειες¨ ενω μιλουσα εβγαλα με τρόπο τα σνικερς μου και εβαλα τις πατούσες μου πάνω στο μπούτι του.Είχε νυχτώσει και απο κει που καθομασταν δεν μπορουσε να τα δει καποιος.
-Αυτό το καλσόν εννοείς , τον ρωτησα παιχνιδιαρικα.
Απο την αντίδρασή του κατάλαβα ότι δεν είχε αντιληφθεί ότι κατω απο το παντελόνι φορουσα ακόμα το καλσόν (τα βράδια εχει παντα κρυο στο χωριο). Δεν ήταν και πολύ σοφή κίνηση έμεινε παγωμένος και τον ελουσε κρυος ιδρώτας , δεν ηξερε πως να αντιδρασεί.
-Αγγιξέ τα αν θες , τον παρότρυνα.Το εκανε, φοβισμένα στην αρχή ,μετά όλο και πιο έντονά.
Σήκωσα ελαφρά το πόδι μου προς το πρόσωπό του, έσκυψε αμέσως και τότε σκέφτηκα ότι φοράω το καλσόν όλη μέρα τις τελευταίες ώρες με σνικερς και δεν θέλω να φανταστώ πως μυρίζει.
Όχι απλά δεν τον ενόχλησε αλλά άρχισε να μυρίζει με πάθος και μετά να φιλάει αχορταγα ερωτικά λες και αντί για την πατούσα μου φιλούσε γυναικεία χείλη.
Και μετά θες από ανάγκη να νιώσω επιθυμητή, θες από γυναικεία περιέργεια, θες από εγωισμό, θες επειδή είχα στα 50 μου έναν 37χρονο στα πόδια μου και μπορούσα να τον κάνω ότι θέλω η μαλακισμένη (χωρίς να υπολογίσω ότι ο καημένος φορούσε γκρι υφασμάτινο παντελόνι) απλωσα το πόδι μου πάνω στο καβάλο του εκεί που με δυσκολία το παντελόνι πάλευε να κρατήσει μέσα τον πουτσο του που κόντευε να το σκίσει. Δεν έχω αντιληφθεί πλήρως σε τι κατάσταση είχα καταφέρει να οδηγήσω τον Νικολάκη. Αυτός σκυμμένος συνέχιζε με όλες τις αισθήσεις του να απολαμβάνει με την γλώσσα του την πατούσα μου.
Ωπαααα...!!! ψέλλισα καθώς εξερευνουσα το μέγεθος του πούτσου του με το πόδι μου.
Όσο εγώ έτριβα και "σκαλιζα" με το πόδι τα απόκρυφα του, αυτός έχανε τον έλεγχο. Τον άκουγα να ρουφάει με πάθος την μυρωδιά του ιδρωμενου καλσόν και ανατρίχιασα με την ιδέα.
Μπορούσα να σταματήσω αυτό που πήγαινε να συμβεί;;; Ναι μπορούσα.
Αλλά η εξουσία που ασκούσα πάνω στον αρσενικό ήταν εθιστική και δεν με ένοιαζε πλέον. Κοίταξα γύρω μου έξι αδιάφοροι μαλάκες στο ενα τραπέζι τέσσερις στο άλλο δεν μπορούσαν να φανταστούν τι έκανε σε έναν άντρα μια γυναίκα κάτω απο τη μύτη τους.
Χάιδεψα ασυναίσθητα το στήθος μου, δεν υπήρχε επιστροφή, πλέον δεν μπορούσα να το διαχειριστώ.
Είχα παθιαστεί.
Το πόδι μου εντόπισε την κορυφή του πούτσου του πάνω από το παντελόνι. Το πάτησα πανω στο στομάχι του και ξεκίνησα να το τρίβω δυνατά ολο και πιο γρήγορα. Ένιωθα τα δάχτυλα του άλλου ποδιου και την πατούσα υγρά και σαλιομενα καθώς φιλούσε και έγλειφε αχόρταγα.
Έτριβα επίμονα όταν έπιασε το πόδι μου και προσπάθησε να με σταματήσει .
Πάρε το χέρι σου, τον διέταξα.
Υπάκουσε και μου παραδόθηκε ολοκληρωτικά . Ξαφνικά και ενώ ήταν σκυμμένος και φιλούσε παθιασμένα το καλσόν μου ανασηκωθηκε άρπαξε με δύναμη τα χερούλια της καρέκλας έγειρε πίσω και άρχισε να τρέμει ολόκληρος.
Τα μπράτσα του φούσκωναν, φλέβες άρχισαν να πετάγονται στο λαιμό του και στο μέτωπο. Ίδρωσε. Άναψα. Αγριέψα. Έβαλα και το δεύτερο πόδι στον πούτσο του.
Είσαι δικός μου μαλάκα, ψιθύρισα σε μια κρίση πάθους.
Αρχισε να μουγκρίζει, βρυχηθμος έβγαινε από το στήθος του πάρα φωνή.
Τότε συνωμότησε το σύμπαν και στο δίπλα τραπέζι κάποιος είπε κάτι αστείο και τα δυνατά γέλια σκέπασαν τα βογγητά του Νικόλα.
Άλλωστε δεν υπήρχε επιστροφή είχε αρχίσει να έχει συσπάσεις σε βαθμό που παραλίγο να σπάσει η καρέκλα του. Ένιωσα τα υγρά στο καλσόν μου , το παντελόνι του δεν κράτησε τίποτα απο την τεράστια ποσότητα. Σκέψου να μην είχε χύσει το μεσημέρι, σκέφτηκα και γέλασα δυνατά.
Είδα έναν γνωστο μου να έρχεται να με χαιρετήσει . Θα καταλάβαινε σίγουρα, ο άλλος ήταν ακόμη αποχαυνωμένος σε κατάσταση σοκ, κινήθηκα γρήγορα άρπαξα το ποτήρι με το νερό και το έχυσα πάνω στο παντελόνι του φωνάζοντας συγγνώμη και πόσο αδέξια είμαι. Ο άλλος δεν κατάλαβε τίποτα αν και ο Νικολάκης έτρεμε ακόμα ολόκληρος και ηταν κατακόκκινος.
Μόλις συνήλθε τον έστειλα σπίτι του.
Την άλλη μέρα το πρωί κατέβαινα με το αυτοκίνητο στην πόλη τον πέτυχα στην πλατεία να πίνει καφέ.
Σηκώθηκε αμέσως όρθιος και κάθισε δίπλα στο παράθυρο μου σε στάση προσοχής αμίλητος.
Πάω για ψώνια, θα γυρίσω το βράδυ....ανάπαυση του λέω γελώντας δυνατά.
Υπάκουσε.
Τώρα απολαμβάνω τον καφέ μου στο μπαλκόνι με το φορεματάκι μου και το καλσόν μου και χαζεύω το γυμνασμένο ανδρικό κορμί να περιποιείται τον κήπο μου τσάμπα. Μετά θα μου πλύνει το αμάξι και αργότερα βλέπουμε....
Δεν ξέρω αν θα αρέσει
Φιλάκια Ευδοκια Τ.
